سرمقاله خراسان/ کرونا، جان، نان و مردم
خراسان/ « کرونا، جان، نان و مردم » عنوان يادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم سيدصادق غفوريان است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد: شاعر طناز رضا احسان پور سال هاي قبل در ابتداي يکي از شعرهايش اينگونه سروده است: به نام خداوند نان آفرين و دندان و نان توامان آفرين... اگرچه ادامه ابيات اين سروده، به غايت نگاه طنازانه در خود دارد اما بيت آغازينش با نام خداوندي است که جان و نان را توأمان آفريده است؛ يعني هم جان و هم نان هردو در مسير زيست آدمياني است که مخلوق با شرف حضرت پروردگاراند. نمي توان يکي را بر ديگري رجحان داد چنانچه نمي توان زيست فردي و اجتماعي يکايک افراد را بدون آن ديگري متصور شد. شايد اين روزها که «کرونا» بلاي جان و روان مردم و دولت هاي جهان شده است، اين پرسش که جان اولويت دارد يا نان بيش از هر زمان ديگري مطرح باشد. اما ظاهر امر چنين است که هم اينک اين شرايط و توانمندي کشورهاست که اولويت را تعيين مي کند. برخي کشورها به دليل تمکن اقتصادي شايد بيشتر توانسته اند در برابر تبعات کرونا دوام آورند و بر تداوم محدوديت ها اهتمام ورزند اما بسياري از کشورها نيز تلاش کرده اند، دو مسئله بهداشت کرونا و معيشت را توأمان به پيش ببرند، اگرچه مدل زيست و عادات ديرين اجتماعي گاهي با موضوعي همچون «فاصله گذاري اجتماعي» کاملا غريبه مي شود. ما کجاييم؟ چه مي کنيم؟ اما کرونا و ماجراي جان و نان در کشور ما در يک نگاه کلي مي تواند داراي دو بخش عمده باشد: يک: اين که مبناي اين سخن آقاي رئيس جمهور باشد که: «در دوره مبارزه با کرونا نگذاشتيم در کشور ما برخلاف بسياري از کشورها ازجمله آمريکا اولويت نان يا جان به راه بيفتد و خيلي حسابشده هم حفظ سلامت مردم و هم توجه ويژه به نان و اقتصاد مردم در اولويت قرار گرفتند.» دو: اين که به کف جامعه نظر بيفکنيم و رفتار مردم در برابر کرونا را بررسي کنيم. براي نمونه ميزان حساسيت آن ها نسبت به کرونا اکنون در چه وضعيتي است؟ تحليل آمار روزانه مبتلايان جديد چه مي گويد؟ و پرسش هاي ديگري از اين دست که ناظر بر رفتار مردم باشد.به نظر ميرسد، اگر از سخن آقاي رئيس جمهور که شايد نگاهي ايده آل گرايانه است، گذر کنيم و براي شناخت وضعيت کنوني کشور بر بخش دوم بيشتر تمرکز کنيم، قطعا به نتايج بهتري خواهيم رسيد. براي رسيدن به اين پاسخ که ما اکنون در چه وضعيتي هستيم، بررسي آمار روزانه وزارت بهداشت مي تواند ما را در معرض نمايي کلي از «ايران و کرونا» قرار دهد:1- بين تاريخ هاي 4 تا 20 فروردين، کشور تلخ ترين روزهاي پس از شيوع کرونا را تجربه کرد. آمار روزانه از 1200 تا بيش از سه هزار مبتلاي جديد حکايت داشت و جان باختگان نيز از مرز صد نفر فراتر رفت. 2- آمار مبتلايان و جان باختگان جديد پس از 20 فروردين تا نيمه ارديبهشت رو به کاهش گذاشتو از بيش از 2200 مبتلا و 136 جان باخته در 20 فروردين به 96 قرباني و کمتر از هزار مبتلا در دهم ارديبهشت رسيد، از سويي ديگر خستگي مردم از اين شرايط و برداشتن بخشي از محدوديت ها همه دست به دست هم داد تا رفتار مردم در برابر کرونا ناخودآگاه به سمت و سوي «عادي سازي» سوق يابد.3- دوره کاهش مبتلايان جديد طولاني نبود و آمار روزانه از نيمه ارديبهشت به بعد حتي تا همين امروز رو به فزوني گذاشته است، کما اين که آمار مبتلايان جديد در برخي روزهاي اخير به بيش از 2800 نفر نيز رسيد. در واقع در دوره پس از نيمه ارديبهشت تا امروز سيکل مبتلايان جديد تقريبا در حوالي رقم دو هزار نفر بدون تفاوت معنادار در حرکت است که اين چندان نميتواند خوشايند باشد. در عين حال نرخ مرگ و مير بر اثر کرونا به دلايل مختلفي همچون تجربه بيشتر کادر درمان براي مواجهه با بيماري، ضعيف شدن احتمالي ويروس و تاحدي خودکنترلي بيشتر مردم باعث شد تا آمار مرگ و مير در پايان ارديبهشت به 56 جانباخته در دهم خرداد رسيد. هرچند تعداد مبتلايان دوباره رو به افزايش گذاشته است. 4- با اين وضعيت تقريبا ناخوشايند، مبتلايان جديد در پي سفرهاي تعطيلات عيد فطر و نيمه خرداد را هم تصور کنيد که آثارش در دو هفته آينده گريبان مراکزدرماني را خواهد گرفت. جان و نان با هم اما سفر چرا؟ امروز کرونا در جهان تبديل به يک واقعيت شده است و با تمام بي رحمي اش هر لحظه تلاش ميکند به ما ثابت کند که بايد به من عادت کنيد؛ آن چه مسئولان وزارت بهداشت هم بارها تاکيد کرده اند: «مردم بايد به زندگي با کرونا عادت کنند.» بنابراين دولت ها در تمام دنيا اگر براي پابرجا ماندن اقتصاد، ناچار به کاهش محدوديت ها هستند، آيا مردم خود نمي توانند به ضوابط بهداشتي ويژه کرونا از جمله فاصله گذاري اجتماعي پايبند باشند؟ قطعا با تمهيداتي که کم و بيش انديشيده شده است، مي توان هم در محل کار خود حاضر شد، به بازار رفت، خريد کرد، از وسايل حمل و نقل عمومي استفاده کرد و در عين حال به اصول بهداشتي و تا حدود زيادي به رعايت فاصله گذاري اجتماعي هم پايبند بود. اگرچه در اين ميان و بازي هاي اجتماعي هميشه افرادي هستند که علاقه اي به رعايت حقوق ديگران ندارند و برخي هم که اساسا به «حق الناس» معتقد نيستند. حالا در اين شرايط در ترافيک جاده هاي شمال پيدا کن پرتقال فروش را!نه تنها ما ايراني ها بلکه کرونا توسعه يافته ترين کشورها را هم دچار گرفتاري هاي جدي کرده است، پس در برابرش صبوري کنيم، توأمان دنبال جان و نان باشيم اما فراموش نکنيم که اين ويروس تا زماني که (حداقل 15ماه آينده) واکسن نداشته باشد همچنان کنارمان قدم مي زند...