تقسیم قدرت در فراکسیون انقلاب
همشهري
بروزرسانی
همشهري/متن پيش رو در همشهري منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
به شيوه انتخابات هيأت رئيسه مجلس، در اصلي‌ترين فراکسيون سياسي مجلس، قدرت بين نواصولگرايان، پايداري‌ها و بهاري‌ها تقسيم شد
مجلس
سرانجام رياست فراکسيون انقلاب اسلامي - به‌عنوان فراکسيون اکثريت مجلس - بعد از قريب به 40روز تأخير مشخص شد و محمدباقر قاليباف بر اين مسند نشست.
نشستن قاليباف بر کرسي رياست فراکسيون اکثريت مجلس اگرچه از مؤثر بودن رايزني‌هاي زيرپوستي حاميانش در مجلس و البته تدبير اصولگرايان بهارستان براي جلوگيري از بروز انشقاق‌هاي سياسي خبر مي‌دهد اما حکايت از پذيرش قدرت دو رقيب درون گروهي‌اش - پايداري‌ها و ياران احمدي‌نژاد- در مجلس دارد. با توجه به رسيدن نايب‌رئيسي اول اين فراکسيون به محمدرضا ميرتاج‌الديني - چهره شاخص دولت بهاري‌ها در مجلس - و سپردن نايب‌رئيسي دوم اين فراکسيون به نصرالله پژمان‌فر چهره شاخص پايداري‌ها در بهارستان عيان است الگوي تقسيم قدرت طيف‌هاي حاضر در هيأت رئيسه مجلس در ترکيب فراکسيون باز تکرار شده است.
در انتخابات هيأت رئيسه مجلس نيز نايب‌رئيسي اول به اميرحسين قاضي‌زاده هاشمي - چهره پايداري‌ها در مجلس و نايب‌رئيسي دوم به علي نيکزاد - چهره شناخته شده دولت بهاري‌ها- رسيد و بيشتر ديگر کرسي‌هاي هيأت رئيسه ميان اين دو طيف تقسيم شد.
باز تکرار اين الگو بدان معناست که اگرچه قاليبافي‌ها مهم‌ترين کرسي‌هاي بهارستان را به نام خود زده‌اند اما در مباحث سياسي و اجرايي و تصميم‌گيري‌ها همگام دو طيف ديگر يعني پايداري‌ها و دولت بهاري‌ها خواهند بود و مرزبندي‌هاي سياسي در بزنگاه‌هاي تصميم‌گيري مجلس براساس توافقات تقسيم قدرت جلو خواهد رفت.
پيروي از يک تاکتيک تا اطلاع ثانوي
بعد از انتخابات دوم اسفند‌ماه اکثريت قاطع مجلس در اختيار اصولگرايان قرار گرفته است ؛ اکثريتي که اگرچه طيف بندي‌هاي سياسي‌شان هويدا بود و با توجه به اينکه همه اينها زير رداي اصولگرايي بروز و ظهور يافته بودند تاکتيک نواصولگرايان – حاميان قاليباف در بهارستان - اين بود که يکدستي اين مجلس حفظ شود و خبر از مرزبندي‌ها و شکاف‌هاي سياسي ميان اصولگرايان راه يافته به پارلمان نباشد.
بر همين منوال هم بود که کرسي‌هاي مجلس بي‌سروصدا ميان راه‌يافتگان به بهارستان تقسيم شد و در راس همه آنها محمدباقر قاليباف بر کرسي رياست مجلس تکيه زد. نشستن قاليباف در جايگاه سکانداري قوه‌مقننه در حالي بود که عمده کرسي‌هاي هيأت رئيسه به پايداري‌هاي بهارستان رسيد و تعدادي در اختيار دولت بهاري‌ها قرار گرفت؛ الگويي که در تصاحب ديگر کرسي‌هاي تأثير‌گذار مجلس هم باز تکرار شد و چنان که رياست ديوان محاسبات به‌عنوان مهم‌ترين بازوي نظارتي مجلس به مهرداد بذرپاش، گزينه مطلوب دولت بهاري‌ها براي اين کرسي رسيد و کرسي رياست مرکزپ‍ژوهش‌ها هم در توافقي از قبل انجام شده به عليرضا زاکاني رسيد که با ائتلاف پايداري‌ها به مجلس راه يافته است. براساس اين الگو انتظار اين بود که در ترکيب فراکسيون اکثريت مجلس يازدهم که گفته مي‌شود بالغ بر 240عضو دارد کرسي‌هاي شوراي مرکزي و در پي آن هيأت رئيسه آن تقسيم شود. انتظاري که بروز آن قريب به 40روز طول کشيد اما درنهايت روند به سبکي اداره شد که خروجي‌اش جز تاکتيک اوليه نواصولگرايان نباشد.
چرا نشستن قاليباف بر رياست فراکسيون مهم است؟
اگرچه خروجي انتخابات پرحاشيه شوراي مرکزي فراکسيون انقلاب اسلامي که اعلام نتايج بعد از برگزاري مجمع و انتخاباتش در 19مردادماه تا دوم مهر‌ماه طول کشيد رسيدن به اين انتظار را به کما برد اما حالا خبر رسيده که منوال تقسيم تأثيرگذاري يا همان قدرت سياسي در بهارستان براساس توافق اوليه است و ادامه خواهد يافت. در انتخابات 19مردادماه فراکسيون، به دور از توافق اوليه، طيف‌هاي سياسي راه‌يافته به بهارستان در پي افزون کردن قدرتشان در لواي تصميمات فراکسيون هستند؛ قدرت‌نمايي‌اي که ياران قاليباف را از گردونه عضويت در شوراي مرکزي به حاشيه راند؛ چنان که حتي عليرضا زاکاني که رياست موقت فراکسيون را بر عهده داشت وانتخابات را برگزار کرد از ورود به شوراي مرکزي بازماند. هسته قدرت در فراکسيون اکثريت مجلس در اختيار 2طيف پايداري و ياران دولت بهار که هم‌گعده‌اي‌هاي 10سال پيش محسوب مي‌شوند قرار گرفت. دايره ياران قاليباف در شوراي مرکزي اين فراکسيون چنان تنگ شد که اگرچه از قاليباف به‌عنوان تنها گزينه رياست آن نام برده مي‌شد، اما او خود را در جمع شوراي مرکزي و هيأت رئيسه تقريبا يکدست آن بيگانه و يا دست‌کم بدون حامي مي‌ديد؛ همين امر سبب شد شائبه تصميم به انصرافش از رياست بر فراکسيوني که اگرچه عنوان اکثريت را بر پيشاني خود دارد اما در رويکردها و سياست‌ها با مطلوب او بيگانه است، تقويت شود. ترديد در خروجي فراکسيون انقلاب اسلامي به‌دليل ترکيب غيرمنتظره شوراي مرکزي‌اش تا دوم مهر ادامه يافت اما در نهايت اعلام شد که شوراي مرکزي او را به رياست برگزيده است اگرچه هنوز از روند رايزني‌ها جزئياتي منتشر نشده اما عيان است که همان الگوي اوليه اصولگرايان براي تصاحب قدرت در پارلمان در هيأت رئيسه فراکسيون باز تکرار شده است.
اخبار بیشتر درباره
اخبار بیشتر درباره
پس از این بخوانید
همه مقصران معرفی و مجازات شوند
گروههای تروریستیای که ارتش اسرائیل را بنا نهادند
معامله بزرگ تهران و واشنگتن؟
سیل یا آبگرفتگی کوچک؛ تغییر نام به سبک نیاکان!
ارمنستان در مدار غرب؟
چرا واشنگتن به توافق چابهار روی خوش نشان نداد؟
مذاکره در مسقط
بشنو باورنکن
