سرمقاله سیاست روز/ فریاد بزنند؟!
سياست روز/ « فرياد بزنند؟! » عنوان سرمقاله سردبير روزنامه سياست روز، محمد صفري است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد: مردم حق دارند اعتراض کنند،؛ انتقاد کنند، حتي بر سر مسئولين فرياد بزنند، تا شايد صدايشان به گوش مسئولين برسد. اوضاع اقتصادي کشور روز به روز وخيم تر مي شود، وخامت حال اقتصاد و معيشت کشور و مردم، به چند مولفه بستگي دارد. مولفه اصلي و مهم اوضاع اقتصادي و معيشتي کشور و مردم، به عملکرد مسئولين گره خورده است، اگر مسئولين در هر جايگاه و قوه اي به درستي مديريت کنند و بهينه پيش بروند و در کنار خود چند کارشناس متعهد و دلسوز داشته باشند، قطعاً روند مديريتي مناسبي را پيش خواهند برد. مسئوليت پذيري کار سنگيني است که بر اساس اين ضرب المثل معروف و مشهور که گفته «کار هر بز نيست خرمن کوفتن - گاو نر ميخواهد و مرد کهن» اين ضرب المثل کار را تمام مي کند، تير را به هدف مي زند و مي گويد هر کسي که توان پذيرفتن مسئوليتي را ندارد، پا پيش نگذارد، اما پرادعايي باعث مي شود اين توصيه ها و ضرب المثل هاي پر مغز ناديده گرفته شود و ناکاربلدها وارد ميدان شوند و کشور دچار مشکل و گرفتاري شود. سر و دست شکستن براي گرفتن پست و مقام هنر نيست، که اگر بود، شهيد مظلوم بهشتي نمي گفت «ما شيفتگان خدمتيم نه تشنگان قدرت.» آقاي علي ربيعي سخنگوي دولت تدبير و اميد، به تازگي يادداشتي را نوشته و در آن به مردم حق داده است که درد را فرياد بزنند، اين حق ذاتي و الهي مردم است که از بي مسئوليتي مسئولين فرياد بزند، اين حق را هيچ کس نمي تواند از مردمي که اعتراض به حق دارند سلب کند و نيازي هم به اجازه از سوي مسئولي که در قوه مجريه مشغول است، ندارد. اما چرا بايد کار را به جايي برسانيد که خود خواهان اعتراض مردم شويد و صداي فرياد آنها را از درد بشنويد؟ جناب آقاي ربيعي، به اين نکته توجه داشته باشيد که افزايش قيمت دلار و طلا و سکه را نمي توان به بحث تحريم ها ارتباط صد در صدي داد، و تنها تحريم ها را مقصر دانست. دلار در طول ۲ سال چهار برابر شده است و اين اتفاق را بگذاريد کنار آن ادعايي که در زمان تبليغات رقابت هاي انتخاباتي که نامزدي که شما از آن حمايت مي کرديد مي گفت اگر اينها بيايند(رقيب) دلار ۵ هزار تومان مي شود! آقاي ربيعي انتقادات نه سياسي است نه انتقام، افسوس و هزاران افسوس است که به خاطر بي توجهي هاي شما اين گرفتاري ها براي مردم و کشور درست شد. آن زمان که مي گفتند آنهايي که به آمريکا و اروپا اعتماد نداشتند، يادتان بيايد چه الفاظي را براي منتقدين به کار برديد، به گوشه بايگاني خود سري بزنيد ببينيد که چه نگفتيد و اگر چيزي هم باقي مانده است بگوييد ديوار منتقدين کوتاه است و کتک خورشان هم ملس! دلار بالاي ۲۰ هزار تومان که مي رود تا ۲۲ را هم رد کند، سکه ۱۰ ميليون توماني، مسکن متري ۵۰ ميليون توماني، لوازم خانگي با قيمت هاي عجيب و باور نکردني و ... محصول چيست؟ ايا محصول تحريم است يا مديريتي که در دولت ديده مي شود؟ جمهوري اسلامي ايران ۴۱ سال است که در تحريم است، تحريم هاي سخت تر از اين را هم سپري کرده است، دولتي که ميگويد در تحريم است، ۲۰ ميليارد دلار را به برخي افراد و اشخاص مي دهد که کالاي غير ضروري وارد کشور کنند يا اصلا وارد نکنند و چندين ميليارد دلار گم شود که چه بلايي سرش آمده است. گزارش ديوان محاسبات کشور را که يادتان نرفته است. علي ايحال که ما هم مي دانيم اوضاع اقتصادي وخيم است، شرايط اقتصادي بر همگان فشار وارد کرده و برخي که کم هم نيستند فشار بيشتري را تحمل مي کنند و تاکنون صدايشان هم در نيامده است، اما اگر آن ۲۰ ميليارد دلار که به يغما رفته است، اکنون مي بود گره گشاي بسياري از مشکلات بود، آن زمان براي آن که اوضاع کشور را گل و بلبل نشان دهيد، دلارها را براي واردات کالاهاي لوککس اختصاص داديد تا بگوييد که اوضاع تحت کنترل است، عمد و غير عمد بودن اقداماتي از اين دست کار قوه قضاييه است نه ما، اما اگر يک سوزن به خود بزنيد آنگاه يک جوالدز به ديگران، تفاوت درد اين دو را درک خواهيد کرد. هيچ غرض و مرضي هم در انتقاداتي که از دولت و عملکرد آن ميشود، وجود ندارد، آقاي ربيعي خود گفته ايد که دست ها بسته و نبودن ارز، در اين سخن شما آيا ميتوانيم بگوييم که بذر نااميدي مي پاشيد و شاخک هاي دشمن را نيز به واکنش وا مي داريد که ايران ديگر ارز ندارد و اکنون دست ها بسته است! يکسال ديکر از دولت تدبير و اميد باقي مانده است، در اين يکسال هر چند کاري پيش نخواهد رفت، اما در اين يکسال کار و تلاش خود را مضاعف کنيد، از انديشه هاي کابردي و تخصصي ديگران کارشناسان و دلسوزان بهره ببريد تا شايد پايان دولت تدبير و اميد خوش باشد. مگر آن که ...