سرمقاله سیاست روز/ آیا احتمال حمله به نفت‌کش‌های ایران هم می‌رود؟

سياست روز/ « آيا احتمال حمله به نفت‌کش‌هاي ايران هم مي‌رود؟ » عنوان سرمقاله سردبير روزنامه سياست روز، محمد صفري است که مي‌توانيد آن را در ادامه بخوانيد: حمله به نفت‌کش‌هاي خارجي درخليج‌فارس و درياي عمان با توجه به شرايطي که آمريکا در منطقه ايجاد کرده، يک طرح و برنامه سوخته است که از سوي عوامل آمريکا در منطقه اجرا مي‌شود. آمريکا از جنگ با جمهوري اسلامي ايران دوري مي‌کند، اکثر مسئولين نظامي و سياسي ايالات متحده اعتقاد دارند که جنگ با آمريکا به نفع اين کشور و جهان نيست، به همين خاطر است که سعي دارند تا از برخوردهاي کوچک نيز حذر کنند. اما در اين ميان رژيم‌هايي هستند که خواهان ورود مستقيم آمريکا به جنگ با ايران هستند، چراکه آنها خواهان ناامن شدن منطقه و آغاز جنگ با ايران و نابودي جمهوري اسلامي هستند. سردمدار رژيم‌هايي که درپي جنگ با ايران هستند، رژيم صهيونيستي و رژيم سعودي است، اين دو رژيم که از حمايت‌هاي گسترده ايالات متحده برخودارند، سعي مي‌کنند با تشديد بحران و تحريک آمريکا، جنگي را آغاز کنند که به تصور آنها به نابودي جمهوري اسلامي ايران مي‌انجامد، اما آيا به اين موضوع نيز انديشيده‌اند که ايران چگونه به آغازگر جنگ پاسخ خواهد داد؟ در دو نمونه از حملات به نفت‌کش‌هاي خارجي درخليج‌فارس و درياي عمان با وجود اتهاماتي که از سوي رژيم آمريکا و رژيم‌هاي عربي منطقه به ايران وارد شده تاکنون اسناد و مدارکي که ثابت کند ايران در هدف قرار دادن اين نفت‌کش‌ها دست داشته ارائه نشده و عملا وجود ندارد. تنها براساس ادعاهايي که آمريکايي‌ها مطرح مي‌کنند، اين اتهام به جمهوري اسلامي ايران زده مي‌شود، همراهي انگليس نيز نشان مي‌دهد که يک برنامه و طراحي براي نا امن کردن منطقه خليج‌فارس و اعمال فشار مضاعف به جمهوري اسلامي ايران در دستور کار قرار دارد. آمريکايي‌ها اگر هم در انفجار نفت‌کش‌هاي خارجي در منطقه نقش مستقيم نداشته باشند، عوامل آنها دست به چنين حملاتي مي‌زنند، نکته مهم اينجاست که چرا زماني که چنين اقداماتي انجام مي‌شود، انگشت اتهام به سوي ايران است؟ در حالي که عقل و منطق سياسي و نظامي مي‌گويد، جمهوري اسلامي ايران در شرايط موجود هيچ‌گاه بهانه و گزک دست دشمن نمي‌دهد و اين فرصت را براي دشمنان ايجاد نخواهد کرد تا بتوانند عليه جمهوري اسلامي اجماع جهاني ايجاد کنند. پس، بايد از اين به بعد بر اساس اتفاقاتي که در خليج‌فارس و درياي عمان براي نفت‌کش‌ها مي‌افتد، سراغ خرابکاري‌هاي رژيم‌هاي ديگر را گرفت که درپي آغاز جنگ عليه ايران هستند. اگر تاکنون تنها براساس ادعاهايي که از سوي آمريکا، انگليس، رژيم اسرائيل و عربستان و امارات عليه ايران تحقيق و بررسي انجام شده است، از اين پس بايد تحقيقات بر روي اين رژيم‌هايي متمرکز شود که ايران را متهم مي‌کنند، چرا تاکنون درباره نقش رژيم‌هايي که با جمهوري اسلامي ايران دشمني مي‌کنند تحقيق و بررسي انجام نشده است؟ قطعا ايران از جنگي که با حملات به نفت‌کش‌ها آغاز شده منتفع نخواهد بود، ايران هيچ‌گاه خواهان بر هم خوردن امنيت خليج‌فارس و درياي عمان نبوده و نيست چراکه خود يکي از صادرکنندگان نفت از اين آبراه است و اگر اين منطقه ناامن شود، حضور نيروهاي نظامي بيگانه افزايش خواهد يافت و چه بسا، نفت‌کش‌هاي ايران نيز هدف قرار گيرد که آنگاه معادلات و محاسبات تغيير خواهد کرد و جنگ نفت‌کش‌ها گسترش خواهد يافت. در دوران دفاع‌مقدس نيز، يکبار از سوي ارتش صدام، عليه جمهوري اسلامي ايران جنگ نفت‌کش‌ها آغاز شد و عراق در اين جنگ آغازگر آن بود و آمريکا نيز در حمايت از صدام به اين جنگ ورود کرد. نفت‌کش‌هاي ايران و سکوهاي نفتي کشورمان هدف قرار گرفت و منطقي بود که ايران نيز واکنش نشان دهد. نيروي دريايي سپاه و ارتش در آن زمان هر چند از امکانات و تجهيزات کافي برخوردار نبودند، اما توانستند در اين جنگ آمريکا و عراق را وادار به پايان آن کنند. اما اکنون جمهوري اسلامي ايران با داشتن امکانات، تجهيزات و تسليحات لازم که در منطقه و جزاير متعددخليج‌فارس مستقر است، توانايي پاسخ به تهديدي که آمريکا و ديگر رژيم‌هاي همسو با او عليه جمهوري اسلامي ايران انجام مي‌دهند، دارد. به نظر مي‌رسد و بر اساس تحليل‌هاي سياسي و نظامي مي‌توان گفت که وضعيت به همين شکل ادامه پيدا کند، يعني بار ديگر بايد در انتظار حمله نيروهاي وابسته و عامل آمريکا به نفت‌کش‌هاي خارجي درخليج‌فارس و درياي عمان باشيم. سئوال اينجاست که اگر آمريکا و انگليس ايران را متهم به دست داشتن در حمله به نفت‌کش‌ها در منطقه مي‌کنند، آيا توانايي رهگيري چنين حملاتي را ندارند؟ آيا مي‌توان باور کرد که حضور نيروهاي آمريکايي و انگليسي در منطقه و پايگاه‌هاي مستقر در کشورهاي حاشيه جنوبيخليج‌فارس با امکانات و تجهيزات راداري خود و حتي ماهواره‌هاي نظامي و جاسوسي، نمي‌توانند ادعاهاي خود را که عليه جمهوري اسلامي ايران مطرح مي‌کنند، با انتشار تصاوير و فيلم‌هاي ضبط شده، اثبات کنند؟ اگر چنين نمي‌شود، پس دو پاسخ بايد به آمريکا داده شود، نخست اين که همه آن ادعاهايي که درباره تسليحات، تجهيزات و ادوات نظامي در زمينه راداري و ماهواره اي مي‌شود تنها يک غلو و بلوف نظامي است که هيچ کارآيي ندارد، يا اين که ادعاي آنها در وارد کردن اتهامات به جمهوري اسلامي ايران يک بازي فريب افکار عمومي براي جلب اجماع جهاني عليه ايران است. در اين ميان مي‌توان به شک و ترديدهايي که از سوي برخي کشورهاي دنيا نسبت به ادعاي آمريکا و انگليس عليه ايران مطرح شده اشاره کرد. روسيه و چين که خود در تقابل با آمريکا هستند، ادعاهاي آنان را باور نکرده و نمي‌کنند، اما کشورهاي ديگري همچون آلمان، به ديده ترديد به ادعاي آمريکا در متهم کردن ايران به دست داشتن در حملات به نفت‌کش‌ها نگاه کرده اند. چه بسا در آينده حملاتي از سوي عوامل آمريکا در منطقه به نفت‌کش‌ها و کشتي‌هاي تجاري ايران درخليج‌فارس و درياي عمان صورت گيرد که در اين صورت معادلات تغيير خواهد کرد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد