عبدالباری عطوان مطرح کرد: آیا ترکیه از پیمان «ناتو» اخراج می شود؟
جماران/ متن پيش رو در جماران منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست «عبدالباري عطوان» نويسنده و تحليلگر مشهور عرب در تحليلي در روزنامه فرامنطقه اي رأي اليوم نوشت: زماني که «برنارد هنري ليوي» مردي که به موضع گيري هايش در حمايت از جنگ ها در ليبي و سوريه و اقدام کردستان عراق براي جدايي از عراق افتخار مي کند،تأکيد مي کند که:«ترکيه تبديل به همپيمان غيرقابل اعتماد شده است» و اين کشور را متهم به نشر افراطگرايي اسلامي و دامن زدن به خشونت در سوريه مي کند و خواستار اخراجش از پيمان «ناتو» مي شود اين يعني ترکيه در فهرست کشورهايي قرار دارد که توسط آمريکا و اسرائيل هدف قرار گرفته اند. درباره هنري ليوي مي نويسيم و درباره ديدگاه هايش که در يک مقاله منتشر شد که توسط روزنامه «وال استريت ژورنال» نزديک به راستگرايان در آمريکا و رئيس جمهورش«دونالد ترامپ» چند روز پيش منتشر شد زيرا وي در کنار ترکيه در يک خندق در جنگ سوريه ايستاد و با هم از مخالفان سياسي و نظامي سوري از همان ابتدا حمايت کردند، حالا چه اتفاقي افتاد و چرا اين موضع شديد و ناگهاني را عليه ترکيه اتخاذ کرد؟ ترکيه تا دو سال پيش و تا زمان نزديک شدنش به روسيه و آمريکا الگويي بود که نويسندگان دوست اسرائيل چه آمريکايي باشند چه فرانسوي و چه انگليسي از الگوي اسلام ميانه رواش که بر دموکراسي و توسعه تمرکز دارد تمجيد مي کردند ليکن به باور ما زماني که رهبران ترکيه به جنبش«حماس» نزديک شدند و به سمت روسيه «پوتين» روي آوردند و اعلام کردند که روابط اين کشور با ايران را گسترش مي دهند و به تحريم هاي آمريکا عليه اين کشور تن نمي دهند، دگرگوني رخ داد. اکنون ترکيه بر اساس آن چه در مقاله ليوي آمده تبديل به کشورش شده که سلاح به گروه هاي تروريستي مرتبط با القاعده و داعش مي دهد و هواپيماهايش به کردها در شمال شرق و شمال غرب سوريه حمله مي کنند. به خوبي به ياد دارم که با هنري ليوي انديشمند در يک برنامه تلويزيوني در شبکه«بي بي سي» انگليس به زبان انگليسي در برنامه مشهور «نيوز نايت» شرکت کردم. در طول برنامه وي به اين افتخار مي کرد که نقش بزرگي آن هم از خواستگاه انساني و در انسجام با يهوديت و حمايتش از اسرائيل، نقش بزرگي در تحريک رئيس جمهور وقت فرانسه براي دخالت نظامي براي نجات مردم ليبي در شهر«بنغازي» از کشتار قطعي نيروهاي«معمر قذافي»بازي کرده است و زماني که من به او گفتم کودکان نوار غزه که هواپيماهاي اسرائيلي آنها را بمباران مي کنند چه؟ آيا مستحق اين نيستند که تو با آنها اندکي همبستگي کني پاسخ داد که اسرائيل از خود در برابر جنبش تروريستي«حماس» دفاع مي کند و اين يعني کشتارهاي اسرائيل مشروع است.وي در اين برنامه پيش بيني کرد که ليبي ويترني براي ثبات و شکوفايي اقتصادي و دموکراسي مي شود. رسانه ها در غرب به منظور تمهيد براي سياست ها و مواضع سياسي و دخالت نظامي در آينده نقش مهمي بازي مي کنند و مقاله هنري ليوي در همين راستا منتشر شده است و بعيد نمي دانيم که در سايه بحران روز افزون ميان آمريکا و ترکيه که آخرين فصل آن تيراندازي به سمت سفارت آمريکا در آنکار بود، مقدمات و بسترسازي هايي براي اخراج عملي ترکيه از پيمان ناتو پس از شصت سال عضويت و ارائه خدمات گرانبها به اين پيمان به عنوان دومين قدرت بزرگ در آن، وجود داشته باشد؛اخراجي که چه بسا تصميم آن در عمل اتخاذ شده و ما اکنون در آستانه عملي شدن آن هستيم. اين حمله رسانه اي با جنگ اقتصادي سخت که با تلاش براي فروپاشي ليره ترکيه آغاز شده، همزمان شده است. همچنين اين عجيب نيست اگر تحريم هاي اقتصادي جديدي بر ترکيه به دليل مخالفتش با آزادي «اندرو برونسون» کشيش آمريکايي اعمال شود و گروه هاي کرد داخل اين کشور و سوريه پس از تسليح و حمايت مالي شان فعال شوند و درخواست آمريکا از کشورهاي حاشيه حليج فارس براي ارسال 150 ميليون دلار براي حمايت از مناطق کردنشين در شمال شرق سوريه چيزي جز مقدمات اين ماموريت در اين چارچوب نيست. با دولت ترکيه به دليل دخالت نظامي اش در سوريه دچار اختلاف شديم و همچنان با اين کشور در اين زمينه اختلاف داريم و نسبت به خطرات ورود به طرح آمريکا براي نابودي اين کشور عربي و تجزيه آن به رغم احتياط مان درباره برخي از سياست هاي داخلي اش و درخواست هاي مکرر براي قطعيت اصلاحات سياسي هشدار داديم اما بر اين باوريم که ترکيه چه بسا با همان توطئه اي رو به رو شود که سوريه طي هفت سال گذشته با آن رو به رو شد و پس از آن که نقش اش در نظر آمريکايي ها به پايان برسد از پشت به اين کشور خنجر مسموم بزنند. براي يک ميليونيم بار مي گوييم که آمريکا همپيمان نمي خواهد بلکه آلت دست مي خواهد که در خدمت طرح هايش براي سلطه بر منطقه خاورميانه و جلوگيري از دستيابي هر گونه کشور عربي يا اسلامي به اسباب قدرت چه نظامي و چه اقتصادي باشد. به همين دليل اشغال عراق، نابودي سوريه و تغيير نظام در ليبي و اعمال تحريم ها عليه ايران و انداختن سازمان آزاديبخش فلسطين در چاله اوسلو که به نظر بدون ته است و دوشيدن پول هاي کشورهاي حاشيه خليج فارس به شکل هاي متعدد گروکشي را آغاز کرد. يک هفته ديگر تهران ميزبان نشست سه جانبه سران سوچي با حضور «ولاديمير پوتين»رئيس جمهور روسيه،«رجب طيب اردوغان» رئيس جمهور ترکيه و «حسن روحاني» رئيس جمهوري ايران به عنوان ميزبان است و آرزو داشتيم که «بشار اسد» رئيس جمهور سوريه چهارمين رهبر باشد که در اين نشست شرکت مي کند آن هم پس از آشتي ميان سوريه و ترکيه و خروج ترکيه از همه اراضي سوريه بر اساس پايه هاي جديدي از همکاري و برابري و مقابله با استکبار آمريکا و اسرائيل. اردوغان پس از آن که چهره زشت آمريکا را ديد بايد در همه سياست هاي کنوني اش بازنگري ريشه اي کند و به سمت شرق و ورود به ائتلاف روسي،چيني و اسلامي با حضور ايران ، پاکستان، عراق،سوريه و ترکيه براي رويارويي با اين سلطه گري آمريکايي و هوس ترامپ رئيس جمهورش در تحميل تحريم ها و نيز براي بازگرداندن توازن عقلاني به سقف جهان،روي بياورد. آمريکايي ها از طريق جنگ اقتصادي شان عليه ترکيه مي خواهند اين کشور را به زانو در بياورند و چه بسا به دنبال تغيير نظام در آن به مانند تلاش شان براي تغيير نظام در سوريه هستند و اميدواريم نشست سران در تهران آغازي براي بيداري ترکيه شود پيش از آن که کار از کار بگذرد...حالا آيا اردوغان اين کار را مي کند؟