سرمقاله جهان صنعت/ شعارهای نخنما شده!
جهان صنعت/ « شعارهاي نخنما شده! » عنوان نگاه نخست روزنامه جهان صنعت به قلم امير واعظيآشتياني است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد: اقتصاد و سياست کشور همچنان دچار مشکلات گسترده مديريتي است و آنچه بر جاي مانده، شعارهايي پايانناپذير درباره انديشههاي اقتصادي و برنامهريزيهاست؛ شعارهايي نخنما شده که نهتنها گرهي از مسائل کشور باز نميکنند بلکه با افزوده شدن آن به سوءمديريت چندين ساله آب به آسياب دشمن ريخته ميشود. سخنراني رييس دولت در حضور اساتيد و دانشگاهيان حاکي از آن بود که آمريکا در جايگاه دشمن ايران بيش از اين امکان ايجاد زخمهايي بر کالبد اقتصاد کشور را ندارد و هر آنچه بيان ميکند فقط ايجاد فضاي رواني عليه اقتصاد ايران است. اين سخنان از جانب رييس جمهور کاملا پذيرفته شده و قابل قبول است اما بايد ديد چرا آمريکا تصور ميکند توان مقابله رواني با ايران را دارد. سياسي، دستوري و دخالت همهجانبه دولت در اقتصاد کشور امري واضح و روشن است. همين موضوع مهم درهايي را گشوده تا آمريکا اطمينان حاصل کند توان مقابله رواني با ايران را دارد. به واقع عدم شفافيت و هماهنگي داخلي در فضاي اقتصاد کشور و مهمتر از آن نبود هيچ مدير لايق و توانمندي بر مسند دو وزارتخانه مهم و کليدي کشور خود فضايي را فراهم کرده تا آمريکا اجازه ايجاد فضاي ترس و وحشت اقتصادي در ايران را در خود احساس کند. در اين ميان اما بايد اين پرسش را مطرح کرد که چگونه بعد از گذشت زماني طولاني دولت تمايل دارد تا آخرين روزها فرجه تعيينتکليف وزرا را مورد استفاده قرار دهد. آيا دولت نسبت به اهميت اين وزارتخانهها بيخبر است يا حتي جاي خالي وزرايي تا اين اندازه مهم و اساسي را در دايره اقتصاد کشور احساس نميکند؟ خالي بودن کرسيهاي مهم کشور خود منجر به ايجاد فضاي ناامن رواني شده و دولت بايد نسبت به اين موضوع در کمترين زمان ممکن پاسخگو باشد. اشاره دولت به اين موضوع که نيازمند همکاري نخبگان و فعالان اقتصادي است بسيار جذاب و شيرين است اما هر آنچه دولت در جمع دانشگاهيان و پس از آن در جمع فعالان اقتصادي بيان کرد بيانگر آن است که از حقيقت تا آنچه اجرايي ميشود فاصلهاي عميق و جدي وجود دارد. رييسجمهور سعي در تغيير تصوراتي دارد که اتفاقا برخلاف آن را مشاهده ميکنيم.گفتاردرماني کماکان ادامه دارد و هر لحظه از تصميمات عملياتي دورتر ميشويم. بديهي است دولت زماني ميتواند مدعي پايان گفتاردرماني در کشور باشد که کاملا عيني و عملياتي از نظرات فعالان و صاحبنظران اقتصادي استفاده کرده باشد.