۳ سوال اساسی در مورد ویروس کرونا

الف/ متن پيش رو در الف منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست.  "تام فريدن" رئيس اسبق "سازمان کنترل و پيشگيري از بيماري هاي ايالات متحده آمريکا" در مقاله اي براي "پايگاه خبري پراجکت سنديکيت"، مقابله موثر با ويروس کرونا را مشروط به ارائه پاسخ هاي دقيق و درست به برخي پرسش هاي بنيادي در رابطه با اين ويروس مي داند. وي در اين رابطه مي نويسد: «يکي از مهمترين مولفه ها و موضوعاتي که در مواجهه يِ موثر با همه گيري و شيوع "ويروس کوويد 19 "بايد به آن توجه کنيم اين است که بتوانيم با سرعت بالا، از داده ها و اطلاعات مرتبط با آن استفاده کنيم. من به تازگي 19 شکاف و نقصِ اطلاعاتي مهم در مورد ويروس کرونا را مورد اشاره قرار داده ام که بايستي هر چه سريع تر جهتِ مقابله موثر با اين ويروس، آن ها را مورد توجه قرار داد. در شرايط فعلي که ويروس کرونا به سرعت در آمريکا و ديگر مناطق جهان در حال گسترش است، مراکز کنترل و پيشگيري از بيماري ها در آمريکا و همچنين متخصصانِ بهداشت و سلامتِ عمومي، بايستي به قيدِ فوريت، سه پرسش را به طور ويژه پاسخ دهند». *پرسش اول: آيا افرادي که فاقدِ هر گونه علايمي هستند و همچنين کودکان، ويروس کرونا را به ديگران منتقل مي کنند و موجب شيوعِ هرچه بيشترِ آن مي شوند؟ اگر قصد داريم که بدانيم چه افرادي بايد آزمايشِ کرونا بدهند و چه افرادي بايد قرنطينه شوند، فهميدنِ اين نکته که آيا افرادِ بدون علامت باعث شيوع و گسترش اين بيماري مي شوند، از اهميت برخوردار است. اگر کودکان سهم قابل توجهي در شيوعِ ويروس کرونا ندارند(همانطور که در شيوعِ آنفلوانزاي فصلي، سهم قابل توجهي ندارند)، دليلِ چنداني براي مسوولان وجود نخواهد داشت که مدارس را تعطيل کنند و يا شايد آن دسته از مدارسي که تعطيل شده اند نيز مي توانند هر چه سريع تر بازگشايي شوند. اگرچه اينطور به نظر مي رسد که کودکان(حداقل تا سنِ 18 سالگي)، کمتر به ويروس کرونا مبتلا مبتلا مي شوند(و يا اگر هم مبتلا شوند خيلي زود بهبود مي يابند)، با اين حال، آن ها نيز امکان دارد قادر به انتقال و شيوعِ هرچه بيشترِ ويروس کرونا باشند. از اين رو، ما نياز داريم که بدانيم کودکانِ مبتلا به ويروس کرونا تا چه ميزان براي افراد پير و همچنين ديگر انسان هايي که از لحاظ درماني در مقابل ويروس کرونا آسيب پذير هستند(و پيرامون آن ها هستند)، حاملِ خطر هستند. دانستنِ اين موضوع مخصوصا با توجه به اينکه احتمالا بسياري از افراد بزرگسال در دوره زماني که مدارس به دليل شيوع ويروس کرونا بسته شده اند، مسووليت نگهداري از کودکان را بر عهده دارند از اهميت برخوردار است. بررسي خطرِ گسترش ويروس کرونا بواسطه تماس با بيماراني که هرگز علامتي از خود نشان نداده اند و يا بعدها علائم ابتلاي خود به اين ويروس را نشان داده اند، مي تواند خطر شيوع ويروس کرونا از سويِ افرادِ بي علامت را روشن کرده و آن را توضيح دهد. متخصصان حوزه بهداشت و سلامت بايد موارد و گروه هاي مختلفي که در بحث ابتلا به کرونا درگير شده اند را بررسي کنند و و ببينند چه تعداد از افراد مبتلا، صاحبِ فرزند هستند. آيا اين ميزان پايين تر از آن چيزي است که از لحاظ آماري انتظار مي رود؟ آيا در چهارچوب خانواده ها و يا خارج از آن ها، مي توان زنجيره هايي از انتقال و شيوع بيماري را يافت که آغازگرِ آن ها کودکان باشند؟ *پرسش دوم: ويروس کرونا چگونه در بيمارستان ها پخش شده و گسترش مي يابد؟ ما بايد فورا از کارمندان و فعالان بخش بهداشت و سلامت و همچنين ديگر منابعِ کميابِ مبارزه با شيوع ويروس کرونا محافظت کنيم. اين امر بايد به نحوي انجام شود که ظرفيت نظام بهداشت و سلامت ما براي ارائه مراقبت هاي ويژه درماني به بيماراني که به آن ها نياز دارند، حفظ شده و حتي گسترش يابد. براي مثال، در حاليکه ويروس کوويد 19 با سرعت در ميان مردم و کادردرماني در ووهان چين و شمالِ ايتاليا گسترش يافته، سنگاپور تاکنون فقط از ابتلايِ يکي از کارکنانِ نظام بهداشت و سلامت خود به ويروس کرونا نيز خبر داده است(اين درحالي است که اين کشور بيش از 300 مورد ابتلا به ويروس کرونا را تاييد کرده است). فردِ مذکور هم در جريان يک تماس که خارج از محيط پزشکي و درماني با يک فردِ مبتلا داشته به کرونا مبتلا شده است. مراقبت هاي ويژه از فردي که به شدت در سنگاپور بيمار بوده است، از جمله اقدامات پزشکي که قبل از تشخيصِ قطعي ابتلاي وي به ويروس کوويد 19 انجام شده، 41 پرسنل نظام بهداشت و سلامت اين کشور را به طور مستقيم در معرضِ خطرِ ابتلا به ويروس کرونا قرار داد. اغلبِ اين افراد فقط از ماسک هاي بهداشتي استفاده کرده اند و هيچ گزارشي دال بر ابتلاي حتي يک نفر از آن ها نيز منتشر نشده است. شمار مبتلايان به ويروس کوويد 19 به احتمال زياد از تجهيزات محافظتي که بايد براي خدمه درماني تامين شود فراتر خواهد رفت(کمبود وسايل پيشگيري از ابتلا به ويروس کرونا براي خدمه درماني پيش خواهد آمد). از اين رو، لازم است که بدانيم دقيقا چه چيزهايي(نيازهاي پزشکي) بيش از بقيه مورد نياز هستند. در زمينه تامين نيازهاي پزشکي حتما بايستي به اولويت ها و همچنين برقراري توازن در زنجيره تامين نيازها توجه داشت. شناسايي راه هاي انتقالِ ويروس کوويد 19 در مکان هايي نظير بيمارستان ها و محل اسکان تيم هاي پزشکي مي تواند به ما در جلوگيري از شيوع هر چه بيشتر اين ويروس در اين مکان ها کمک کند. اين امر موجب مي شود تا پروتکل ها و رويه هايي اجرايي شوند تا از خدمه درماني و انسان هاي معمولي، در برابر شيوع ويروس کرونا بيش از پيش محافظت شود. *پرسش سوم: احتمالِ فوتِ چه افرادي در مقايسه با ديگران در صورت ابتلا به ويروس کرونا بيشتر است؟ براي اينکه از شمار مبتلايان و همچنين فوتي هاي ناشي از ويروس کرونا بکاهيم بايد فورا آن دسته از افرادي را که در مقايسه با ديگران، در صورت ابتلا به ويروس کرونا به شدت مريض خواهند شد را شناسايي و محافظت کنيم. به اين دسته از افراد بايد شديدا توصيه شود که در خانه بمانند و ميزان تماس هاي خود با ديگران را به حداقلِ ممکن برسانند. اگر چه افرادِ مسن و همچنين آن هايي که از وجود بيماري هاي زمينه اي رنج مي برند بيش از ديگران در خطر هستند، با اين حال بايد اين نکته را گفت که ما دقيقا نمي دانيم سنِ دقيقي که در آن خطر ابتلا به ويروس کرونا و تبعات منفي بعدي آن به شدت افزايش مي يابد، چه سني است. براي مثال، اگر يک فردِ 62 ساله که فشارخونِ کنترل شده اي دارد و از هيچ بيماري ديگري رنج نمي برد، در برابرِ کرونا در زمره افرادي نيست که با خطر جدي تهديد مي شوند، بهتر است که منابع را به سمت آن دسته از افرادي معطوف کرد که بيش از سايرين به آن ها نياز دارند. در اين راستا، بايد پژوهش هاي دقيقي انجام شوند و ميزان مرگ و مير بر اثر کرونا را از منظرِ سن، جنسيت، و شرايط سلامتي بررسي کنند. در جريان اين پژوهش ها بايد مشخص شود تحت چه شرايطي، افراد در صورت ابتلا به کرونا شديدا مريض خواهند شد و امکانِ حتي مرگ آن ها نيز افزايش مي يابد(براي مثال رابطه چاقي، فشار خون بالا، ديابت، استفاده از داروهاي خاص و ديگر مولفه ها با افزايش ميزانِ خطر ابتلا به ويروس کرونا و حتي مرگِ ناشي از آن چيست). آنچه در شرايط کنوني واقعا مورد نياز است، استفاده از داده ها و اطلاعات است. بايد آن ها را معنادار کرد و پس از آن سياست هايي را به اجرا گذاشت که از مردم بيش از پيش محافظت شود و از شيوع بيشترِ ويروس کرونا جلوگيري شود. اين موضوع هم اکنون مساله مرگ و زندگي است. ما اکنون در وضعيتي هستيم که حتي هر دقيقه هم از اهميت برخوردار است. *نويسنده: تام فريدن، وي رئيس اسبق سازمان کنترل و پيشگيري از بيماري هاي ايالات متحده آمريکا است. او همچنين از اعضاي ارشد بخش بهداشت و سلامت جهاني شوراي روابط خارجي آمريکا است.