برای مشاهده نسخه قدیمی وب سایت کلیک کنید
logo

توصیه "گاردین" به لیبرال ها: به ترامپ خوراک ندهید

منبع
ديپلماسي ايراني
بروزرسانی
توصیه "گاردین" به لیبرال ها: به ترامپ خوراک ندهید
ديپلماسي ايراني/ متن پيش رو در ديپلماسي ايراني منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست بسياري از ليبرال‌ها حالا انگيره پيدا کرده‌اند و من مي‌بينم که آنها دقيقا در همان دامي مي‌افتند که ليبرال‌هاي روسيه در آن سقوط کردند. ليبرال‌هاي روسيه در اتاقي با پژواک‌هاي خود محبوس شدند. آنها به مردم دسترسي نداشتند درحالي که گمان مي‌کردند اين دسترسي وجود دارد. صحنه آغازين فيلم «توييستي» اثر سيدني بولاک، اين طور است که داستين هافمن در آن سعي دارد مدير برنامه هايش را متقاعد کند تا نقشي براي او در نمايش هم اتاقي اش پيدا کند. اين نمايش با عنوان «بازگشت به کانال عشق» درباره زوجي است که مي خواهند به منطقه اي که بر اثر يک فاجعه زيست محيطي نابود شده است، بازگردند. جوهره پاسخ پولاک اين است: «هيچ کسي نمي خواهد نمايش درباره زوجي که مي خواهند به کانال عشق برگردند ساخته شود! هيچ کس نمي خواهد 20 دلار بپردازد تا مردمي را ببيند که در کنار زباله هاي شيميايي زندگي مي کنند! آنها مي توانند نيوجرسي را نگاه کنند.» اين دقيقا ديالوگي است که هربار با به ياد مي آورم وقتي که رهبران رسانه اي جهان حمله ترامپ به رسانه ها را مورد پوشش قرار مي دهند. هيچ کس اهميت نمي دهد که ترامپ چقدر با روزنامه نگاران بد برخورد مي کند. البته برخي مردم اهميت مي دهند اما نه به شيوه اي که مطلوب شما باشد. در اين درگيري آنها از تنگنايي که رسانه ها در آن قرار گرفته اند، لذت مي برند. مدام مي خوانم که «ترامپ رسانه ها را بيدار کرده است» و تنها پاسخ منطقي اين است: «واقعا؟ پس او قبلا با چه چيزي مواجه بود؟» حالا چهار هفته است که از آغاز به کار دولت او مي گذرد و هنوز هيچ چيز براي گفتن فراتر از روزهاي قبلي کمپين مبارزات انتخاباتي او وجود ندارد و هنوز درباره اين نکته که ترامپ با رسانه ها چطور برخورد مي کند، بحث مي شود. اين چيزي است که حالا يک کودک هشت ساله هم درباره آن مي داند و قبايل ناشناخته آمازون هم از «اخبار جعلي» او به خنده مي افتند. شايد ديگر زمان آن باشد که اخبار درباره «حمله بي سابقه ترامپ به رسانه ها» را خاموش کنيم چرا که اين دست خبرها آن قدر نمونه اش فراوان است که به سرعت در حال از دست دادن شکل و ارزش خبري خود هستند. هر چقدر که ترامپ بد برخورد کرده باشد و هرچه به خبرنگاري توهين کرده باشد، اين مساله ديگر براي ديگران مهم نيست. فقط به اين خاطر که يک ترول پا به کاخ سفيد گذاشته است به اين معني نيست که مديريت رفتار او به طور ناگهاني بي معني شده باشد. او را تغذيه نکنيد و خوراک در اختيارش قرار ندهيد. اين تاکتيکي اساسي براي ترامپ است. صحبت کردن همه درباره رسانه ها جنگي فرسايشي است که در آن تنها کسي که ذينفع مي شود ترامپ است. او قصد دارد تا ما را خسته و ذهن ها را منحرف کند. زماني که همه ما در مورد رسانه ها صحبت مي کنيم چه چيزهاي ديگري هست که درباره آنها دچار غفلت مي شويم؟ خودتان انتخاب کنيد: روسيه، چين، درگيري در نرخ بهره، اتهامات فساد، پروتکل هاي امنيتي، راه حل دو دولت، مهاجرت، گمرک ، مهاجران غيرقانوني و خيلي چيزها مانند اين. از نقطه نظر استراتژيک اين مسائل زير حمله هستند و رسانه ها نياز دارند تا خود را از بحث هايي که هم اکنون درگير آن شده اند، کنار بکشند تا باقي چيزها را ببينند. حداقل اين است که اين عقب نشيني به قوي تر شدن آنها منجر مي شود. از نظر من موفق ترين عبور از اين مسائل زماني بود که روز پنج شنبه پيتر الکساندر از ان بي سي مدام به ترامپ درباره جزئيات دروغ او درباره بزرگترين پيروزي انتخاباتي از زمان رونالد ريگان فشار مي آورد. اين دقيقا جايي است که ضربه به ترامپ فرود آمد. دروغ ها مهم هستند. تهمت زني ها و دروغ هاي بي پايان ترامپ در رسانه ها عوامل ايجاد حواس پرتي هستند که بايد با آنها مبارزه کرد. نويسنده متولد شوروي، پيتر پمراناستف، تاکتيک جديد کاخ سفيد با رسانه ها را ترسي آشنا خوانده که سال هاست در مورد کرملين پوتين تماشا کرده است. در ماه دسامبر او پيامي آشکار بر اساس تجربه اش داد: «بسياري از ليبرال ها حالا انگيره پيدا کرده اند و من مي بينم که آنها دقيقا در همان دامي مي افتند که ليبرال هاي روسيه در آن سقوط کردند. ليبرال هاي روسيه در اتاقي با پژواک هاي خود محبوس شدند. آنها به مردم دسترسي نداشتند درحالي که گمان مي کردند اين دسترسي وجود دارد. بنابراين کرملين وجود آنها را بازتعريف کرد. به ياد آوريد که اين اتاق پژواک يک حيله است. لازم است که از منطقه امن خود بيرون بياييد و به مردمي که در حصار نشسته اند دسترسي پيدا کنيد.» او اضافه کرد: «نياز است که روزنامه نگاران دوباره روزنامه نگاري را بازتعريف کنند تا تنها با يکديگر صحبت نکنند.» يا حتي بدتر در مورد کنوني، تنها درباره خود صحبت نکنند. اين يک زنگ خطر است و روزنامه نگاران بايد بيشتر درباره خود احتياط کنند. البته پرداختن به اين دست مسائل وسوسه انگيز است آن هم با گير کردن در دوراني که ترامپ نزديک ترين افرادش را مسئول کوبيدن رسانه ها کرده است. من در واشنگتن پست ديده ام که جارد کوشنر، داماد ترامپ، براي دومين بار در مورد پوشش خبري سي ان ان به مدير اجرايي آن شکايت کرده است به خصوص با اشاره به صحبت هاي دو صاحب نظر ويژه. با اين حال شايد راهي کاملا متضاد در اين بازي نياز باشد. همه ما مي دانيم که ترامپ با برچسب «اخبار جعلي» با هر چيزي که دوست ندارد، هر چيزي که با آن مخالف است، هر چيزي که دست او را رو کرده و هر چيزي که او را مسخره کند، به مبارزه مي پردازد. بنابراين لازم نيست که به اين دست بوق و کرناها فضا بدهيم بلکه بايد برعکس آن حرف ها و حقايق واقعي را براي مردم آشکار کنيم. *مارينا هايد ترجمه روزبه آرش با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد