سرمقاله اعتماد/ هر دو تجاوز، دو روی یک سکه
اعتماد/ « هر دو تجاوز، دو روي يک سکه » عنوان سرمقاله شوراي نويسندگان روزنامه اعتماد است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد: حمله موشکي امريکا به سوريه برگ جديد و قابل پيشبيني از اقدامات خلاف حقوق بينالمللي ايالات متحده است. در واقع ترامپ طي چند ماه اوليه حضور خود در کاخ سفيد با مشکلات بسياري مواجه شده بود و برخي از مهمترين تصميماتش با مانع حقوقي مواجه شده و به اجرا درنيامده است و تعدادي از ياران نزديکش با اتهامات گوناگون روبهرو و به سرعت از سمت خود عزل شده يا کنار رفتهاند. همچنين اتهامات تعدادي ديگر از همکارانش نيز در دست بررسي است. چنين وضعي براي رييسجمهوري که تازه در مصدر امور قرار گرفته در تاريخ ايالات متحده کمسابقه است. به همين دليل از ابتدا پيشبيني ميشد که ترامپ براي منحرف کردن ذهن مردم و جامعه امريکا دست به اقدامات تهاجمي و خلاف قوانين بينالمللي عليه ساير کشورها بزند. در اين ميان بايد مستمسکي ايجاد ميکردند تا اين اقدامات را براي خودش توجيه کند. ضمن اينکه هزينه اقدام مذکور بايد چند برابر بيشتر از سوي شرکاي منطقهاي تامين شود. سوريه نمونه مناسبي براي اين ماجراجويي بود. چون وجود جنگ و درگيري داخلي و نيز حضور نيروهاي وابسته به کشورهاي منطقه مثل عربستان سعودي، زمينه شکل دادن يک ماجراي ساختگي را فراهم ميکرد. ايالات متحده در اين گونه صحنهسازيها سابقه طولاني دارد. از اين کارها در جريان جنگ ويتنام انجام داد. در جريان حمله به عراق گزارشهاي مفصل و بيطرفانه ثابت کرد که کل حمله با يک دروغ جرج بوش و توني بلر شکل گرفت و تمام ادعاهاي آنان نادرست بود. ولي از همه مهمتر در خصوص تهديد پس از بمباران شيميايي نوبت پيش سوريه است که در سال 2013 در غوطه نزديک دمشق رخ داد. شواهد زيادي نشان ميدهد که آن رويداد به طور کلي ساختگي بوده است. در واقع حمله شيميايي صورت گرفته بود، ولي هيچ دليل موجهي وجود نداشت که اين کار از سوي دولت سوريه انجام شده باشد. بلکه شواهد مخالف بيشتر بود. يکي از گزارشگران رسانههاي امريکا به اين واقعيت اشاره کرد که؛ به نظر نميرسيد در نواحي بمباران شده که خطر شکست قريبالوقوع نيروهاي دولتي وجود نداشت، نيروهاي دولتي دست به چنين اقدامي بزنند. وي ريسک کردن ارتش سوريه را چون که ممکن بود مداخله بينالمللي را موجب شود؛ مورد ترديد قرار داد. اين گزارشگر اينکه ارتش سوريه در چند کيلومتر آن سوتر از مرکز دمشق در يک روز که باد ميوزد از گاز سارين استفاده کند را مورد ترديد قرار داد. و يکي از خبرنگاران ديليتلگراف نيز، زمان اين حملات را پرسشبرانگيز معرفي ميکند، زيرا اين حملات هنگامي صورت گرفت که قواي دولتي، شورشيان را از حومه دمشق عقب رانده و اراضي از دست داده را مجددا تسخير کرده بودند. وي گفت: «استفاده از سلاح شيميايي ممکن است وقتي داريد ميبازيد معني بدهد، ولي چرا وقتي دارد به هر صورت ميبرد دست به حمله شيميايي بزند؟» اين گزارشگر اينکه حملات فقط سه روز پس از ورود بازرسان به سوريه انجام شده باشد را هم مورد ترديد قرار داد. ولي مهمتر از همه اطلاعات سيمون هرش، روزنامهنگار مشهور امريکايي است که اظهارات خلاصه او چنين است: بگذاريد ماجراي حمله شيميايي با گاز سارين به غوطه در حومه دمشق که ايالات متحده آن را به رژيم اسد منتسب کرد، بگويم چون توي دلم مانده است. ژنرال جيمزکلپر، رييس اداره اطلاعات ملي اندکي پس از واقعه گفت: قصه روشن نيست. معناي اين جمله روشن است. همچنين لاوروف و کري يک سال بود در اين باره، يعني کندن شرّ اين زرادخانه شيميايي حرف ميزدند؛ چون اين خطر وجود داشت که به دست شورشيها بيفتد. نتيجه چه شد؟ کشتياي داشتيم بهاسم کيپميد که در مديترانه اتراق کرده بود. سوريها اجازه دادند تسليحات شيميايي را نابود کنيم... ۱۳۰۸ تُن تسليحات شيميايي به بندر منتقل شد... و حدس بزنيد چه شد؟ يک تيم کارشناسي آنجا داشتيم. واقعا درصدد اثبات چيزي نبوديم. همه گازهاي سارينِ او اينجاست. نمونه سارين استفادهشده در غوطه را داشتيم. سازمان ملل متحد تيمي آنجا داشت. آنها نمونهبرداري کرده بودند؛ ولي چه شد؟ نمونهها همخواني نداشت. منتها خبرش منتشر نشد. اکنون اين قضيه را ميدانم و دربارهاش مفصل خواهم نوشت. همه موشکهاي زرادخانه اسد در دسترس ما بود. از بررسي و تحليل کارشناسي چيز ديگري هم فهميديم. تسليحات زرادخانه او هيچ شباهتي به سلاحهاي استفادهشده در غوطه نداشت. خيلي از آدمهايي که ميشناسم، حاضر نيستند علني بگويند؛ ولي آنهايي که ميشناسم، ميگويند ارتباطي بين نمونهها نبود. بين آنچه بشار اسد به ما داد و آنچه در غوطه استفاده شده بود، ارتباطي نبود. اين براي من جالب است. چيزي را ثابت نميکند؛ اما راه را براي تحقيقات و پرسوجوهاي بيشتر باز ميکند. با اين ملاحظات به نظر نميرسد که، در درجه اول؛ دولت سوريه بمب شيميايي داشته باشد. زيرا در نوبت پيش روسها در هماهنگي کامل با امريکا تمامي تسليحات شيميايي دولت سوريه را از اين کشور خارج کردند. ثانيا؛ دولت سوريه حتي اگر بمب شيميايي هم داشته باشد هيچ انگيزهاي ندارد که بخواهد با توجه به تجربه قبلي چنين اقدامي را انجام دهد و طبيعي است که چنين اقداماتي را بدون مشورت قبلي متحدين خود انجام نخواهد داد و طبيعي است که آنان هم مانع شوند. براساس قاعده، اينکه چه کسي از جنايت سود ميبرد، همان قاتل است، سود برنده اصلي از اين بمباران دولت ترامپ و متحدان منطقهاي آن است. هر دولتي متوجه ميشود که کاري نکند که ترامپ را تحريک کند. بنابراين به احتمال فراوان اين اقدام به وسيله گروههاي تروريستي نزديک به عربستان انجام شده و با اطلاع يا هماهنگي قبلي امريکاييها بوده است. پايکوبي عربستان و ترکيه در اين ماجرا چيز عجيبي نيست، ولي حمايت کشورهاي اصلي اروپا از اقدام ترامپ بدون آنکه هيچ مستندي براي اثبات ادعاي خود داشته باشند، نشان ميدهد که اروپا همچنان توجيهگر امريکاست، حتي امريکاي ترامپ. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد