پیدا و پنهان پایگاه "پهپادهای آمریکا" در منطقه
مشرق/ متن پيش رو در مشرق منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست پايگاه هوايي ام الملح در جنوب عربستان از جمله پايگاه هاي تقريباً سري پهپادي آمريکا در منطقه خاورميانه حساب مي شود که پرنده هاي اين کشور از آن براي عمليات بر فراز يمن و ساير مناطق استفاده کردند. پس از حادثه ۱۱ سپتامبر و علاقمندي دولتمردان آمريکايي به اشغال برخي کشورهاي جديد در منطقه غرب آسيا، هواپيماهاي بدون سرنشين تبديل به يکي از مهمترين ابزار جنگي ارتش اشغالگر شدند و اين منطقه از آسيا در کنار قاره آفريقا سهم زيادي از اين عملياتهاي پهپادي را در سالهاي اخير به خود اختصاص دادند. اما در اتفاقي که نمونه آن در تاريخ بي نظير است، يک فروند پهپاد RQ-4 آمريکايي که از پايگاهي در داخل خاک امارات متحده عربي به پرواز درآمده بود بعد از تجاوز به محدوده سرزميني ايران توسط پدافند نيروي هوافضاي سپاه سرنگون شد. در ادامه نگاهي به پايگاههاي ميزبان پهپادهاي آمريکايي در منطقه بويژه جاسوسخانه مستقر در امارات خواهيم داشت. فرودگاه و پايگاه هوايي قندهار از جمله بزرگترين فرودگاهها در کشور افغانستان محسوب ميشود. اين پايگاه هوايي در جنوب شرقي کشور افغانستان و در فاصله ۱۷ کيلومتري شهر قندهار قرار دارد.نام اين فرودگاه از جهتي براي ايرانيان بسيار جالب و خاطره انگيز است چراکه پهپاد RQ-170 که از جمله طرحهاي پنهانکار و مخفي آمريکا در حوزه بدون سرنشينهاي پرنده بود، در سال ۲۰۰۷ ميلادي براي اولين بار در اين پايگاه هوايي ديده و به همين دليل لقب "جانور قندهار" به اين پهپاد داده شد. در طول چند سال اخير هواپيماهاي جنگي سرنشين داري مثل تورنادو، هرير و اف ۱۶ در اين پايگاه مستقر شده اند. در حال حاضر پرنده بدون سرنشين MQ-9 ريپر نيز در اين پايگاه حضور و عملياتهاي شناسايي و تهاجم هوا به سطح را بر عهده دارد. بگرام؛ بزرگترين پايگاه آمريکا در افغانستان پايگاه هوايي بگرام بزرگترين پايگاه نيروهاي آمريکايي در داخل خاک افغانستان محسوب مي شود که در باند طولاني فرود آن توانايي پذيرش بزرگترين هواپيماها مثل بويينگ ۷۴۷ و هواپيماي ترابري گالاکسي را نيز دارد. اين پايگاه از جمله مکانهاي معروف براي عملياتهاي پهپادي سازمان سيا براي انجام عملياتهاي جاسوسي و ترور در داخل افغانستان و مناطق مرزي پاکستان در سالهاي اخير بوده است. علي السالم؛ محل حضور آمريکاييها در کويت پايگاه هوايي علي السالم کويت که در حدود ۵۰ کيلومتري مرز عراق قرار دارد از جمله پايگاههاي مهم نيروهاي آمريکايي در منطقه به شمار مي آيد. در طول سالهاي اخير خصوصاً بعد از تهاجم آمريکا به عراق اين پايگاه ميزبان حجم زيادي از هواپيماهاي با سرنشين و بدون سرنشين آمريکايي بوده اما در ۴ سال اخير و با افزايش مجدد عملياتهاي هوايي آمريکا بر فراز عراق و آغاز حملات هوايي به درون سوريه پهپادهاي سري ام کيو ۱ پرديتور و سپس ام کيو ۹ ريپر به صورت مرتب در اين پايگاه حاضر بوده و به عمليات در عراق و سوريه مي پردازند. در چند سال اخير تأسيسات و آشيانههاي جديدي براي پهپادها در اين پايگاه ساخته شده است. در ادامه تصويري ماهوارهاي مربوط به سال ۲۰۱۶ از آشيانههاي پهپادي در اين پايگاه را مشاهده مي کنيد. العديد؛ پايگاه استراتژيک آمريکا در قطر پايگاه هوايي العديد قطر از جمله مهمترين پايگاههاي نظامي براي کشور قطر و همچنين نيروهاي مسلح آمريکا در منطقه خاورميانه محسوب مي شود. حضور جنجالي اخير بمب افکنهاي بي ۵۲ در منطقه خاورميانه که بنا به اعلام مقامات اين کشور در پروژه جديد عمليات رواني عليه ايران استفاده شد در اين پايگاه هوايي قرار دارند. اين پايگاه حتي در سالهايي ميزبان پهپاد معروف RQ-4 گلوبال هاوک نيز بوده است و داراي زيرساختهايي براي پذيرش انواع و اقسام پرندههاي شناسايي، ترابري و رزمي در کنار پهپادها است. انجرليک ترکيه؛ پايگاهي مهم براي ناتو و آمريکا پايگاه هوايي انجرليک در جنوب ترکيه را مي توان يکي از راهبرديترين پايگاههاي هوايي نه فقط براي کشور ترکيه بلکه براي کل پيمان آتلانتيک شمالي (ناتو) و آمريکا تلقي کرد. در سالهاي جنگ سرد يکي از مهمترين پايگاههاي ناتو براي مقابله با شوروي سابق اينجرليک بوده و همچنان نيز تعدادي از سلاحهاي اتمي آمريکا در آن نگهداري مي شود. در ايام پس از ۱۱ سپتامبر و به راه افتادن ماجراي مبارزه به اصطلاح با تروريسم به رهبري آمريکا نيز اين پايگاه اهميت بسيار راهبردي براي ناتو و آمريکا داشته است. در سالهاي بعد از يازده سپتامبر تا به امروز اينجرليک از جمله پايگاههاي اصلي براي پهپادهايي مثل پرديتور و ريپر بوده است. پايگاه أم الملح؛ مکاني سري در عربستان سعودي پايگاه هوايي أم الملح در جنوب عربستان سعودي از جمله پايگاههاي تقريباً سري پهپادي آمريکا در منطقه خاورميانه حساب مي شود که پرندههاي بدون سرنشين اين کشور از آن براي عمليات بر فراز يمن در سالهاي اخير استفاده کردند. در سال ۲۰۱۳ ميلادي تصاوير ماهوارهاي از اين پايگاه هوايي منتشر شده و نشان داد که سازههايي شبيه به آشيانههاي مخصوص پهپادهاي سري پرديتور و ريپر در آنجا ساخته شده است. کارشناسان زيادي اعتقاد دارند که اين فرودگاه در قلب صحراي عربستان سعودي و به دور از خيلي از جادهها و بزرگراههاي اصلي، در حقيقت يک پايگاه نظامي براي استفاده پهپادهاي آمريکايي است. الظفرة؛ جايي که شکار از آن به هوا بلند شد اما در نهايت به پايگاه الظفرة امارات متحده عربي مي رسيم، يعني جايي که پهپاد RQ-4 آمريکايي از آن به جهت جاسوسي از ايران به پرواز در آمده و البته با اقتدار سرنگون شد. اين پايگاه در فاصله ۳۲ کيلومتري جنوبي ابوظبي امارات قرار دارد و غير از نيروي هوايي امارات، يگانهايي از نيروي هوايي آمريکا و فرانسه نيز در آن حضور دارند. خود اماراتيها بخشي از جنگندههاي اف ۱۶ و ميراژ ۲۰۰۰ خود را در اين پايگاه استقرار داده اند. فرانسويها نيز هواپيماهاي سوخت رسان و جنگندههاي رافال را در بخشي از اين پايگاه مستقر کردند. پايگاه هوايي الظفرة در سال ۱۹۹۲ ميلادي ساخته شده است. ارتش آمريکا نيز با تعدادي از هواپيماهاي خاص خود براي عمليات شناسايي و جمع آوري اطلاعات در اين پايگاه حضور دارند. به غير از پهپاد RQ-4 گلوبال هاوک، هواپيماي شناسايي کهنه کار يو ۲ از ديگر پرندههاي حاضر در اين پايگاه به شمار مي آيد. پهپاد گلوبال هاوک در حقيقت براي جانشيني هواپيماي يو ۲ در خدمت نيروي هوايي آمريکا توسعه پيدا کرده است. تعدادي از هواپيماهاي هشدار زودهنگام هوابرد E-3 نيروي هوايي آمريکا نيز در پايگاه الظفرة استقرار دارد. اين هواپيما رادار پرنده و اصطلاحاً آواکس اصلي نيروي هوايي آمريکا به حساب مي آيد. نکته جالب ديگر درباره اين پايگاه اينکه اولين حضور عملياتي جنگنده اف ۳۵ نيروي هوايي آمريکا در منطقه خاورميانه نيز به ميزباني اين پايگاه انجام شده است و طبيعتاً جز گزينههايي محسوب مي شود که نيروهاي مسلح کشورمان اشراف و تمرکز خوبي روي تحرکات آن و نقاط ضعف و قوتش داشته و دارند؛ درست مثل ساير مناطقي که آمريکاييها در شعاع ۲ هزار کيلومتري مرزهاي کشورمان در آن مستقر هستند.