سرمقاله شهروند/ مستی قدرت
روزنامه شهروند/ « مستي قدرت » عنوان سرمقاله روزنامه شهروند است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد: جنگ جهاني اول از سوي آلمان و متحدانش آغاز شد. پس از چهارسال و اندي جنگ، آنان شکست خوردند و بدون قيد و شرط تسليم شدند. در کنفرانس صلح پاريس شروط خفتباري براي آلمانها تعيين شد، البته آغازگر جنگ بايد هم مسئوليت ميليونها نفر تلفات جنگ را ميپذيرفت. آن پيمان صلح درواقع پيمان براي آغاز جنگ بعدي بود! در سال ١٩١٩ پيمان صلح پاريس با پذيرش کليه شروط کشورهاي پيروز از سوي آلمان به سرانجام رسيد؛ ولي فقط ١٥سال وقت لازم بود که از خاکستر آن تحقير و خواري، نظام هيتلر سر برآورد و چند سال بعد آغازگر جنگ دوم باشد و طي چند هفته همان پاريس شاهد رژه ارتش نازي در شانزهليزه و سان ديدن هيتلر از آن باشد و در همان شهر معاهده تسليم بدون قيد و شرط ارتش فرانسه امضا شود تا مردم فرانسه با چشمانِ اشکبار خود شاهد تسلط رايش سوم بر پاريس باشند. قرارداد ١٩١٩ پاريس تجربهاي شد که نتيجهاش جنگ خانمانبرانداز دوم بود. از اين رو هنگامي که غربيها در جنگ دوم و براي دومينبار بر آلمان غلبه کردند از انعقاد آن قرارداد خفتبار گذشته خبري نبود. حتي کوشيدند با بازسازي آلمان و ژاپن آنها را در فرآيند ادغام نظامهاي غربي و حرکت به سوي رفاه قرار دهند و در اين راه موفق هم شدند. اين بار نهتنها از پرداخت خسارتهاي کلان خبري نبود، بلکه طرح مارشال که براي بازسازي اروپا تصويب شده بود، شامل حال کشورهاي شکستخورده هم ميشد. از اين نظر جنگ دوم و پايان آن تجربه منحصربهفردي در تاريخ بشر است که تحقير شکستخورده به جنگ خاتمه نميدهد بلکه آغازگر جنگ بعدي است. اين يادآوري و مقدمه طولاني گفته شد تا به امروز برسيم. به تعيين شرط و شروط عربستان براي رفع تحريمهاي قطر. اگر يک کشور در جنگ هم شکست بخورد، چنين شرط و شروطي را براي آن نميگذارند، چه رسد به اينکه بيهيچ زمينه جدي اين دعوا را راه انداختهاند. چندي پيش در يک استاديوم ورزشي کشورهاي عربي پلاکاردي با اين مضمون که «قطر در تحريم و اسراييل در صلح و امنيت» برافراشته شد که مفهوم روشني داشت. عربستان سعودي و وليعهد جديدش که ميخواهد پادشاه بعدي باشد، هيچگونه مسئوليتپذيري در کاربرد قدرت ندارند و قدرت در دستان آنان مثل شمشير در دست زنگي مست است؛ اوضاع جهان عرب به واسطه اين نوع کاربرد قدرت به حد ابتذال رسيده است. به طوري که رئيسجمهوري نظامي مصر عيد فطر را به همه مسلمانان تبريک ميگويد ولي قطر را مستثنا ميکند! تازه از امت عربي هم دَم ميزنند! اين حد از سقوط سياسي در جهان عرب و منطقه خاورميانه سابقه نداشته است. هيچ ناظري متوجه نميشود که چگونه است که سالهاي متمادي قطر و عربستان در کنار يکديگر در سوريه و دوشادوش هم ميجنگند، در شوراي همکاري خليجفارس چنان نزديک هستند که همه گمان ميکنند اينها يک خانواده هستند، طبيعي است اختلافنظرهايي هم ميان آنان باشد؛ ولي يکباره چنان دشمنيها اوج ميگيرد که گويي دو دشمن تاريخي در جريان يک جنگ تمامعيار قرار دارند و سياهه ١٣ مادهاي را براي پذيرش تسليم بدون قيد و شرط طرف مقابل يعني قطر منتشر ميکنند که گويي در يک درگيري نظامي تمامعيار پيروز شدهاند و ميخواهند دشمن خود را به شديدترين شکل تحقير کنند. آن هم در شرايطي که بشريت مدتهاست که عوارض تحقير را به خوبي دريافته است. رفتار عربستان منزجرکننده است به اين علت که همزمان با نشاندادن قدرت عريان، ضعف مفرطي را هم از خود نشان ميدهد. رفتاري که ترامپ با عربستان کرد و پس از دوشيدن آنان، به خيال خودشان چراغ سبز و مجوز اقدامات خصمانه عليه قطر را به دست آوردند. ولي به يکباره متوجه شدند که آمريکاييها در قطر نيز مشغول دوشيدن و خنثيکردن اقدامات عربستان هستند و اردوغان نيز به کمک آنان آمد. وضعيت جهان عرب و منطقه خاورميانه اسفبار است. بايد اميدوار بود که ايران در اين مسير با درايت و خويشتنداري لازم حرکت کند و ما نقشي در تداوم اين اسفباري نداشته باشيم. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد