داستان کوتاه/ کمی طولانی تر مهربان بمانیم
آخرين خبر/ نوشته بود اين روزها خوب است که همه حواسمان به فاجعه است. نگرانيم، غمگينيم، بامحبتيم، به فکر کمکيم و سوگوار. اما فاجعه بعدي يکي دو ماه ديگر شکل مي گيرد؛ وقتي که همه ما تبِ زلزله را پشت سر گذاشته ايم و آنها ماندهاند و سرما و آوارگي و خانههاي فرو ريخته و زندگيهاي مدفون شده و جهاني پر از از دست دادگي و تنهايي. راست مي گفت. مايي که دور از فاجعه ايم، فراموش ميکنيم. هميشه فراموش کرديم. روزها مي گذرد و درگير گرفتاريهاي شخصيمان مي شويم و قِل مي خوريم توي روزمرگيهايمان و خبري ديگر داغ خواهد شد و مردم پستهاي ديگري را به اشتراک خواهند گذاشت و روزنامهها سوژه ديگري را تيتر يک خواهند کرد و راننده تاکسيها و مسافرها از چيز ديگري حرف خواهند زد. زمان مي گذرد و ما فراموش خواهيم کرد. عده اي فراموش کننده مي شوند و عده اي فراموش شده. دارم به يک اپليکشن يادآوري فکر ميکنم. مردم اين اَپ را روي گوشيهايشان نصب کنند و هر چند وقت يکبار برايشان نوتيفيکيشن بيايد که در گوشه اي از اين زمين، هنوز آدم ها به کمک احتياج دارند. هنوز ديوار مي خواهند و سقف و سرپناه. هنوز غذاي گرم ميخواهند. هنوز دارو مي خواهند. هنوز بچههاي 9 ساله مورد آزار قرار مي گيرند. هنوز زندانياي روي ديوار زندان چوب خط ميکشد که موفق به اثبات بي گناهي اش نشده. هنوز پيرمردهايي با پشت خميده هستند که بدهيهاي ابدي دارند. هنوز آدم هايي هستند که بيکارند و دنبال کار مي گردند، دنبال امنيت. هنوز زناني هستند که موفق به پيدا کردن جايي براي زندگي نميشوند. هنوز آدمهايي هستند که مريض اند. هنوز داروهايي هستند که پيدا نميشوند. هنوز دردهايي هستند که آرام نميگيرند. هنوز بچه هايي هستند که سر چهارراه ها پير مي شوند. هنوز قلب هايي هستند که در آلودگي شهر دست از تپيدن بر ميدارند. هنوز گرسنههايي هستند که ته سطل آشغال دنبال شام ميگردند. هنوز آدمهايي هستند که اميد دارند صداي درخواست کمکشان شنيده شود و کسي نوک انگشتهاي سردشان را بگيرد و آنها را از درهي سياه بالا بکشد. همه ما به يک اَپِ يادآوري نياز داريم تا کمي آهستهتر، کمي طولاني تر مهربان بمانيم. آنالي اکبري با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد