اشتباه راهبردی "ظریف" با حضور در کنگره حزبی
شرق/ متن پيش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست زينب اسماعيلي| همان مواضع هميشگي در سياست خارجي از زبان محمدجواد ظريف، وزير خارجه ايران؛ اما اين بار از تريبون يک «حزب». عجيب نيست؟ وزير خارجه ايران که براي حرفزدن و تريبونپيداکردن مشکلي ندارد، از توييترش تا سخنراني در مجامع رسمي داخلي و خارجي ميتوانست براي طرح اين سخنان استفاده کند. اينهمه رسانه که ميتوانست با آنها مصاحبه کند. پس چه زحمت بيفايدهاي که در کنگره حزب «نداي ايرانيان» حاضر شود و سخنراني کند. اتفاقا خودش گفته که به دليل منع قانوني اعضاي دستگاه ديپلماسي در کار حزبي، خيلي از چنين فضاهايي مطلع نيست.
آنچه روز جمعه در کنگره حزب نداي ايرانيان گذشت، قطعا «برد» صادق خرازي بود که به واسطه رفاقت چندينسالهاش با محمدجواد ظريف توانسته او را مجاب کند تا در چنين کنگرهاي حضور پيدا کند و «برد» دبيرکل يک حزب يعني «برد» آن حزب اما نتيجه اين بازي براي ظريف چيست؟ آيا او هم «برد» کرده؛ به نظر نميرسد.
سابقه پنج سال اخير وزارت ظريف نشان ميدهد که گويي او چندان از سياست داخلي پيچيده و بدهبستان منافع داخلي جناحها مطلع نيست، زيرا وزير و طفلش «برجام»، از بازي پيچيده داخلي در اين سالها کم جفا نديده است. حضور وزير خارجه در چنين نشستي ميتواند شائبه گرايش حزبي را ايجاد کند درحاليکه در کشورهاي توسعهيافته، وزرا با شناسنامه سياسي و حزبيشان در کابينه منصوب ميشوند، اما ظريف و همکارانش بهعنوان عضو دستگاه ديپلماسي جمهوري اسلامي، ميدانند که در اين مورد ممانعت دارند. همانطور که خودش ميگويد «سياست خارجي حوزه منافع ملي است و حوزه درگيري منافع جناحي نيست».
آقاي ظريف بعد از حضور در اين کنگره، در پاسخ به دعوت احتمالي حزب مردمسالاري، اتحاد ملت، مؤتلفه و ديگر احزاب که اتفاقا ميتوانند به دنبال بحث در مورد منافع ملي باشند، چه پاسخي ميتواند بدهد؟