بازی همزمان مقتدی صدر با واشنگتن و تهران

ديپلماسي ايراني/ متن پيش رو در ديپلماسي ايراني منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست عبدالرحمن فتح الهي| اگر چه مقتدي صدر و جريان متبوعش از همان روزهاي آغاز تجاوز ايالات متحده به خاک عراق مخالفت و حتي تقابل صريح خود را با تداوم و استمرار حضور نظاميان آمريکايي در خاک اين کشور اعلام داشته و به اين واسطه سياسبت ضد آمريکايي مقتدي صدر در طول 16 سال گذشته مشهود بوده، اما با نگاهي عميق مي توان ديد که وي (صدر) در برهه هايي، حال به صورت ناخواسته در جريان منافع کاخ سفيد در کشور عراق حرکت کرده است؛ اگر نگوييم در در پشت پرده تمام آمريکا ستيزي هاي اين سال هاي صدر، نوعي هم پيماني محرمانه با کاخ سفيد نهفته باشد. به خصوص اين روزها که مقتدي صدر با يکه تازي هاي خود براي تداوم و تشديد اعتراضات مردمي در عراق و سمت و سو دهي به جريان تظاهرات، همان برنامه و طرح مطلوب آمريکايي ها را پياده مي کند. اما در عين حال نکته مهمي که نبايد ناديده گرفت اين است که به نظر مي رسد که مقتدي صدر در بستر نقش آفريني خود در جريان اعتراضات مردمي عراق نوعي از سياست يک بام و دو هوا را در قبال جمهوري اسلامي ايران و ايالات متحده آمريکا در پيش گرفته باشد. در اين راستا رهبر جريان صدر شامگاه دوشنبه جاري با صدور بيانيه اي در واکنش به اظهارنظر اخير کاخ سفيد پيرامون تظاهرات اعتراض آميز در بغداد و شمار ديگري از استان هاي واقع در مرکز و جنوب عراق عنوان داشت که در صورت دخالت آمريکا در امور کشورش، با تظاهرات ميليوني به حضور آن پايان خواهد داد. اين در حالي است که اگر چه مقتدي صدر داعيه تقابل با دخالت آمريکا در امور عراق را سر مي دهد، ولي وي با دميدن بر آتش اعتراضات و موج سواريش روي مطالبات مردمي، عملا بازي مد نظر کاخ سفيد را پياده مي کند که دامنه آن به تعرض و حمله به اماکن ديپلماتيک ايران مانند کنسولگري جمهوري اسلامي در کربلا و يا سر دادن شعار عليه برخي مقامات و شخصيت هاي داخلي کشور و يا نيروهاي همسو با ايران در عراق انجاميد؛ حتي برخي اخبار حکايت از اين دارد که کشته شدن برخي از فرماندهان محور مقاومت در عراق از جريانات منتسب به مقتدي صدر بوده است، آن هم در شرايطي که رهبر ائتلاف سائرون با سفر خود به ايران در ماه محرم امسال اين تداعي را به وجود آورد که اکنون جريان صدر نيز به جرگه محور مقاومت با محوريت و مرکزيت ايران پيوسته و به نوعي با حضور خود در کنار مقام معظم رهبري به قدرت بالا و نفوذ پررنگ تهران در منطقه غرب آسيا اعتراف و اذعان کرده است، به ويژه که در داخل برخي جريانات عمدتا تندرو و اصولگرا با تحليل هاي خود اين ظن را تقويت کرده بودند. اما گويا مقتدي صدر بر خلاف باور برخي جريانات داخلي با اين بازي دو گانه خود، نه به دنبال همراهي و همسويي با تهران و جريام مقاومت، بلکه به دنبال آن است که، هم از اميتاز نزديکي با جمهوري اسلامي ايران نهايت استفاده سياسي و ديپلماتيک را ببرد و هم، خواسته يا ناخواسته، در مسير ريل گذاري شده واشنگتن، البته با پوسته استکبار ستيزي و ضديت با دخالت ايالات متحده در جريان انتخابات زودهنگام در عراق طي طريق کند. به هر حال عدم ثبات سياسي مقتدي صدر و به تبع آن جريان متبوعش در عراق بر کسي پوشيده نيست، همين خصوصيت از رهبر ائتلاف سائرون، يک شخصيت به شدت فرصت طلب مي سازد که از هر طريقي به دنبال کسب منافع، تداوم قدرت و تشديد و گسترش نفوذ خود در عراق است و در اين راه نيز از هيچ طرح و برنامه اي فرو گذار نيست. از اين رو رفت و آمدهاي اخير مقتدي صدر به ايران، آن هم ذيل "رهبري" جريان اعتراضات مردمي عراق -البته به زعم خودش- که اکنون متناسب با اهداف واشنگتن، روابط تهران – بغداد را نشانه رفته است و در کنار آن با حفظ وجهه آمريکا ستيزي به منظور تداوم و تقويت نفوذ خود در ميان جامعه عراق، تنها و تنها حکايت از بازي همزمان رهبر جريان صدر با جمهوري اسلامي ايران و ايالات متحده آمريکا دارد. البته به نظر مي رسد اين بازي براي مقتدي صدر نمي تواند زمان چندان طولاني ادامه داشته باشد، چون يقينا بازيگري و بازيگرداني چنين سناريويي، آن هم در قامت اجراي سياست يک بام و دو هوا با واشنگتن و تهران خارج از توان، جايگاه و وزن سياسي کسي نظير مقتدي صدر است. ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد