جدال داغ تهران و واشنگتن؛ برنده جنگ تحریم ها کدام طرف خواهد بود؟
نامه نيوز/ متن پيش رو در نامه نيوز منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست. با خروج امريکا از برجام رودرويي و منازعه اي جديدي بين ايران و امريکا شکل گرفت. اين منازعه دقيقا از روز خروج امريکا از برجام شکل گرفت و مناسبات دو کشور و البته مناسبات ايران با کشورهاي باقي مانده در برجام و همچنين همه کشورهاي ديگري که به نوعي با ايران در تعامل بوده و هستند را وارد فضاي جديدي کرد. ايران و امريکا شايد برخي فکر کنند وضعيت بغرنج بين ايران و امريکا با آغاز تحريمهاي امريکا عليه ايران بايد بررسي و ديده شود. ترامپ پس از خروج از برجام در حقيقت براي اعمال تحريمهاي غير نفتي، سه ماه و براي تحريمهاي نفتي و بانکي شش ماه فرصت داد. در حقيقت اين زمانهاي شصت روزه و صد و بيست روزه، فرصت به شرکتهاي طرف ايراني بود که تکليف خود را روشن کنند و بين ماندن در ايران و جريمه يا تعامل با امريکا را انتخاب کنند. آتش جنگ اقتصادي بين ايران و امريکا در حقيقت از روز خروج امريکا از برجام شعله ور شد. با امضاي ترامپ، امريکا در يک سوي ميداني ايستاد که ايران در طرف ديگر به بازي خود مشغول بود. امريکا از آن روز سياست صفر کردن صادرات ايران را آغاز کرد و با سفر فرستادگان خود به کشورهاي مشتري ايران در صدد اعمال اين سياست برآمد. در اين سو نيز ايران فرستادگان ويژه خود را به کشورهاي دوست و شرکاي اقتصادي گسيل کرد تا سياستهاي خصمانه امريکا را خنثي کند. از اين رو بايد گفت در روز 15 مرداد که روز آغاز اعمال تحريمهاي اوليه بود يا در 13 آبان اتفاق خاصي نمي افتد. آنچه بايد شکل ميگرفت در اين سه ماه اتفاق افتاده و حالا دو طرف بايد به ادامه روند سياست هاي خود بپردازند. امريکا در يک حرکت جديد گروه اقدام ايران را شکل داده و تلاش مي کند جنگي را که شروع کرده بهتر از قبل اداره کند و حملات خود را منسجم تر پيش ببرد. اما ايراني ها نيز بي دفاع نيستند و با عدم حرکات غير اصولي و هيجاني همچنان سعي کرده اند روشهاي عقلايي را براي دفع اين حملات پي ريزي کنند. عدم بکار گيري روشهاي غيرمتعهدانه و خروج متقابل از برجام و همچنين عدم حرکات غير اصولي منطقه اي از اين نوع بوده است. ايران و اروپا اما يکي از نقاط قوت در دفاع از حملات امريکايي ها پي ريزي يک سياست تعاملي با اروپايي هايي است متحد امريکا بوده اند اما نخواسته اند روندي مانند آنچه ترامپ از نشان داده، پيش ببرند. ايرن نيک ميدانسته است که اروپا بخاطر هزينه اي که براي برجام داده اند نمي خواهند به سادگي از آن خارج شوند و تا زماني که ايران در آن بماند تلاش خواهند کرد به شکل سياسي و اقدامات اقتصادي عملي از آن دفاع کنند. تلاش براي ارائه بسته اقتصادي تشويق کننده براي ايران و تضمين فروش نفت ايران و برگشت پول آن در اين زمينه بوده است. اروپايي ها در موضع خود دفاع خوبي از برجام کرده اند و به شکل رسمي در مقابل امريکاي ترامپ ايستاده اند. اين روند مقابله اروپا با امريکا بي سابقه بوده است و تنها در سايه يک توافق بين المللي مانند برجام اتفاق مي افتد. برنده جنگ تحريم ها ايران هيچ وقت از تحريم و محدوديت استقبال نمي کند. اما همچنان که ظريف وزير خارجه ايران مي گويد امريکايي ها معتاد به تحريم شده اند و هر مسئله و تنشي را با تحريم پاسخ مي دهند. زبان تحريم زبان تشنج و بي اعتمادي است و فاصله گرفتن از يک زبان تفاهم و تعامل است. تحريم شکستن پلي است که مي تواند باعث نزديکي دو طرف شود. حال ترامپ از زمان روي کار آمدن خود با اعمال اين سياست روي کشورهاي مختلف چون روسيه، ترکيه، کره شمالي و البته ايران به مسيري رفته است که مي تواند انزوا و شکست اين سياست را در پي داشته باشد. متغير تحريم چيزي بوده است که با متغير کوتاه آمدن از سوي ايران رابطه عکس داشته است. هر چه تحريمها افزايش پيدا کرده مقاومت و ايستادگي براي آن بيشتر شده و تلاش براي بي اثر کردن آن افزون شده است. اين مسير نيز نمي تواند به کوتاه آمدن و رفتن ايران به سمت ميز مذاکره بيانجامد. در اين مسير هيچ کس برنده نيست. اين روندي است که جهان را به سمت تشنج و دوري از ديالوگ و گفت و گو مي برد و در نهايت افراد تندرو و جنگ طلب عرصه را براي جولان باز خواهند ديد.