بازگشت شیخ؛ عبدالله نوری تغییر کرده است؟
مثلث/ متن پيش رو در مثلث منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست عبدالله نوري حسينآبادي (زاده ۱۳۲۸ در اصفهان) روحاني سياستمداري است که در دستهبنديهاي سياسي در زمره نيروهاي چپ ايران قرار دارد. او در ادوار دوم و پنجم مجلس شوراي اسلامي نمايندگي اصفهان و تهران را بر عهده داشت. نوري در دور اول رياستجمهوري هاشميرفسنجاني، وزارت کشور را بر عهده داشت. سپس در دوره پنجم مجلس شوراي اسلامي از تهران به نمايندگي انتخاب شد. در دور اول رياستجمهوري محمد خاتمي، او بار ديگر وزير کشور شد تا اينکه مجلس پنجم در ۳۰ خرداد ۱۳۷۷ او را استيضاح و برکنار کرد. نوري در انتخابات اولين دوره شوراي اسلامي شهر تهران بيشترين راي را کسب کرد و رئيس اين شورا شد. او براي شرکت در انتخابات ششمين دوره مجلس شوراي اسلامي در سال ۱۳۷۸ استعفا داد. مدتي بعد روزنامه خرداد که او مديرمسئوليش را داشت توقيف و او به زندان محکوم شد و دادگاه به او اجازه ثبتنام در انتخابات را نداد. نوري تا سال ۱۳۸۱ در زندان به سر برد. او از ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۰ عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام بود. عبدالله نوري فعاليت سياسي خود را با مديريت در راديو و تلويزيون دولتي –صداوسيما- و معاونت وزارت امور خارجه در ابتداي انقلاب آغاز کرد. از مسئوليتهاي ديگر او نمايندگي امام(ره) در هيات نظارت شوراي عالي قضايي جهاد سازندگي و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در دوران جنگ و پس از فضلالله محلاتي بود. وي پس از آن بهعنوان وزير کشور در دولت اول هاشميرفسنجاني منصوب گرديد. ادغام شهرباني، ژاندارمري و کميتههاي انقلاب اسلامي و ايجاد نيروي انتظامي از اقدامات دوران وزارت وي بود. عبدالله نوري در مجالس دوم و پنجم به ترتيب نماينده اصفهان و تهران بود. در انتخابات مجلس پنجم در سال ۷۴ شرکت کرده و از تهران به مجلس راه يافت. نام او در ليست مورد حمايت حزب کارگزاران سازندگي قرار داشت. نوري در مجلس پنجم بهعنوان رئيس فراکسيون اقليت انتخاب شد. علياکبر ناطقنوري در رايگيري رياست مجلس پنجم با اختلاف ۱۱ راي بيشتر از عبدالله نوري توانست به رياست مجلس برسد. او همچنين دو دوره (دوره دوم مجمع ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۵ و دوره سوم مجمع ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۰) بهعضويت مجمع تشخيص مصلحت نظام درآمد. پس از پيروزي خاتمي در انتخابات رياستجمهوري در ۲ خرداد سال ۷۶ نوري دوباره پست وزارت کشور را عهدهدار شد. او از مهرههاي اصلي دولت اصلاحطلب خاتمي بهشمار ميرفت. او در ۳۰ خرداد ۱۳۷۷ با راي ۱۳۷ نفر از ۲۷۰ نماينده حاضر در جلسه استيضاح توسط مجلس پنجم برکنار شد. خاتمي پس از آن او را به معاونت توسعه سياسي رئيسجمهور منصوب کرد. نوري پس از برگزاري انتخابات شوراي شهر تهران نامزد شد و بهعنوان منتخب اول به شورا راه يافت. انتشار روزنامه اصلاحطلب «خرداد» از اقدامات ديگر او بود. اين روزنامه پس از مدتي توقيف شد. نهايتاً نوري به دادگاه ويژه روحانيت فراخوانده شد و پس از چندين جلسه محاکمه و دفاع و بنابر اتهامهايي مانند توهين به مقدسات، نشر اکاذيب، اقدام عليه امنيت ملي و نظاير اينها، در دادگاه ويژه روحانيت محاکمه و به ۵ سال زندان محکوم شد. در جريان برگزاري دادگاه عليرغم آنکه وي در بازداشت بوده و هنوز محکوم نشده بود، دادگاه مانع از ثبتنام وي در انتخابات مجلس ششم شد. اما برادر وي عليرضا نوري که پزشک جراح بود در انتخابات ثبتنام کرده و با يک ميليون و ۳۴۳ هزار رأي به عنوان نفر سوم در حوزه تهران به مجلس راه يافت. او پس از تحمل ۳ سال زندان پس از فوت برادرش عليرضا آزاد شد. او پس از آزادي از زندان تقريباً فعاليت و موضعگيري سياسي را کنار گذاشته و جز در مراسم و محافل کوچکي که در منزل وي با حضور سران اصلاحطلب برگزار ميگرديد، شرکت نداشت. در سال ۱۳۸۷ نام وي دوباره توسط اصلاحطلبان پيشرو (ادوار تحکيم، تحکيم وحدت، دانشجويان و جمعي از روزنامهنگاران) براي نامزدي انتخابات رياستجمهوري دهم در کنار محمد خاتمي مطرح شد. پس از شايعات و ابهامات بسيار در مورد کانديداتوري وي، عبدالله نوري دو پيششرط براي کانديداتوري خود اعلام کرد. اول اينکه اصلاحطلبان روي کانديداتوري واحد وي اجماع کنند و دوم اينکه در صورت ردصلاحيت وي کانديداي ديگري را به جاي او اعلام نکنند. اما چندي بعد با اعلام رسمي کانديداتوري و فعالسازي ستاد انتخاباتي مهدي کروبي و محمدرضا عارف کار، ورود نوري به انتخابات سختتر شد، اما عبدالله نوري نيز همزمان به فعاليتهاي خود گسترش بيشتري بخشيد و در جلسهاي با روزنامهنگاران سکوت پنج ساله خود را شکست و پس از انصراف خاتمي از انتخابات رياستجمهوري دهم چنين به نظر ميرسيد اصلاحطلبان پيشرو انتخابي جز نوري نخواهند داشت. اما در نهايت با ورود موسوي به صحنه انتخابات حضور نوري در انتخابات منتفي شد.