ستایش "اعتماد" از شبکه ورزش
اعتماد/ متن پيش رو در اعتماد منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست علي ولياللهي| از روزي که مشخص شد يک داور زن مهمترين مسابقه پيش فصل اروپا يعني سوپرکاپ را قضاوت خواهد کرد، دغدغهاي بزرگ در ذهن هواداران فوتبال در ايران شکل گرفت. يک سوال ساده: آيا صداوسيما اين بازي را زنده پخش خواهد کرد يا نه؟ پاسخ مخاطبان فوتبال به اين سوال با توجه به تجربه حسي و تاريخيشان، يک نه قاطع بود. در ادامه جاي خالي پخش فينال سوپرکاپ اروپا در کنداکتور شبکه ورزش در روز چهارشنبه، نشان داد حق با آنهايي است که نگاهي بدبينانه به ماجرا دارند. اما چند ساعت قبل از شروع مسابقه و با وارد شدن پخش مسابقه مذکور در برنامههاي شبکه ورزش، برخلاف پيشبينيها، معلوم شد که اين بازي پخش ميشود. در اينجا سوال ديگري پيش آمد: اينکه آيا قرار است يک بازي سراسر سانسور را مشاهده کنيم يا نه؟ آيا قرار است هر بار که داور يا کمکداورها در مرکز زمين رويت ميشوند، کات بخورد به تصاوير آرشيوي از هواداران دو تيم؟ تمام اين دغدغهها تا لحظه سوت شروع بازي وجود داشت اما با آغاز فينال سوپرکاپ اروپا آنچه در قاب شبکه ورزش نقش بست، با تمام پيشبينيها متفاوت از آب درآمد. شبکه ورزش به راحتي و با خونسردي بازي بين ليورپول و چلسي را تقريبا مثل تمام بازيهاي رايج در فوتبال جهان به تصوير کشيد و هيچ اتفاق بدي هم نيفتاد غير از دو،سه صحنه هيچ حرکت خاصي از کارگردان و ناظر پخش که نشاندهنده حساسيت روي اين بازي باشد به چشم نخورد. حتي در تصاوير بسته از داور اصلي و کمکهايش هم شبکه ورزش واکنشي نشان نداد. در نهايت بازي به اتمام رسيد و ليورپول قهرمان شد. بعد از بازي اما بسياري از کاربران شبکههاي اجتماعي با رويکردي مثبت نسبت به اقدام صداوسيما و شبکه ورزش واکنش نشان دادند. مخاطبان از اينکه احساس کردند رسانه ملي به شعورشان احترام گذاشته، احساس رضايت داشتند. رويکردي کاملا متفاوت نسبت به عملکرد صداوسيما هنگام پخش بازيهاي تيم ملي واليبال يا بسکتبال خارجي يا بازيهاي فوتبالي که در آن چند تماشاچي زن در ميان هواداران حاضر در استاديومها به چشم ميخورد. معمولا در حين يا بعد از پخش هر کدام از اين بازيها، مخاطبان از عملکرد صداوسيما در سانسور بيش از حد بازي که باعث ميشد روند مسابقه و تماشاي آن خدشهدار شود، انتقاد ميکردند يا برايش جوک ميساختند. شايد گفته شود که پخش مسابقهاي که يک داور زن آن را قضاوت ميکند، وظيفه صداوسيماست. شايد گفته شود لباسهاي داوران آنقدري پوشيده بود که ناظر پخش را نگران نکند. اما همه ميدانيم حساسيتهاي مديران تلويزيون به چه شکلي است. واقعيت اين است که صداوسيما و شبکه ورزش ميتوانست بر سبيل گذشته از پخش اين بازي چشمپوشي کند يا با سانسور بيش از حد، لذت تماشاي بازي را براي مخاطب زهر کند. در نهايت هم چند انتقاد و چند جوک ديگر را به جان بخرد و غائله تمام شود، مخاطبان هم بروند سراغ شبکههاي ماهوارهاي يا تلويزيونهاي اينترنتي و بازي را از آنجا نگاه کنند. اما حرکت مثبت صداوسيما در پخش بازي فينال سوپرجام اروپا باعث شد ميليونهاي بيننده به صداوسيماي کشور خودشان اعتماد کنند و به جاي شبکههاي خارجي، با خيال راحت شبکه ورزش را نگاه کنند. احتمالا رويکرد تازه و جالب صداوسيما در پخش اين بازي، از پاسخي واقعبينانه به يک سوال ساده نشأت ميگيرد. پاسخ به اين سوال که هدف مخاطب فوتبال و در کل ورزش، از تماشاي يک مسابقه ورزشي چيست؟ احتمالا مديران سازمان توانستهاند به خودشان و به ناظران پخش بقبولانند که وقتي کسي پاي تلويزيون مينشيند تا فينال يک مسابقه مهم فوتبالي را ببيند، کمترين اهميتي براي اينکه داور مسابقه زن است يا مرد قائل نيست. علاقهمندان به ورزش يک مسابقه ورزشي را نگاه ميکنند چون خود مسابقه و اتفاقاتي که در ميدان رخ ميدهد، جذاب است و مهم. اين همان جايي است که مديران سازمان صداوسيما تصميم گرفتند به شعور مخاطبان خود احترام بگذارند. در ايام جام جهاني و هنگام پخش اختتاميه جام و توزيع مدالها شاهد نگاه باز مديران سازمان صداوسيما بوديم. حالا با پخش بدون حساسيت سوپرجام اروپا اين احساس در ما به وجود آمده است که خطوط قرمز سخت و محکم و غيرقابل نفوذ تلويزيون کمي جابهجا شده است و اين روند مثبت و مشروعيتآفرين، ميتواند به همين شکل ادامه پيدا کند. مطمئنا هيچ کس انتظار ندارد تلويزيون هر چيزي را پخش کند، اما احترام به درک و قدرت تصميمگيري مخاطب آن چيزي است که بينندهها از مديران سازمان صداوسيما انتظار دارند. احترامي که نشانههاي آن را به وضوح ميتوان ديد. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد