2019-01-16T15:45:00+03:30
(۱۵:۴۵) ۱۳۹۷/۱۰/۲۶
شرق
لینک کوتاه در کلیبرد کپی شد!
http://akhr.ir/4928766
شرق/ متن پيش رو در شرق منتشر شده و انتشار آن در آخرين خبر به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
زينب اسماعيلي| شايد براي شما، سفر يک مقام کشور ما به عراق يا سوريه يا يکي از کشورهاي منطقه اهميت خبري چنداني نداشته باشد. اما با نگاهي ژورناليستي اين سفرها اهميت فراواني دارد و بايد با نگاهي ويژه آنها را ديد. جديدترين سفر محمدجواد ظريف به عراق طولانيتر از سفرهاي پيش و با اولويت اقتصادي برنامهريزي شده است. زيرا حالا سطح رابطه دو کشور به شرايطي رسيده که ثبات موجود در عراق ميتواند زمينه همکاريهاي بيشتر اقتصادي را فراهم کند.
تصاوير ملاقاتهاي متعدد ظريف در عراق، از بغداد تا سليمانيه و اربيل و... يک وجه مشترک دارد؛ ظريف در تمام تصاوير بسيار راحت و خندان است، نگاه و فرم چهره او و ميزبانش نشان ميدهد که فضاي گرم و صميمي در ملاقات جريان دارد. خبرها حاکي از همکاريهاي بيشتر دو کشور در حوزههاي مختلف است. درحاليکه کردها، يکسالونيم پيش درصدد اعلام استقلال بودند و ايران بهعنوان همسايه مخالف حتي مرزهاي مشترکش با اقليم را بست اما حالا يک سال و اندي بعد از آن ماجرا، در اولين سفر ظريف به عراق، رفتن به اربيل و سليمانيه هم گنجانده شده است؛ اربيل بهعنوان پايگاه هواداران بارزانيها و سليمانيه به عنوان پايگاه طيف طالبانيها.
سفر به منطقه کرد عراق نشان ميدهد که ايران از آنچه در جريان رفراندوم استقلال کردستان عراق گذشته، عبور کرده است. اگرچه آن زمان، ايران، تصميم اقليم کردستان در برگزاري رفراندوم را به نفع آنها و منطقه نميدانست و واکنش جدي نشان داد اما به گاه عقلانيت و عبور از آن گردنه، رفتار دوستانه با اين پاره وطن را در پيش ميگيرد.
اما چرا سفر ظريف به عراق مهم است؟ همه ما انتقادات طيفي از مردم درباره مسائل منطقه و اهداف سياست خارجي منطقهاي را شنيدهايم. اگرچه اين حوزه، نيازمند شفافيت بيشتري است اما ناگفته پيداست که اقتضائات سياست خارجي در جهان فعلي گسترش حوزه نفوذ است که از بد حادثه همه در تلاش هستند نفوذ خود را در همين منطقه بلاديده و آسيبپذير افزايش دهند. از چين تا روسيه و اروپا و آمريکا.
جمهوري اسلامي ايران که در همين منطقه در حال تنفس است، ملزم به ايفاي نقش است وگرنه مجبور به بازي در صحنه و نقشهاي ميشود که ديگران آن را طراحي کردهاند؛ بازياي که لزوما به نفع ايران طراحي نميشود.
نکته جالب اين است که مردم منتقد سياست خارجي ايران در کنار اين نقدها، مدافع همهجانبه مشارکت اقتصادي در کشورهاي ديگر و يافتن بازار کار در منطقه هستند و حتي مشغول به کار شدن عزيزانشان در اينگونه پروژهها را مثبت ميانگارند. اما هيچگاه به اين نکته مهم توجه نميکنند که براي ايجاد بازار کار در اين منطقه پرآشوب، ابتدا بايد زيرساختهاي امنيتي درست باشد، دوم بايد خود ما پتانسيلهاي همکاريهاي اقتصادي داشته باشيم و سوم اينکه در کشورهاي همسايه براي سهمگرفتن از اين بازار کار بايد نقشآفرين بود و به نظر ميرسد در عراق زمينهسازيهاي سياسي براي اين امر انجام گرفته و حالا وقت ميوهچيني از اين جريان است. اگرچه تا رسيدن به نقطه مطلوب بايد اندکي بيشتر تلاش کرد.
20 روز پيش دونالد ترامپ به سياق ديگر رؤسايجمهور آمريکا براي حضور در مراسم کريسمس، در کنار سربازان آمريکايي مجبور شد مخفيانه به عراق سفر کند و اعلام شد که يک بار هم سفرش لغو شده بود. اين ماجرا آنقدر براي ترامپ گران تمام شده بود که حتي در سخنرانياش به هزينهاي که آمريکا در منطقه کرده، اشاره ميکند اما مجبور است مخفيانه سفر کند. با همه اينها مقامات عراقي حاضر به ملاقات با او نشدند.
حالا در اين شرايط وزير خارجه ايران، سفري پنجروزه به عراق دارد و با همه مقامات عراق ملاقات ميکند و تصاوير نشان ميدهد که ديدارهايي صميمانه برگزار شده است. به نظر ميرسد بهجاي انتشار پيامهاي منفي فراگيري که در شبکههاي مجازي دستبهدست ميشود و يک روز از خروج برجام و روز ديگر از استعفاي وزير خارجه حرف زده ميشود، به پتانسيل بالاي اين همکاريها و ملاقاتهاي وزير خارجه در عراق بنگريد و حظ اين همکاريهاي مهم منطقهاي را ببريد.
بازار