سرمقاله وطن امروز/ آتلانتیک: نوبل صلح را گِل بگیرید!
وطن امروز/« آتلانتيک: نوبل صلح را گِل بگيريد! » عنوان يادداشت روزنامه وطن امروز به قلم علي آران است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
نامزدي ترامپ براي جايزه صلح نوبل صداي باسابقهترين مجله سياسي آمريکا را هم درآورد
ماهنامه آتلانتيک، قديميترين مجله تحليلي- سياسي جريان اصلي در ايالات متحده، واکنشي تاريخي به نامزدي رئيسجمهور آمريکا براي جايزه صلح نوبل نشان داد و خواستار برچيده شدن اين جايزه شد. وقتي «وطن امروز» روي جلد شماره شنبه گذشته خود، نوبل صلح را به همين خاطر به «نوبل جنايت» تشبيه کرد با انتقاد مريدان داخلي و خارجي آمريکا مواجه شد اما نشريه آتلانتيک هم در مقالهاي با عنوان «پايان جايزه صلح نوبل» با اين توضيح کلي که «نامزدي ترامپ نشان ميدهد صلح بختش را آتش زده است»، نه فقط ذهنيت و صلاحيت معرفيکننده نروژي ترامپ به کميته سلطنتي نوبل (در سالهاي 2018 و 2020) را به چالش ميکشد، بلکه به طور کلي ماهيت انتخاب تمام برندگان پيشين اسرائيلي يا صهيونيست صلح نوبل (3 نخستوزير اسرائيل به علاوه يکي از وزراي خارجه آمريکا) را هم زير سوال ميبرد. جالب اينکه گرايم وود، نويسنده آمريکايي که يد طولايي در حوزه تروريسم و گروههاي تکفيري دارد، مقاله مزبور را روز 11 سپتامبر منتشر ميکند، يعني درست همان روزي که در 19 سال اخير عادت داشته درباره ابعاد مختلف واقعه اصابت ۲ هواپيماي مسافري به برجهاي دوقلوي نيويورک بنويسد. اين بار اما وود تصميم ميگيرد درباره فاجعهاي به مراتب بهروزتر و مهمتر قلم بزند. او از همان ابتدا با وام گرفتن از اساطير کهن اسکانديناويايي سر وقت «کريستين تايبرينگ-گيه ده»، نماينده دست راستي پارلمان نروژ ميرود که امسال براي دومين بار پس از سال 2018، رئيسجمهور آمريکا را که به زعم نويسنده به اندازه خودش حال به هم زن است به کميته صلح نوبل معرفي کرده است.
«ترولها (هيولاها و عجوزههاي زشت) اختراعي اسکانديناويايي هستند که مستقيما از دل حماسههاي منجمد اسطورههاي شمالي (وايکينگي) آمدهاند. با اينکه «کريستين تايبرينگ-گيهده»، نماينده نروژي قسم ميخورد يکي از آن هيولاها نيست اما اين هفته مخاطبان ياوههاي او اگر جز اين فکر کنند، تقصيري ندارند».
اشاره نويسنده فقط به مصاحبه متحد نروژي ترامپ با شبکه اختصاصي ترامپ (فاکسنيوز) نيست که در مجيزگويي رئيسجمهور آمريکا گوي سبقت را از کايليف مک اواني، دبير مطبوعاتي کاخ سفيد هم ربود بلکه اظهارنظري از تايبرينگ را فاش ميکند که ميتواند اسکانديناوياييها را عصباني کند: «در يک کافه در اسلو شخصا به گفت: آيا بايد جايزه را به گرتا تاننبرگ (دختر نوجوان سوئدي حامي حفظ محيطزيست) بدهيم که براي محيطزيست جيغ ميکشد؟»
او همچنين در اين ديدار خصوصي ادعا کرده ميانجيگري ترامپ ميان امارات و رژيم صهيونيستي از آن جهت اهميت دارد که به منزله سازش کل جهان عرب با اسرائيليهاست که حتي به اندازه سقوط ديوار برلين اهميت دارد!
اينجاست که نويسنده آتلانتيک در نهايت ظرافت، اين بار نه فقط نماينده حال به هم زن نروژي و همتاي آمريکايياش را که نامزد صلح نوبل شده بلکه 4 چهره صهيونيست را که سابقا اين جايزه را بردهاند به همان مخلوقات زشت اسکانديناويايي يعني ترولها تشبيه ميکند. گويي رسالت جايزه صلح نوبل که اختصاصا توسط کميتهاي از سياسيون نروژي اداره ميشود، برگزيدن کريهترين هيولاهاست.
«گرايم وود» مينويسد:«اگر ترامپ (روز 9 اکتبر 2020) جايزه را ببرد، چهارمين باري است که نوبل در ارتباط با روند صلح اسرائيل و همسايگانش خرج شده است. اين موضوع واسطههاي سازش اعراب و اسرائيل را در فريفتن کميته نوبل حتي موفقتر از صليب سرخ جهاني ميکند که نامزدهايش در 120 سال تاريخ اعطاي جايزه فقط ۳ بار برنده شدهاند... کميته 19 بار هم از جايزه دادن امتناع کرده که آخرين بارش 1972 بود (البته سال بعد در تصميمي کاملا هيولاوار براي رفع تکليف آنها جايزه را به هنري کيسينجر دادند) با اين حال عدم اعطاي جايزه به هيچ کس همان سنتي است که کميته نوبل بايد احيا کند؛ شايد به طور ثابت. سوابق دستاوردهاي دريافتکنندگان جايزه صلح نوبل به حدي لکهدار و منطق اعطاي جايزه به آنها به حدي گزينشي بوده است که کميته نوبل بايد براي مدتي طولاني کارش را متوقف کرده و بررسي کند آيا «صلح» ارزش به رسميت شناخته شدن به عنوان يک دستهبندي منسجم را دارد يا خير».
اين مقاله چنين پايان مييابد: «اگر قرار است با ادامه اعطاي اين جايزه به شکل فعلي، دادگاه شرم برپا شود و خودتان را گروگان نامزدهاي خرف گداي توجهي مثل ترامپ کنيد؛ همان بهتر که درش را گل بگيريد، پيش از آنکه صداي هيولاها دربيايد».