سراج24: دانشگاهِ بیموضع،انتخابی خوب برای دولت امید
سراج 24/ متن پيش رو در سراج24 منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست. اخيرا به واسطه پخش مستند فراموش شده ها در دانشگاه ها بعد از يکي دو سال حضورم در صحن دانشگاه ها و در ارتباط با تشکل هاي دانشجويي خيلي پر رنگ تر شده است اما آنچه که در اين رفت و آمد ها حس کردم و از بيان اعضاي تشکل هاي دانشجويي هم اين بر مي آمد، آن است که ارتباط گيري تشکل هاي دانشجويي با بدنه دانشگاهيان به شدت سخت تر از گذشته است، علاوه بر اين جذب نيرو هم که در طول همين ارتباط گيري است خوب صورت نمي گيرد. وقتي به شرايط ايجاد کرده براي تشکل ها با شرايط کار تشکيلاتي زمان خودمان توجه کردم حس کردم عمده ترين دليل اين عدم ارتباط محدود کردن تشکل هاي دانشجويي در يک ساختمان اداري غيردانشجويي در دانشگاه است. زماني که ما در صحن دانشگاه کار تشکيلاتي مي کرديم همواره در دانشکده ها بوديم و تلاش مان هميشه اين بود که دفاتر دانشکده اي تشکل هايمان در پر ترددترين نقاط دانشکده باشد، همين مسئله بسياري از امور معارفه و آشنايي ما با دانشجويان را تسهيل مي کرد. علاوه بر آن جذب نيرو نيز ساده تر بود و در نهايت بازخورد و بازتاب فعاليت هاي ما در نظر دانشجويان به سرعت به ما مي رسيد که اين خود به نشاط و پويايي تشکل هاي دانشجويي کمک مي کرد. اواخر دوران تحصيل در دانشگاه يادم مي آيد که قرار بود در دانشگاه ها «خانه فرهنگ» صورت گيرد که آن زمان هدف از شکل گيري اش فراهم کردن محيطي مجهز براي کانون هاي فرهنگي و هنري بيان مي شد اما در اين چند هفته حضورم در دانشگاه ها آنچه مشاهده کردم اين بوده که همه تشکل هاي دانشجويي را در ساختمان خانه فرهنگ گنجانده اند، عمدتا نهاد رهبري و معاونت فرهنگي که بيشترين مراودات اداري تشکل هاي دانشجويي نيز با آنها است در همين ساختمان واقع شده است که به معناي ديگر تشکل هاي دانشجويي براي فعاليت خود حتي در سطح دانشگاه هم نياز به تردد ندارند! اين گرچه راه رفتن افراد را کم کرده است اما معناي اساسي ترش آن است که تشکل هاي دانشجويي را به سکون بي ارتباطي دعوت مي کند. حالا با اين سيستم خانه فرهنگ ديگر بدون هيچ اقدام ضربتي و قانوني دست و پاي تشکل هاي دانشجويي براي ارتباط گيري و جذب بسته مي شود و پويايي و نشاط تشکل هاي دانشجويي به راحتي گرفته مي شود، چيزي که خواست عمومي دولت تدبير و اميد است، يک دانشگاه بي رمق بلاموضع! اين رفتار مسئولين دانشگاه ها البته موقعي مشکوک تر و سازمان يافته تر از سوي دولت به نظر مي رسد که يکي از افراد تشکل هاي دانشجويي در يکي از دانشگاه هاي غربي کشور که همين هفته در خدمت شان بودم مي گفت "مديران نه تنها به اين شکل دست و پاي ما را بسته اند بلکه به بهانه هاي مختلف از راه اندازي دفاتر دانشکده اي هم ممانعت مي کنند" اين يعني تا چند سال ديگر اثري از تشکل هاي دانشجويي پويا نخواهد بود. سوالم از مسئولين وزارت علوم اما اين است که اين رفتار به نفع چه کسي تمام خواهد شد؟ دانشجوي بي موضع و ضعيف حتي براي دولت نيز خطرناک است چه آنکه دولتي که نقاد نداشته باشد، مرده است! با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد