انسان‌های خوب زیاد هستند آنها را ببینیم؛ نمونه‌اش نرگس کلباسی

عصر ايران/ متن پيش رو در عصر ايران منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست عادت کرده‌ايم از تلخي‌ها نوشتن، خواندن و گفتن. عادت کرده‌ايم تا يک بدي را ببينم و دهان به دهان آن را جهاني کنيم. عادت کرده‌ايم زشتي‌ها را بزرگ‌تر نشان دهيم. معمولا تلخي، زشتي و بدي، جذاب هستند. خواندن خبر ازدواج ساده يک زوج جوان براي‌مان جذاب نيست و حرفي از آن نمي‌زنيم اما وقتي مي‌خوانيم، پسري، پدري را کشته، خبر را براي هزار نفر مي‌فرستيم. امروز مي‌خواهم در ميان تمام تلخي‌ها و زشتي‌ها از يک انسان خوب بنويسم. از يک زن که براي کودکان يتيم و معلول هند پرورشگاهي ساخت و پس از حادثه‌اي به قتل غيرعمد يک کودک متهم شد و در مارس ۲۰۱۷ و با حکم دادگاه تجديد نظر در شهر راياگادا، از همه اتهامات وارده تبرئه و بي‌گناه شناخته شد و به ايران بازگشت. به ايران بازگشت و بعد از زمين لرزه دلخراش کرمانشاه به آنجا رفت تا انسانيت خود را به رخ همه بکشد. او حالا بيش از يک سال و هفت ماه است که در کرمانشاه مانده تا کمي از غم‌هاي کرد زبان‌هاي ايران کم کند. خودش مي‌گويد:« خانه ساختيم و توانستيم در شش روستا، ۱۱۳ خانه را از صفر تا صد تمام کنيم. به علاوه آن، بيش از ۲ ميليارد تومان وام براي ايجاد اشتغال از طريق بانک رسالت به متقاضي‌ها داديم» او فارغ از همه حواشي به کرمانشاه رفته به روستاهاي دوردست تا به آنهايي که زلزله، زندگي‌شان را گرفته، زندگي هديه کند. او نه اهل سلفي گرفتن است، نه اهل پز دادن، نه اهل غر زدن، کلباسي فقط يک انسان است که دلش براي ايران مي‌سوزد و دوست ندارد غم را بر چهره‌ي مردم ببيند. خيلي از آنهايي که از کرمانشاه حرف زدند و با آن عکس گرفتند، رفتند و پشت سر خود را هم نگاه نکردند اما کلباسي حالا عضوي جدانشدني از کرمانشاه است. حالا که در گلستان سيل آمده، بازهم کلباسي بار سفر را بسته تا به داد سيل‌ زده‌ها برسد. او توييت کرده که: «‏عازم گلستان هستم. ميخواهم مردم آنجا بدانند که تنها نيستند و ما مردم مثل کوه پشت شان هستيم و حمايت ميکنيم و عاشقشان هستيم. در اين لحظه مشخص نيست که چه کاري از دستمان بر مي آيد، ولي آنجا مي مانيم تا مشخص شود. حسابي که اعلام کردم، فقط و فقط براي کرمانشاه است.» آدم وقتي کلباسي‌ها را مي‌بيند، به شدت به دنيا اميدوارم مي‌شود. انسان‌هايي مانند کلباسي زياد هستند فقط ما بايد آنها را ببينيم . کافي است عينک بدبيني که اين روزها به صورت جدي به صورت همه ما نشسته است را برداريم وببينيم چقدر انسان خوب دور ورمان هست که آنها را نمي‌بينيم. دنيا بيش از آنکه آدم‌هاي بد داشته باشد، انسان‌هاي خوب دارد. کاري ندارد، شروع کنيد انسان‌هاي خوب زندگي‌تان را بشماريد تا ببينيد چقدر زياد هستند. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد