چه کسی نفس چیتگر را گرفت؟
فرهيختگان/ متن پيش رو در فرهيختگان منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست. با گسترش تکنولوژي و شهريشدن زندگي افراد، نگرانيها درباره تخريب محيطزيست افزايش مييابد و اين مساله در کلانشهرهايي مانند تهران که ساکنانش در بيشتر روزهاي سال از هوايي پاک و آسمان آبي محرومند، بيشتر خود را نشان ميدهد. خطر اين موضوع را وقتي ملموستر ميتوان درک کرد که بدانيم بيماريهاي ريوي يکي از جديترين بيماريهايي است که در دهه آينده جان کودکانمان را تهديد ميکند. يکي از اساسيترين معضلات محيطزيستي کلانشهر تهران نگراني از وضعيت درختان چيتگر به علت کمآبي است. اين معضل زيستمحيطي درحالي صورت ميگيرد که از بوستان چيتگر بهعنوان ريههاي تنفسي پايتخت ياد ميشود و غفلت از وضعيت اين درختان تبعات بسياري براي نسل آينده به همراه خواهد داشت. شايد يادآوري اين موضوع بد نباشد که بدانيم تهرانيها براساس آمار بيشتر از ساير نقاط کشور آب مصرف ميکنند و همين امر سبب تشديد کمآبي در پايتخت شده، موضوعي که نيازمند چارهانديشي جدي متوليان است. چيتگر؛ ريه تنفسي تهران قرباني گردشگري اگرچه همه ما بر اهميت حفظ محيطزيست و پاسداشت آن بهعنوان يک مساله ضروري تاکيد داريم اما پرداختن به اين موضوعات در ايران همزمان با خشکشدن درياچه اروميه يا آتشسوزي درختان جنگل به شيوه موسمي و فصلي صورت ميگيرد و در يک بازه زماني مانند روز درختکاري يا در زمان نزديک شدن به انتخابات شاهد افزايش نگرانيها و سخنرانيها درباره حفظ محيطزيست خواهيم بود، اما پس از چندي اين موضوعات فراموش شده و معضلات محيطزيستي هم به حال خود رها ميشوند. درختان تهران نيز از اين مساله مستثني نيستند و مشخص نيست چه اتفاقي بايد بيفتد تا مسئولي نسبت به مشکلات آنان واکنش نشان دهد؛ همانند اتفاقي که درباره چيتگر افتاد. اگرچه مشکلات اين بوستان در جلسات هفته گذشته شوراي شهر بهطور مفصل تشريح شد اما به نظر ميرسد اين مساله بيشتر به اختلافات اعضاي شوراي شهر و مديران شهرداري برميگردد؛ چراکه در چند روز گذشته اظهارات همديگر را تکذيب کرده و هرکدام روايت خود را از اين ماجرا بيان کردهاند. مشکلاتي که به سبب تجاري شدن و تغيير کاربري اين منطقه صورت گرفته است و به نوعي همه در اين ماجرا مقصر هستند. واقعيت اين است که شهر تهران با وجود دارابودن امکانات، خدمات و تجهيزات متنوع از کمبود فضاي سبز بهشدت رنج ميبرد. در سالهاي گذشته منطقه 22 شهرداري تهران واقع در شمالغربي شهر تهران، به دليل ويژگيهاي خاص طبيعي و موقعيت خود در پهنه پايتخت، بهعنوان منطقهاي مستعد قطب گردشگري شناخته شد که از آن بهعنوان ريه تنفسي ياد شد اما تجاريشدن اين منطقه فضاي سبز آن را قرباني خود کرد و خطر اساسي اين منطقه را تهديد ميکند. بوستان جنگلي چيتگر بيش از نيمدهه قبل توسط سازمان جنگلها و مراتع احداث شد و درحال حاضر تحتمديريت شهرداري منطقه 22 تهران است. بوستاني جنگلي که در ساختار فضايي شهر تهران به دليل وسعت زياد، پوشش گياهي انبوه، وجود عناصر و امکانات ويژه، چشماندازهاي بسيار متنوع و سهولت دسترسي به آن و... در برطرف ساختن برخي کمبودها و نيازهاي شهروندان نقش ويژهاي را ايفا ميکند. اين پارک پوششي غني از گياهاني همچون کاج تهران، زبانگنجشک، اقاقيا، نارون، پلت، سروخمرهاي، سرونقرهاي، افراي سياه و ارغوان دارد. علاوهبر غناي گونه گياهي، بوستان چيتگر داراي انواع مختلفي از گونههاي جانوري است که در قسمتهاي مختلف اين مجموعه زندگي ميکنند. همين جاذبههاي گردشگري طبيعي در کنار امکانات تفريحي همچون رستورانهاي مختلف، باشگاههاي سوارکاري، باشگاه پينتبال و پيست دوچرخهسواري موجبات بازديد همگاني مردم و فراهم شدن زمينهاي براي تخريب اين بوستان را در غفلت مسئولان فراهم کرده است. کمآبي، معضل اصلي درختان بوستان چيتگر بوستان چيتگر در منطقهاي واقع شده که به گفته شهردار اين منطقه، همه آن را به ساختوسازهاي انبوه و بيقاعده و بيانضباطي شهري ميشناسند. منطقهاي که متاسفانه طبيعت بکر، درياچه، دشت و پوشش گياهي هم در آن واقع شده است. آذرماه سال گذشته بود که شوراي شهر جديد براي حل مشکلات اين منطقه يک طرح تفصيلي را به تصويب رساند و آن را براي بررسي و تصويب نهايي به شوراي عالي معماري و شهرسازي فرستاد اما اين روند تا مرداد امسال طول کشيد و درنهايت در شرايطي نهايي شد. طرحي که با رويکرد انقباضپذيري، افزايش ارتقاي کيفيت زندگي براي کمک به انضباط شهري، جلوگيري از نابودي اکولوژيک منطقه، راهکارهاي توسعه حملونقل عمومي در منطقه 22 و درنهايت حفظ و نگهداشت محيطزيست مطرح شده اما به گفته سخنگوي شوراي شهر نبايد انتظار معجزه از اين طرح در رابطه با منطقه 22 داشته باشيم. شرطبندي براي آتشزدن وسعت بيشتري از چيتگر! اگرچه مسئولان بر پاسداشت و نگهداري اين منطقه بکر طبيعي تاکيد دارند اما آتشسوزيهاي اخير از سوي بازديدکنندگان اين منطقه بلاي جان درختان اين منطقه شده است. حوادثي به دلايل سهوي و عمدي صورت ميگيرند و اگرچه با برخي متخلفان برخورد صورت گرفته است اما نگرانيها در اين مساله همچنان وجود دارد. اتفاقي که در يک مورد به خاطر شرطبندي گروهي بر سر وسعت آتشگرفتن پارک چيتگر افتاد و همچنين وزش باد وضعيت را بحراني کرده بود. اتفاقاتي که با اعتراض مجيد فراهاني، رئيس کميته برنامه و بودجه شوراي شهر تهران درمورد سرعت گرفتن تخريب و نابودي پارک چيتگر روبهرو شد و او از شهرداري خواست تا هرچه زودتر براي حل معضل آب و دستگيري عوامل حريق اقدام کند. هرچند داستان به اينجا ختم نشد و محسن هاشمي به همراه مجيد فراهاني در هفته گذشته از نزديک بازديدي از اين منطقه به عمل آوردند و مشکلات اين منطقه را از نزديک مشاهده کردند. حرکت جهادي که هاشمي خواستار آن شد محسن هاشمي، رئيس شوراي شهر تهران در حاشيه بازديد خود گفت: «بهنظر ميرسد هزينه نگهداشت پيدا و پنهان اين پارک جنگلي 10 ميليارد باشد و پرداخت 300 تا 500 ميليون بهعنوان آببها هزينهاي نيست، اما عدمپرداخت اين هزينه به هر دليلي، کجي مديريت محسوب ميشود. همه پرسنل در اين محدوده براي اين مساله حضور دارند که آب را به پاي درختان برسانند، بنابراين اولويت اصلي بايد هزينه براي آب باشد حتي اگر در برههاي از زمان، لجبازي صورت گيرد و آب قطع شده باشد، بايد تلاش شود دوباره آب به چيتگر برگردد. درختان چيتگر تشنه هستند و بايد تلاش کنيم سطح آب را در چيتگر افزايش دهيم، حتي بايد زمين خيس باشد که آتشسوزي ايجاد نشود. در دنيا و حتي کشورهاي پرباران براي آبياري فضاهاي سبز به سمت سيستم آبياري تحتفشار و کممصرف رفتهاند، بنابراين درکل فضاي سبز تهران دچار خلأ آبياري تحتفشار است و به قول قبليها بايد حرکت جهادي در اين زمينه صورت گيرد. متاسفانه يکي از مشکلات فضاي سبز تهران، عدمبرنامهريزي براي استفاده از آبياري تحتفشار است و بايد در اين خصوص حرکت جهادي صورت گيرد تا با استفاده از پسابهاي تصفيه شده، آبياري فضاي سبز تهران از طريق آبياري تحتفشار انجام شود. در اين راستا بايد شهرداري يا شورا طرح يا لايحهاي درخصوص تغيير سبک آبياري فضاي سبز شهرداري ارائه کنند.» البته در اين موضوع تنها هاشمي به صحبت نپرداخت و فراهاني هم در حاشيه اين بازديد به قرار گرفتن ۴۰درصد آب چيتگر در اختيار مجموعه سوارکاري و پارک آبي اُپارک و عدمچارت سازماني براي جلوگيري از خشک شدن اين درختان در کنار ممانعت شهرداري براي جلوگيري از آفت 300 اصله درخت اشاره کرد. اين عضو شوراي شهر در ادامه تاکيد کرد: «طبق اخبار واصله ۴۰درصد آب چاههاي چيتگر در انحصار اُپارک، باشگاههاي سوارکاري و مجموعههاي ديگر است و چرا بايد اين در اختيار انحصاري ديگران باشد درحالي که اين مجموعهها براي شهرداري درآمدي ندارند و نهتنها پولي نميدهند، آب مجاني نيز دريافت ميکنند و اين جاي سوال دارد.» پيمانکاران تعديلشده عامل تخريب چيتگر! اظهاراتي که صدراعظم نوري، رئيس کميسيون سلامت و محيطزيست شوراي شهر تهران به آن واکنش نشان داد و گفت: «درختان بوستان چيتگر نيز درختان سوزنيبرگ هستند و زماني که عمرشان به اتمام ميرسد طبيعي است که از بين بروند و بايد درختان ديگري را جايگزين آنها کرد. احتمال برخي شيطنتها وجود دارد، چراکه بنده موضوعي شنيدهام که البته هنوز آن را صحتسنجي نکردم اما اعلام شده تعدادي از نيروهايي که مامور گشتزني در پارک چيتگر بودهاند، تعديل شدهاند و ممکن است از سوي برخي از آنها اقداماتي براي آسيبرساندن به درختان صورت گرفته باشد.» البته او درباره انسداد لوله آب در اين بوستان چيزي نشنيده بود و تاکيد کرد: «اگر چنين موضوعي وجود داشته باشد به سرعت رسيدگي خواهد شد.» دولت آب چيتگر را قطع کرده است! ين اظهارنظرها در ادامه با واکنش نوذرپور شهردار منطقه 22 مواجه شد که او در اين رابطه گفت: «اسناد حاکي از آن است که مساحت چيتگر 1500هکتار بوده که به مرور کاهش پيدا کرده و هماکنون حدود 870 هکتار است. در واقع بخشي از مساحت چيتگر در گذشته در بزرگراهها افتاده و بخشي از آن نيز تخريب و براي ساختوساز استفاده شده است. مطالعهاي حدود سه سال پيش به درخواست شهرداري تهران توسط مشاوران انجام و مساحت فعلي اعلام شده است و ما نيز طرح جامع جنگل چيتگر را تهيه و براي سازمان جنگلها و مراتع ارسال کردهايم که در صورت توافق سازمان جنگلها قرار است هر اقدامي در چيتگر براساس طرح جامع چيتگر انجام شود.» او در ادامه تاکيد کرد: «اين طرح بين شهرداري و سازمان جنگلهاست و قرار است در کميته فني بررسي شود و بهعنوان سند برنامهريزي و فعاليتهاي اجرايي در چيتگر مطرح شود. براساس اسناد موجود چيتگر پس از انقلاب به بنياد شهيد واگذار شد و دو سال اين مجموعه توسط بنياد شهيد اداره ميشد، سپس به شهرداري منطقه 5 و درنهايت سال 1364 و با شکلگيري منطقه 22، به اين منطقه واگذار شده است. اين جنگلها با مالکيت دولت براي بهرهبرداري به شهرداري واگذار شده که همين امر مشکلاتي را به وجود آورده است و هرازگاهي سازمان جنگلها شکايتي را عليه شهرداري انجام ميدهد و ما نيز هماکنون پروندههاي متعددي در مراجع قضايي داريم.» شهردار منطقه 22 در ادامه گفت: «با توجه به شرايط چيتگر که مالکيت با دولت و بهرهبرداري با شهرداري است، براي رفع مشکل بين دولت و شهرداري دو راهکار کوتاهمدت و بلندمدت وجود دارد که در راهکار کوتاهمدت ميتوان به امضاي تفاهمنامه بين شهرداري و وزارت جهاد کشاورزي اشاره کرد که البته اين تفاهمنامه تهيه شده است و طي روزهاي آينده به امضا خواهد رسيد. در واقع بايد نحوه مداخله در مراتعي که در تملک دولت قرار دارد و در محدوده حريم شهر قرار ميگيرد، تعريف شود، چراکه براساس قانوني که مربوط به جنگلها و مراتع است دولت ميتواند بهرهبرداري از اراضي جنگلي را به بخش خصوصي و نهادهاي دولتي و غيردولتي واگذار کند ولي بايد بهره مالکانه دريافت کند. در اين ماجرا نيز دولت به دنبال بهرهمالکانه است و اخيرا گزارش توسط سازمان آب منطقهاي ارائه شده است که مبلغ 120ميليارد تومان بابت برخي آبياري چيتگر بايد پرداخت شود. اين رقم بابت بدهي آب در سالهاي گذشته است و حدود سه سال است که آب چيتگر قطع است و اداره آب منطقهاي آب چيتگر را بسته و اعلام کرده تا اين رقم پرداخت نشود، خبري از آب نيست.» شهردار منطقه 22 درباره بدهي 120ميلياردي چيتگر به سازمان آب منطقهاي گفت: «رقم اعلام شده مورد تاييد ما نيست و در همين زمينه با وزارت نيرو درحال رايزني هستيم تا اين موضوع تعيينتکليف شود، زيرا اتفاق خوبي نيست که با وجود جنگلي با اين مساحت در تهران، آبي براي آبياري نباشد، چيتگر جزء منابع و ثروت کشور است و مالکيت آن براي دولت است نه شهرداري. فرض کنيد اگر شهرداري بهرهبردار نبود و بهرهبرداري چيتگر به عهده وزارت جهاد کشاورزي بود آيا نبايد آب موردنياز چيتگر به اين وزارتخانه داده ميشد؟ درحال حاضر با توجه به اقدامات انجام شده و استفاده از آب تصفيه شده و پساب حاصل از اين تصفيهخانه تقريبا تا حدودي مشکل برطرف شده است و از اين جهت مسالهاي وجود ندارد. در يکسال گذشته 120هزار اصله درخت در چيتگر، خرگوشدره و وردآورد کاشته شده است و آب موردنياز آن را نيز به طريقي تامين کردهايم ولي اينکه عنوان ميشود برنامهاي براي چيتگر وجود ندارد و چيتگر رها شده، کاملا نادرست است و برنامه منظم و مدوني براي چيتگر طراحي شده است.» اُپارک به درختان چيتگر آب ميدهد براي صحتسنجي اين مساله به سراغ اعضاي شوراي شهر، رئيس سازمان آب و فاضلاب منطقه و مديرعامل پارک آبي اين منطقه رفتيم تا اين ماجرا را از زبان آنان بشنويم. بهمن رحمتي، مدير روابطعمومي مجموعه اُپارک هم به اظهارات اخير فراهاني، نماينده شوراي شهر تهران مبنيبر تخريب درختان چيتگر و برداشت رايگان آب اين مجموعه (اُپارک) از بوستان چيتگر واکنش نشان داد و گفت: «اين مجموعه خصوصي از سال 96 فعاليت خود را با شعار مسئوليت اجتماعي و حفظ محيطزيست جهت ايجاد فضاي شادي، نشاط و سلامتي در جامعه آغاز کرد و به منظور جلوگيري از هدررفت آب و حفظ آبهاي زيرزميني با هزينه بسيار بالا اقدام به ساخت تجهيزات پيشرفته تصفيهخانه فاضلاب و پساب خروجي کرد و همچنين با توافق شهردار وقت حدودا 1.5کيلومتر لولهکشي و نصب پمپهاي انتقال آب به بوستان انجام شد که از زمان بهرهداري تاکنون پساب تصفيهشده بهطور مستمر درحال انتقال به بوستان چيتگر است و اين ميزان در حال ثبت است.» او در ادامه متذکر شد: «لازم به ذکر است در ازاي اين انتقال آب هيچگونه امتيازي از شهرداري مورد درخواست نبوده و نيست. در ضمن اين مجموعه با شعار مهرباني با طبيعت به تعداد پرسنل شاغل در اُپارک 450 اصله نهال در بوستان چيتگر کاشته و لوح تقديري را از نوذرپور شهردار اين منطقه دريافت کرده است. آب مجموعه توسط يک حلقه چاه با مجوز سازمان آب تهران و آب شرب مجموعه توسط يک انشعاب آب شهري و آب منطقهاي تامين ميشود. مجموعه اُپارک جهت حفظ تکتک درختان بوستان چيتگر آماده همکاري است.» به اُپارک مجاني آب نميدهيم بختياري، مديرعامل آب و فاضلاب استان تهران در گفتوگو با «فرهيختگان» به تشريح وضعيت آبياري درختان مناطقي همچون چيتگر پرداخت و گفت: «اکنون عمدتا از آب چاه يا قنوات و کمتر از پسابها براي آبياري اين مناطق استفاده ميشود اما در آينده پساب جايگزين اين مساله خواهد شد. قراري که بين آبمنطقهاي، شهرداري و ما بهعنوان آب و فاضلاب تهران درحال نهايي شدن است، به اين موضوع برميگردد که در آينده براي آبياري فضاي سبز مناطقي مانند چيتگر و سرخهحصار و امثالهم به جاي آب خام يا آب چاه از پساب استفاده شود.» او در پاسخ به اينکه سازمان آب و فاضلاب منطقهاي چه ارتباطي با مجتمع اُپارک دارد، تاکيد کرد: «مجموعه اُپارک يک چاه به علاوه انشعاب يک آب شرب شهري دارد که مجوز چاه را از آب منطقهاي گرفتهاند و براي فضاي سبزشان از آن استفاده ميکنند اما براي بحث کارهاي اداري و شرب خودشان از آب شرب ما استفاده ميکنند که به هيچ عنوان اين مجاني نيست و ما با آنان براساس تعرفه تجاري حساب ميکنيم. اينکه ميگويند آب تصفيه شده را به درختان ميدهيم، در واقع پسابي است که در مجتمع خودشان توليد ميشود که آن را تصفيه کرده و براي فضاي سبز خود استفاده ميکنند.» اعضاي شورا شواهدي دال بر تاييد يا رد اين موضوع ندارند! ا تناقضات مطرحشده در اين ماجرا به سراغ اعضاي شوراي شهر رفتيم و اين ماجرا را با آنان در ميان گذاشتيم. نکته عجيب اين گفتوگو آن بود که اين عضو شوراي شهر اظهارات خود درباره پارک چيتگر و استفاده اماکن تفريحي از آب اين منطقه را نيازمند راستيآزمايي دانست. مجيد فراهاني، عضو شوراي شهر تهران در گفتوگو با «فرهيختگان» به تشريح وضعيت درختان مجموعه چيتگر پرداخت و گفت: «ما براساس گزارشهايي که در زمينه درختان مجموعه چيتگر دريافت کرده بوديم، به همراه محسن هاشمي، رئيس شوراي شهر تهران، شهردار و مديران منطقه 22 تهران از بوستان جنگلي چيتگر که با 900 هکتار مساحت بزرگترين بوستان و ريه تنفسي تهران محسوب ميشود، بازديدي را به عمل آورديم. اين بوستان از دو قسمت شرقي و غربي تشکيل ميشود و در مجموع براساس گزارشهايي که داشتيم، طي دو دهه گذشته خصوصا 10 سال گذشته در عکسهاي هوايي شاهد نابودي فضاي سبز اين بوستان هستيم. اين بوستان از سال 47 داير است و به هرحال جزء سرمايههاي ملي ما محسوب ميشود که ما موظف هستيم مشکلات آن را برطرف کنيم.» اين عضو شوراي شهر تهران تاکيد کرد: «از عمدهترين مشکلاتي که اين بوستان با آن روبهروست بايد به مساله آبرساني آن اشاره کنيم. در گذشته مجموعه آب اين منطقه از دو عدد شاهلوله 400 ميليليتر در ساعت و 500 ميليليتر در ساعت تهيه ميشد که شاهلوله 400 ميليليتري سالها پيش به خاطر ساختوساز از رده خارج شد. شاهراه 500 ميليليتري هم به خاطر بدهيهاي گذشته که آب منطقهاي مدعي آن است، از رده خارج و به نوعي مسدود شده است، درنتيجه برخلاف گذشته که آب خام درختان منطقه را سيراب ميکرد، اکنون، 900هکتار بوستان جنگلي با آب تصفيهشده پساب مجتمع شهيد باقري آبياري ميشود که به هيچوجه کافي نيست و کفاف سيرابسازي اين بوستان را نميدهد. تمهيداتي براي بدهي 130ميليارد توماني اين منطقه به احياي آب منطقهاي انديشيديم تا بتوانيم با مذاکره جزئيات اين بدهي را شفاف کرده و براي پرداخت آن اقدام کنيم تا راه آب اين منطقه باز شود و روند خشکي بوستان پايان بپذيرد. از سويي مشکل ديگر اين بوستان آفت پوستخوار و چوبخواري است که به جان جنگلهاي چيتگر افتاده و در 10 سال گذشته کمتر از 100 درخت با اين مساله روبهرو بودند اما اکنون اين ميزان به حداقل 3000 درخت از مجموعه اين بوستان رسيده که راهحل آن قطع درختان آفتزده است تا اين بيماري به درختان ديگر سرايت نکند اما متاسفانه منابع طبيعي به بهانههاي واهي از قطع اين درختان جلوگيري ميکنند و اين عامل خود بهشدت به گسترش آفت در سطح بوستان و خشکي همه درختان کمک ميکند. درنتيجه لازم است از طريق هماهنگي با اعضاي سازمان منابع طبيعي اجازه داده شود تا درختان آفتزده از بوستان چيتگر خارج شوند تا جان درختان باقيمانده حفظ شود.» او به مشکلات ديگر اين بوستان جنگلي اشاره کرد و گفت: «مساله سوم بحث آتشسوزيهايي است که در چند ماه گذشته در اين منطقه شدت گرفته و متاسفانه بخشي از اين آتشسوزيها توسط مردم انجام ميشود، چراکه اين بوستان در آخر هفتهها ميزبان حدودا يکميليون تفرجکننده اعم از تهراني و غيرتهراني قرار ميگيرد که مردم با روشن کردن آتش در قسمتهاي مختلف پارک و عدمخاموش کردن آن موجبات آتشسوزيهاي گستردهاي را در آن ايجاد کردند. البته در اين ميان نقش عامل تعمدي را هم در آتشسوزيها نميتوان ناديده گرفت و براساس گزارشي که داده شد، حدودا 10نفر را دستگير و مورد پيگرد قانوني قرار دادهاند که پروندههاي آنان در دستگاه قضايي درحال جريان است. قرار شد با تقويت حفاظت بوستان و نصب تابلوهاي آموزشي و اعمال مراقبت شديدتر از بوستان اين آتشسوزيها به حداقل خود برسد و کنترل شود.» فراهاني در ادامه به تشريح نجات درختان بوستان چيتگر پرداخت و گفت: «براي احيا و نجات اين بوستان به موضوع ضرورت نوسازي آبرساني توجه کردهايم، چراکه در دنيا سيستم آبرساني به گياهان براساس سيستم تحتفشار صورت ميگيرد که در اين شيوه آبرساني به درختان کنترلشده و مديريتشده خواهد بود. مقرر شد مطالعات بهمنظور چگونگي آبياري تحتفشار براي درختان کل بوستان انجام شود و اميدوارم به نتايج خوبي منتهي شود.» اين عضو شوراي شهر درباره نقش اماکن تفريحي همچون باشگاههاي سوارکاري و مجموعه اُپارک در مصرف آب اين منطقه تشريح کرد: «ما در اين منطقه سه مجموعه سوارکاري و مجموعه اُپارک را داريم که اين ارگانها در قراردادهاي مشارکتي به مدت 15 و 20 سال فعاليت ميکنند که پس از اين مدت پروژه را تحويل ميدهند. اينکه چقدر در اين مجموعهها نفع مردم ديده شده است، بحث جداگانهاي است اما در بوستان هفت حلقه چاه وجود داشته که آنان منبع خوبي براي آبياري بوستان بودهاند اما به دليل قطع لولههاي 400 اينچي و 500 اينچي که به آن اشاره کردم، سطح آب زيرزميني در پارک بهشدت افت کرده و سهحلقه چاه به نوعي کاملا خشک شدهاند و 30 درصد آبياري پارک نيز قرار بوده از چهار حلقه باقيمانده صورت بگيرد اما گزارشهايي که ما دريافت کرديم، بيانگر اين بود که حداقل 40 درصد دبي اين چاهها به مجتمع سوارکاري و مجموعه اُپارک اختصاص مييابد که اين موضوع را در جلسه شوراي شهر تهران مطرح کرديم اما مديران شهري منطقه 22 آن را کتمان و اشاره کردند آب چاههاي موجود در چيتگر صرفا اختصاص به آبياري درختان اين منطقه دارد و اين گزارشها درست نيست. درنتيجه بايد راستيآزمايي شود که اگر واقعا بخشي از آب چاههايي که بايد براي آبياري درختان منطقه مصرف شود، براي موضوعات ديگر اختصاص مييابد، با اين تخلفات برخورد شده و جلوي آن گرفته شود.» فراهاني در پايان در پاسخ به اظهارات انتقادي روابطعمومي مجتمع اُپارک هم گفت: «همانطور که گفتم اين مساله بايد بررسي شود، من اکنون شواهدي دال بر تاييد يا رد اين موضوع ندارم.» تغيير کاربري منطقه 22؛ صدور حکم مرگ درختان چيتگر در کنار اين اظهارنظرهاي متفاوت اعضاي شوراي شهر و مديران شهري به سراغ محمد درويش، فعال محيطزيست و عضو هياتعلمي موسسه تحقيقات جنگلها و مراتع کشور رفتيم و اين موضوع را با او در ميان گذاشتيم. درويش در گفتوگو با «فرهيختگان» گفت: «دليل تخريب پارک چيتگر به گرانشدن زمينهاي منطقه برميگردد، چراکه مافياي زمين به روشهاي مختلف در تلاش است اين منطقه را که در نزديکي درياچه چيتگر قرار دارد، به يک منطقه مسکوني تبديل کند و سود بسياري را از آن خود کند. آتشسوزيهاي عمدي که در آن اتفاق ميافتد بيشتر در همين راستاست. تخريب پارک جنگلي چيتگر از زماني آغاز شد که در کنار پروژه درياچه چيتگر ساختوسازها در بخش شمالي آن و در پشت اتوبان کرج رواج پيدا کرد و به نوعي آخرين ميخ به تابوت مرگ اين بوستان جنگلي زده شد و با گسست اکولوژيک در اين بوستان روبهرو شديم.» اين فعال محيطزيستي در ادامه تاکيد کرد: «قرار بود پارک جنگلي چيتگر تا دامنههاي جنوبي البرز ادامه پيدا کند اما اين اتفاق نيفتاد و ساختوسازهاي بسياري در اين منطقه صورت گرفت که اگر از اين مساله جلوگيري ميشد، اين منطقه ميتوانست به يکي از مهمترين مراکز توليد اکسيژن و باد مبدل شود که در کاهش آلودگي هوا بسيار موثر باشد. فکر ميکنم وقتي ما از طرح جامع تهران برخوردار نبوديم و کاربريها در منطقه 22 تغيير کرد، عملا حکم مرگ اين منطقه را صادر کرديم.» در پايان بايد گفت فارغ از اينکه چه کسي در اين ماجرا مقصر است و چرا بوستانهاي جنگلي به اين وضعيت رسيده، آنچه در اين زمينه ضرورت دارد آن است که همه اعم از مردم و مسئولان براي پاسداشت محيطزيست تلاش کنيم و اجازه ندهيم اين سرمايه ملي به راحتي ازدسترفته و آن را براي نسل آينده حفظ کنيم.