سرمقاله رسالت/ «صلح» در خدمت «جنگ»
رسالت/ « «صلح» در خدمت «جنگ» » عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم حنيف غفاري است که ميتوانيد آن را در ادامه بخوانيد:
طي روزهاي اخير، مقامات آمريکايي سرمايهگذاري ويژهاي بر روي مذاکرات دولت طالبان و افغانستان صورت دادهاند! دونالد ترامپ و پمپئو معتقدند که انعقاد يک توافق حداقلي با اسم صلح ميان طرفين، ميتواند به برگ برندهاي براي جمهوريخواهان در انتخابات رياست جمهوري ماه نوامبر( آبان ماه ) تبديل شود! بسي مضحکانه است که«مصدر توليد ترور و خشونت در افغانستان»، اکنون ژست «حامي مذاکرات صلح» در اين کشور را به خود بگيرد! ترامپ ، اوباما و بوش پسر، هر سه در طول مدت حضور خود در کاخ سفيد، ميليونها مرد، زن و کودک افغان را به خاک و خون کشيده و حتي از سال 2013 تاکنون، عدهاي از بازماندگان داعش و گروههاي تروريستي- تکفيري را به مناطق مرزي و قبايلي افغانستان و پاکستان سوق دادهاند!
در مذاکرات صلح افغانستان، موسوم به «مذاکرات دوحه» مقاماتي از دولت افغانستان و طالبان به همراه مقامات وزارت خارجه آمريکا حضور دارند! حتي مايک پمپئو، وزير خارجه تروريست و منفور آمريکا نيز در نشست افتتاحيه اين مذاکرات شرکت کرده ديدارهايي جداگانه با مقامات دولتي افغانستان و اعضاي طالبان صورت داده است. اگرچه تحليلگران بر اين عقيده هستند که اين مذاکرات در صورت نتيجهبخش بودن ميتواند زمينه را براي صلح دائمي در افغانستان و خروج کامل نيروهاي آمريکايي فراهم کند ، اما سؤال اصلي اينجاست که «واشنگتن» در اين معامله دقيقا چه نقشي دارد؟
واقعيت امر اين است که با شيوع ويروس کرونا و آثار و تبعات اقتصادي ناشي از آن، محبوبيت رئيسجمهور آمريکا در نزد شهروندان آمريکايي شديدا کاهش يافت. اين موضوع، خود را در نظرسنجيهاي سراسري و ايالتي نشان داده و موجبات نگراني ترامپ و همراهانش از شکست در برابر دموکراتها را فراهم ساخته است. در چنين شرايطي دولت آمريکا به دنبال «دستاورد سازي»
در حوزه سياست خارجي اين کشور است، حتي اگر اين دستاوردها صوري و غيرواقعي باشد! فراتر از آن، آمريکا اکنون بهعنوان «متهم رديف اول نابودي افغانستان» سعي دارد نقش يک «بازيگر دلسوز» را در مذاکرات صلح طالبان و دولت اين کشور ايفا کند! آيا اين پارادوکس مضحکانه نيست؟!
بدون شک هر دو حزب سنتي آمريکا( دموکرات- جمهوريخواه) در ريخته شدن خون مردم افغانستان از سال 2001 ميلادي تاکنون نقش داشتهاند! اين جنگ، بهصورت رسمي نزديک به يک تريليون دلار هزينه براي آمريکا در برداشته و در مقابل، واشنگتن نيز با حمايت شرکاي خود در ناتو، به کشتار افغانها، جنايت و تاراج منابع اين کشور جنگزده روي آورده است. در اين ميان سؤالاتي به ذهن خطور ميکند که حتي در ميان بازي تبليغاتي و هياهوي کاذب مقامات آمريکايي از ذهن ميلياردها انسان در جهان محور نخواهد شد!
تراژدي مرگباري که طي نزديک به دو دهه اخير در افغانستان شاهد آن هستيم، کارگرداني بهجز آمريکا و متحدانش نداشته است! بدون شک حتي با پايان يافتن مذاکرات صلح افغانستان توطئههاي آمريکا در اين کشور بحرانزده متوقف نخواهد شد. آمريکا درصدد است با تزريق بحرانهاي مزمن امنيتي بر پيکره افغانستان از يکسو و استحاله فرهنگي مردم افغانستان ،زمينه را براي استمرار مداخله خود در کابل و ديگر مناطق اين کشور مهيا ميسازند.در اين ميان، دموکراسي مسموم آمريکايي صرفا جنبهاي ظاهري و بدون خاصيت واقعي دارد.اين همان صلح کاذبي است که در خدمت «جنگ » قرار ميگيرد! جنگي که دهههاست دموکراتها و جمهوريخواهان آن را عليه امنيت کل جهان آغاز کردهاند!