تحلیلگر اصولگرا: حمایت اصلاح طلبان از دولت، از موضع کاسبکاری است
صبح نو/متن پيش رو در صبح نو منتشر شده و انتشار آن به معني تاييد تمام يا بخشي از آن نيست
براي بررسي بيشتر و دقيقتر چرايي حمايت اصلاحطلبان از دولت روحاني، به سراغ محمدکاظم انبارلويي، تحليلگر مسائل سياسي رفتيم. او معتقد است که اين حمايت جنبه کاسبکارانه دارد و عمدتا با چشمداشت به انتخابات رياستجمهوري و شوراهاي سال آينده انجام ميشود.
محمدکاظم انبارلويي در گفتوگو با خبرنگار «صبحنو» با بيان اينکه در جبهه اصلاحات با دو جريان متفاوت يکي آنهايي که درون نظام عمل ميکنند و ديگري، بدخيمهايي که بيرون نظام هستند، روبهرو هستيم، اظهار کرد: بدخيمها با سرويسهاي امنيتي اروپا و آمريکا تماس دارند و در پي براندازياند. سياست و راهبرد اصلاحطلبان دسته ديگر يعني در قبال دولتها و انتخاباتها اين است که اگر در انتخاباتها شرکت کردند و راي آوردند، از همان روز اول، آهنگ خروج از حاکميت را سر ميدهند و بهانه ميآورند که اختيار ندارند؛ اما اگر در انتخابات شرکت کردند و راي نياورند، راهبرد خروج بر حاکميت را در دستور کار خود قرار ميدهند. فتنه سال 88 و بعضي از مسائلي که در اين سالها از ايشان ديديم، مويد همين سياست است. وي با اشاره به پيشنهاد استعفاي دولت روحاني از سوي برخي اصلاحطلبان گفت: هدف اين گروه از اصلاحطلبان، اخلال در نظام سياسي کشور است تا غرب بتواند از اين اخلال، به نفع خود استفاده کند.
انبارلويي در همينباره تاکيد کرد: برخي ديگر از اصلاحطلبان که در داخل نظام عمل ميکنند و به قانون اساسي و ولايت فقيه و به موازين حقوق اساسي و سياسي جمهوري اسلامي ايران اعتقاد دارند، چنين نيستند. تندگويي به نفع نظام نيست. اين تحليلگر مسائل سياسي گفت: باوجود اينکه مقام رهبري بر حفظ کيان دولت و پايداري نظام سياسي تاکيد دارند، برخي اصولگرايان با تندگويي و تندخواني، نقدي را عليه رييسجمهوري مطرح ميکنند که به نفع نظام نيست. وي با اشاره به تلاش آمريکا براي ايجاد تزلزل در دولتهاي منطقه و لزوم مقابله با اين سياست، تاکيد کرد: آمريکاييها در کل خطوط مقاومت از جمله در عراق و سوريه و لبنان، ميخواهند دولتهاي متزلزلي حضور داشته باشند. در ايران نيز همين خط را دنبال ميکنند و لذا نبايد دوز نقد دولت، از يک حدي فراتر برود. انبارلويي افزود: نقد مشفقانه و دلسوزانه دولت جايز است که بايد به صورت راهگشا مطرح شود اما مواضع تند و افراطي در منش و راهبرد رهبري وجود ندارد و متاسفانه در روزهاي ابتدايي تشکيل مجلس و همچنين در روزهاي اخير، مواضعي از سوي برخي نمايندگان اتخاذ شد که چندان منطبق با نظر رهبري نبود. انبارلويي در بخش ديگري از اين گفتوگو با اشاره به موضع کاسبکارانه اصلاحطلبان گفت: اصلاحطلبان که تا چندي پيش در تحليلهاي افراطي خود معتقد به استعفاي دولت بودند، اکنون مشغول تجميع با دولت هستند. اين تحليلگر مسائل سياسي با اشاره به در پيشبودن انتخابات رياستجمهوري و شوراها و تاثير اين انتخابات بر حمايت دوباره اصلاحطلبان از دولت، گفت: آن داوري که افکار عمومي نسبت به عملکرد دولت دارد و طبق نظرسنجيها سرمايه اجتماعي اصلاحطلبان کاهش يافته است و بنابراين ايشان براي احياي سرمايه اجتماعي خود تصور ميکنند که لازم است از دولت حمايت کنند.
اصلاحطلبان همت استفاده از ظرفيتهاي داخلي براي حل مشکلات اقتصادي را ندارند
انبارلويي با اشاره به عامل مذاکرات و تاثير آن روي وحدت دوباره اصلاحطلبان و دولت، گفت: يکي از نکاتي که اصلاحطلبان با دولت فعلي توافق دارند، اصرار بر ادامه مذاکره و گفتوگو با غرب است؛ در صورتي که ما شاهد يک تجربه تلخ تاريخي به نام برجام بوديم که نتيجه چندين سال گفتوگو و مذاکره و تعهدات يکسويه از طرف ما بود، در حالي که دشمن به هيچکدام از تعهدات خود عمل نکرد. وي با بيان اينکه اصولگرايان برخلاف اصلاحطلبان معتقدند که ظرفيتهاي درون کشور ميتواند پاسخگوي مشکلات اقتصادي باشد، اظهار کرد: اصلاحطلبان چون همت استفاده از اين ظرفيتها را ندارند، بر طبل مذاکره ميکوبند و تاکيد ميکنند که مشکلات اقتصادي، راهحل سياسي دارد. وي با بيان اينکه دشمن نشان داده که در پي توافق پايدار با ايران نيست، گفت: چندي پيش ترامپ اعلام کرد که دنبال توافق پايدار با ايران است. در تهران هم اعلام شد که آمريکاييها دنبال توافق پايدار هستند، در صورتي که منظور ترامپ، توافقهاي «دار» است، نه پايدار؛ يعني اينکه ما را پاي دار مجازات بياورند و از ما توافق بگيرند اما آوردهاي براي ما نداشته باشد. انبارلويي اضافه کرد: بههيچوجه نه حزب دموکرات و نه حزب جمهوريخواه دنبال توافق پايدار با ما نيستند و اصلا مشي آنها مبتني بر براندازي و تغيير رژيم است.
راهبرد اين دسته از اصلاحطلبان در قبال دولتها و انتخاباتها اين است که اگر در انتخاباتها شرکت کردند و راي آوردند، از همان روز اول، آهنگ خروج از حاکميت را سر ميدهند و بهانه ميآورند که اختيار ندارند؛ اما اگر در انتخابات شرکت کردند و راي نياورند، راهبرد خروج بر حاکميت را در دستور کار خود قرار ميدهند