ديپلماسي ايراني/ متن پيش رو در ديپلماسي ايراني منتشر شده و انتشار آن در آخرين خبر به معناي تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
علي احمد/ محمد بن سلمان، وليعهد فعلي عربستان سعودي يک فرصت طلب بيشتر نيست. انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئيس جمهوري ايالات متحده امريکا بهترين رخداد ممکن براي بن سلمان بود. باراک اوباما، رئيس جمهوري سابق و دموکرات ها به خاطر سياست هاي مخالفي که با بن سلمان در موضوع ايران، جنگ يمن و مسائل حقوق بشري داشتند، مورد غضب بن سلمان بودند.
وليعهد به سرعت از رياست جمهوري دونالد ترامپ استقبال کرد. نخستين سفر خارجي ترامپ به عربستان بود. جرد کوشنر، داماد ترامپ به بهترين دوست بن سلمان تبديل شد. ميلياردها دلار اسلحه به عربستان فروخته شد و از حق وتوهاي بيشمار براي رد قوانين کنگره که حمايت نظامي ايالات متحده از عربستان را محدود مي کرد، استفاده شد.
در ماه مارس و آوريل شوک دوقلوي سقوط تقاضاي نفت و افزايش توليد عربستان، قيمت نفت وست تگزاس اينترمديت را منفي کرد. توليد کنندگان نفت شيل ايالات متحده از داکوتاي شمالي تا تگزاس شروع به ورشکستگي کردند و حدود 2.5 ميليون آمريکايي از کار اخراج شدند.
عربستان يک شبه منفور شريک راهبردي اش شد. سناتورهاي مشهور جمهوري خواه درصدد اعمال تعرفه ها و تحريم هاي تنبيهي بر آمدند. در يک تماس تلفني ترامپ تهديد کرد که اگر عربستان توليد نفتش را کاهش ندهد ايالات متحده همه سربازان آمريکايي را از عربستان بيرون مي کشد.
مهمتر از همه، نظرسنجي ها از کاهش آراي ترامپ خبر مي دهند. همه اينها نشان مي دهد که چرا عربستان سعودي رفته رفته از جمهوري خواهان روي برگردانده و به دموکرات ها چرخيده است. دولت عربستان اخيرا از دو شرکت جديد براي تقويت روابطش با دموکرات ها بهره گرفته است. از اينها گذشته، لابي گران عربستان تمرکز خود را بر رهبران ايالت هاي آبي (تحت نفوذ دموکرات ها) گذاشته اند.
تلاش هاي تازه عربستان به دو دليل مي تواند محل نگراني باشد. اول، يک پيام را به تشکيلات جمهوري خواهان مي فرستد که موش ها دارند کشتي در حال غرق را ترک مي کنند. دوم، اين اقدامات نبايد دموکرات ها را به اشتباه بيندازد که رياض کم خطرتر از گذشته و يک دوست است.
همچنان که در عرف نفوذ سياسي واشنگتن مرسوم است، نبايد اجازه داد تا عربستان هر دو حزب ايالات متحده را به بازي بگيرد. فرصت طلبي عربستان مهر تاييدي بر نظرات من و امثال من در چند سال گذشته است: به اين پادشاهي نمي توان اعتماد کرد. بن سلمان در مورد قتل خاشچقي دروغ گفت. به رغم مخالفت ها، عربستان همچنان به گسترش وهابي گري ادامه مي دهد و از شهروندان آمريکايي جاسوسي و شهروندان امريکايي را زنداني مي کند.
تکرار سياست هاي گذشته و همراهي با عربستان نه تنها براي هيچ دولتي کار نمي کند، بلکه به قيمت جان و مال آمريکايي ها هم تمام مي شود. جمهوري خواهان حالا در حال کشف آن چيزي هستند که قبلا در مورد خاندان سلطنتي ثابت شده بود: دوست امروز دشمن فرداست و برعکس.
بن سلمان روي ترامپ شرط بست. آن شرط جواب نداد. حالا روي دموکرات ها شرط مي بندد. اميد است که آنها هوشيار باشند، از گذشته درس بگيرند و اشتباهات جمهوري خواهان را تکرار نکنند. بن سلمان بارها اوباما و جان کري را فريب داد. حس عميق خيانت عربستان سعودي به توافق برجامي که جو بايدن حامي آن بود هنوز هم کاهش نيافته است. تنفر عربستان از همدردي دموکرات ها با ايران و بي اعتنايي اش نسبت به کمپين هاي حقوق بشري نيز کاهش نيافته است.
کمک هاي مالي يا چرب زباني هاي عربستان نمي تواند چهره واقعي اين پادشاهي را پنهان کند. عربستان به هر سمتي مي چرخد که بتواند از آنجا کمک بگيرد. دموکرات ها نبايد فريب بخورند و جمهوري خواهان نيز بايد از اينکه فريب خورده اند، شرمنده باشند.
بازار