سرمقاله سیاست روز/ در تأثیر تحریمها غلو نکنید
سياست روز
بروزرسانی
سياست روز/ « در تأثير تحريمها غلو نکنيد » عنوان سرمقاله سردبير روزنامه سياست روز، محمد صفري است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
بايد ميان تأثير تحريمهاي اقتصادي عليه ايران و تأثير ناکارآمديهاي موجود در کشور تفکيک قائل شد، اگر چنين نشود، همچنان بايد در انتظار رفع تحريمها بمانيم.
تحريمهاي اقتصادي بيتأثير نيست، اما درصد آن در برابر بيتدبيريها و ناکارآمديها بسيار کمتر است، به همين خاطر نگارنده اعتقاد دارد که نبايد تأثير تحريمهاي اقتصادي آمريکا عليه جمهوري اسلامي ايران بزرگنمايي شود.
البته تحريمهاي آمريکا، غيرقانوني، ظالمانه و سلطهگرانه است، در اين موضوع ترديدي نيست و بايد عليه آن وارد عمل شد، مسئلهاي که بايد بر روي آن تبلغيات کرد، غيرقانوني بودن تحريمهاي اقتصادي آمريکا است نه تأثيري که آنها بر روي اقتصاد ايران ميگذارد. بايد توجه داشت که جمهوري اسلامي ايران از زمان پيروزي انقلاب تاکنون تحت تحريمهاي گوناگون آمريکا، شوراي امنيت سازمان ملل و کشورهاي همسو با ايالات متحده بوده است و با اين وجود توانسته است عليرغم ضعفها و ناکارآمديهاي مديريتي، تحريمها را پشت سر بگذارد و به راه خود ادامه دهد.
برخي در داخل تلاش ميکنند، تأثير تحريمهاي اقتصادي را پررنگ جلوه دهند، اين رفتار همان سياستي است که آمريکاييها دنبال ميکنند، مقامات و رسانههاي آمريکايي، غربي و عربي سعي ميکنند در جنگ رواني و جنگ اقتصادي که عليه جمهوري اسلامي آغاز کردهاند، القاء کنند تحريمهاي اقتصادي ايران را از پا در خواهد آورد، رسانههاي آمريکا مکرر ميگويند تحريمهايي که آمريکا عليه ايران وضع کرده تأثير خود را خواهد گذاشت و وضع موجود در ايران را به خاطر همان تحريمها معرفي ميکنند.
اما واقعيت و حقيقت چيز ديگري است، نبايد از ياد برد که ايران ۴۰ سال است که تحريم است، حتي شديدتر از تحريمهايي که اکنون آمريکا عليه ايران وضع کرده را پشت سر گذاشته و آسيبي نديده است.
به نظر ميرسد هدف از پررنگ جلوه دادن تأثير تحريمهاي اقتصادي، تن دادن به مذاکره با آمريکا باشد، چنين سياستي از سوي برخي جريانهاي سياسي و شخصيتها ديده ميشود.
جمهوري اسلامي ايران از ظرفيتهاي بسيار بزرگي برخوردار است، اگر چنين نبود، تأثير تحريمهاي اقتصادي ميتوانست اوضاع را بسيار وخيم کند، اما ميبينيم که چنين نشده است.
نمونههايي وجود دارد که آمريکا تحريمهاي اقتصادي را عليه برخي از کشورها همچون عراق، ونزوئلا، کره شمالي و... اعمال کرده است، اما تأثيري که بر روي آنها گذاشته قابل مقايسه با ايران نيست.
اکنون مهمترين موضوعي که بايد مسئولين روي آن تمرکز داشته باشند، مسائلي است که در داخل و در زمينه اقتصادي اتفاق ميافتد، اين که همه کالاها و نيازهاي مردم در کشور وجود دارد و هيچ کمبودي ديده نميشود، اما شاهد افزايش قيمتها به طور بيروبه و غيرقانوني هستيم، بيمعنا است. کالاها و محصولات روزانه افزايش قيمت دارند، آن هم کالاهايي که در داخل توليد ميشود و صد در صد ايراني است.
مسئولين چنين شرايطي را ميبينند و براي جلوگيري از صعود قيمتها اقدامي انجام نميدهند و تنها به ابراز تأسف بسنده ميکنند، در حالي که با نظارت و کنترل ميتوانند از چنين پديدهاي جلوگيري کنند.
مشکل اقتصاي کشور اکنون ناکارآمدي و ضعف در بخشهاي مهم اقتصادي کشور است، مقصر دانستن تأثير تحريمهاي اقتصادي به نظر ميرسد انحرافي است که برخي درصدد تشديد آن هستند.
اگر چنين روندي ادامه داشته باشد مطالبه مردم از مسئولين براي حل مشکلات اقتصادي به سوي رضايت دادن به مذاکره با آمريکا خواهد رسيد.
آيا مردم ميتوانند براي رفع مشکلات اقتصادي کشور از آمريکا بخواهند که مشکلات را حل کند؟ قطعاً چنين خواستهاي غيرمنطقي و غيرمعقول است، قدر مسلم مردم نيز ميدانند و ميبينند که تحريمهاي اقتصادي آمريکا عليه ايران ناکارآمد است و نميتواند باعث اصلي به وجود آمدن شرايط اقتصادي موجود باشد.
يک نظريه ديگر هم وجود دارد که ميگويد، دولت سعي دارد قيمتها را آزاد کند و يارانهها را از کالاهاي اساسي بردارد، چنين تصميمي از سوي بانک جهاني به بسياري از کشورهاي دنيا توصيه شد و البته باعث گشت شرايط اقتصادي آنها وخيمتر شود. در حالي که قيمتها افزايش زيادي يافته است، دستمزدها همچنان در سطح بسيار پاييني قرار دارد.
مردم بايد مطالبه اصلاح امور اقتصادي و حل مشکلات را در داخل جستوجو کنند و دولت در اين امر نقش اصلي را دارد، در ماجراي تحريمهاي اقتصادي و تأثير آن بر اقتصاد کشور غلو ميشود، با بزرگنمايي سعي بر اين است که ذهن افکار عمومي نيز منحرف شود. ايران به خاطر منابع، ذخاير و ظرفيتهاي بسياري که دارد توانايي آن را دارد که اوضاع و شرايط بسيار بهتري را از حال حاضر داشته باشد، کافي است، همت و اقدامات جهادي و انقلابي صورت گيرد.