چرا فصل ۲۰۱۹-۲۰ پریمیر لیگ باید تکمیل شود؟

آی اسپورت/ این روزها فوتبال کم‌رنگ تر از گذشته است و دلیل آن هم مسئله‌ی مرگ و زندگی است که سراسر دنیا را فرا گرفته است. دیگر کم‌تر اهمیت دارد که جام ملت‌های اروپا به تعویق افتاده، چه کسی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا می‌شود، آیا VAR به درستی کار می‌کند و ژوزه مورینیو یا پپ گواردیولا چه می‌گویند. در عوض تنها چیزی که همه‌ی ما به آن اهمیت می‌دهیم، سلامتی و خوب بودن نزدیک‌ترین و عزیز‌ترین کسانمان، به ویژه سالمندان، است. قهرمانان دیگر لیونل مسی، کریستیانو رونالدو و یا برونو فرناندز نیستند، بلکه دکترها، پرستاران و کارکنان سلامتی هستند که جان خود را در تلاشی خستگی‌ناپذیر برای مقابله با ویروس کرونا به خطر انداخته‌اند.

ما اما، احتمالاً با اندکی احساس شرمساری، امیدوار به ادامه‌ی رقابتی هستیم که عاشق آنیم و دوست داریم که فصل به شکل کامل برگزار شود. فوتبال بالاخره ادامه پیدا می‌کند، اما هیچ‌کس از زمان این اتفاق آگاه نیست و نمی‌داند که تا آن‌هنگام شرایط چه‌قدر تغییر کرده است. برای مثال، بازیکنانی که درگیر مصدومیت‌های طولانی مدت بوده‌اند، با ادامه پیدا کردن طولانی‌ترین فصل تاریخ فوتبال اروپا به میادین باز‌خواهند گشت. هری کین و سون هیونگ مین از تاتنهام و مارکوس رشفورد از منچستر‌یونایتد مطرح‌ترین مثال‌هایی از این مصدومان در فوتبال انگلیس هستند.

کین، کاپیتان تیم ملی انگلیس، به احتمال بالا به رقایت‌های یورو ۲۰۲۰ می‌رسید، اما این‌که بتواند با آمادگی کامل در این بازی‌ها حاضر شود، در هاله‌ای از ابهام بود. مصدومیت مارکوس رشفورد به حدی جدی بود که او احتمالاً جایی در نفرات انتخابی گرث ساوتگویت نداشت. حالا با تأخیر یک‌ساله‌ی رقابت‌ها، هردوی این باریکنان احتمالاً نقشی محوری را در ترکیب تیم ملی انگلیس برای یوروی سال آینده ایفا خواهند کرد.

تأخیر مسابقات هم‌چنین می‌تواند منجر به کشف پدیده‌های بیشتری در فوتبال انگلیس در یک‌سال آتی شود و بازیکنانی مثل فیل فودن، بوکایو ساکا، ریس جیمز و دومینیک کالورت لوین در کنار مهاجم منچستر‌یونایتد، میسن گرینوود، یک دوازده ماه دیگر را فرصت خواهند داشت تا به درخشش خود ادامه دهند و بتوانند با تیم ملی راهی رقابت‌های یورو شوند. در طرف مقابل، تأخیر یورو برای فوتبالیست‌هایی که در این تابستان آخرین تورنمنت ملی مهشان را سپری می‌کردند، خبری خوبی نخواهد بود و حفظ آمادگی برای ستاره‌ای مثل کریستیانو رونالدو که در ۳۶ سالگی هم از او انتظار درخشش می‌رود، کار سختی خواهد بود.

زمانی که رقابت‌های فوتبال از سر گرفته‌ شود، لیورپول با شایستگی عنوان قهرمانی را بالای سر می‌برد اما اگر بازی‌ها پشت در‌های بسته ادامه یابد، حسرتی بزرگ برای هواداران آنفلید رقم می خورد که سال‌ها منتظر این تاج‌گذاری در فوتبال انگلیس بوده‌اند.

هم‌چنین مشکلات منطقی دیگری هم با برگزاری ادامه‌ی بازی‌ها از ۳۰ آپریل وجود دارد، به ویژه اگر رقابت‌ها تا ۳۰ ژوئن به پایان نرسد. بعد از آن تاریخ، قرارداد ۶۹ بازیکن لیگ برتر انگلیس به پایان می‌رسد و داوید سیلوا از منچستر‌سیتی و یان فرتونگن از تاتنهام هاتسپر مطرح‌ترین این نفرات هستند. شاید قرار‌داد‌های اضطراری بتواند مشکل‌گشا باشد، اما اگر بازیکنان در دوران این قرارداد‌ها مصدوم شوند و شانس انتقال به تیم دیگر را در پایان قراردادشان از دست دهند، چه می‌شود؟ شرایط پیچیده‌ای خواهد بود! تمام قرارداد‌های قرضی در اواخر ژوئن به پایان می‌رسد و این مشکلی بزرگ برای تیم‌های کوچکی خواهد بود که مهره‌های کلیدیشان را از دست می‌دهند. ضمناً بعد از چنین وقفه‌ی طولانی، بازیکنان به تمرینات آماده‌سازی پیش‌فصل و بازی های دوستانه نیاز خواهند داشت که مسلماً فرصتشان وجود ندارد و این موضوع در کنار احتمال برگزاری سه‌ روز یک‌بار مسابقات، ریسک مصدومیت‌ها را بسیار افزایش می‌دهد.

اسپرز با بازگشت هری کین، سون هیونگ مین و احتمالاً موسا سیسوکو بیشترین سود را در بین تیم‌هایی خواهد کرد که در تلاش برای قرارگیری در میان «بیگ فور» هستند. ولوز که در بین تیم‌های بالای جدول بیشترین بازی را تا پایان فصل برگزار می‌کند، حالا فرصت خوبی برای استراحت خواهد داشت. چلسی با بازگشت متئو کواچیچ، ان‌گولو کانته، تامی آبراهام و کریستین پولیشیچ در بهترین فرم خواهد بود. هم‌چنین، شاید دادگاه حکمیت ورزشی وقت کافی برای شنیدن دادخواست منچسترسیتی علیه محرومیت دو ساله‌ی‌شان را نداشته باشد و این احتمال تعویق محرومیت دو‌ساله‌ی سیتیزن‌ها از رقابت‌های اروپایی را افزایش خواهد داد. در انتهای جدول، استون ویلا با بازگشت جان مک‌گین از این تأخیر مسابقات بهره می‌برد و بورنثموث هم قادر خواهد بود تا از هافبک توانایش، دیوید بروکس، استفاده کند.

منبع: espn
ترجمه علی کمانگری