خبرگزاري کتاب ايران/ کتاب «نوروز و فلسفه هفتسين» به آگاهي از رسم و بزم اين کهن سرزمين، سخن ميگويد و پژوهشي درباره نوروز و وجه نمادين آن در فرهنگ کهن ايران است. شايد آنچه نويسنده (محمدعلي داخواه) را بر آن داشته تا چنين پرشور از نوروز و فلسفه هفتسين سخن بگويد، پاسخ به پرسش درازناي تاريخ اين سرزمين بوده است. اين که انگيزه گستردن خوان نوروزي چيست و ترتيب گذاردن هر يک از سينها بر آن چگونه است و چرايي گزينش هر يک از آنها چه بوده که چنين پايدار مانده است؟ پرسشي است که هنوز نيز ذهن بسياري از ايرانيان را درگير خود کرده است. تلاش نويسنده براي پاسخگويي به اين پرسشها به گونهاي است که ذهن خواننده را واميدارد که ژرفتر بينديشد و بيشتر بداند.
واکاوي رمز و رازهاي سفره هفتسين
«سنجد»، گام نخست سفره هفت سين به نشانه ورود به سرزمين خرد و نداي خردگرايي و دعوت به عقل است. گام دوم، «سيب»، راهيابي به شهر سلامتي و نماد صحت، سلامت شخص و جامعه است، سومين قدم، «سبزه» رسيدن به ساحل ايثار و مفهوم آن صلاي از خودگذشتگي و ايثار است. پايه چهارم «سمنو»، دستيابي به خانه توانايي و نيايش قدرت و مبارزه با ضعف است. گام پنجم، «سير»، نماد و نشانه مناعت طبع که شايسته است انسان همواره با قناعت بر جهان بنگرد. شاخه ششم، «سرکه»، نماد پذيرش ناملايمات و پذيرش واقعيتهاي حيات است و گام هفتم، «سماق»، نماد و نشانه صبر، بردباري و شرط دستيابي به پيروزي و نشستن بر اريکه کاميابي، مبارزه و مقاومت است.
آب، سکه، ماهي، آينه، شمع، ساعت، تخممرغ، سنبل، گلاب و کتاب آسماني که هر يک صيقل زميني و شفافي حيات و زيبايي زندگي را بيان ميکنند، همگام با هفتسين در هر سفره در سرآغاز هر سال، سايه به سايه «سين»ها مينشينند و اشارتي از نماد مادي در رهيابي به حيات معنوي هستند.
الگوي هفت سين برابر با نام امشاسپندان
الگوي هفتسين، هفتنام هفته نخست هر ماه، برابر با نام «امشاسپندان» است که فرشتگان الهياند و نيکي و پاکي و ستايش را از آسمان به انسان زميني عرضه ميدارند. امشاسپندان فروزههاي اهورامزدا و هر کدام داراي مفهومي هستند که بخشي از عظمت خداوند يکتا را به آدمي ميشناسانند و با شناخت و پيروي از اين مفاهيم و ايزدان ميتوان اهورامزدا را درک کرد.
نخستين روز سال به نام اهورامزدا، ابرداناي بزرگ و هستيبخش است. نگرش انسان در آغاز سال نو به نيروي لايزال بزرگ هستيبخش و داناي آفريننده جهان پديدار ميشود، اهورامزدايي که خير او بر جهانيان جاري و آشکار است. دومين روز «وهمن» يا بهمن ناميده ميشود که به معناي نيکانديش است و به انسان ميآموزد بايد انديشه نيک را در درون خود بپروراند و از آلودگيهاي دروني همانند بدبيني، بدانديشي و دشمني، پاک باشد، زيرا نيکانديشي پايه و اساس گفتار نيک و کردار نيک است.
سومين روز، ارديبهشت نام دارد که معناي آن بهترين راستي و راهنماي پارسايي است و صفت تفضيلي برترين را تبيين ميکند و زندگي به روش ستوده را ميرساند. چهارمين روز، شهريور نام دارد که به نام يکي ديگر از امشاسپندان که فرشته فرمانروايي و آرزوست، نامگذاري شده و نمادي از نيرومندي و توانايي را به تصوير ميکشد. انسان بايد هم از نظر جسم و هم از نظر روح و روان قدرتمند باشد و توان ايستادگي در برابر دشمن، تهاجمات و يورش به کشور را داشته باشد.
پنجمين روز «سپندارمذ» ناميده ميشود که به معني فروتني و افتادگي است، اين تواضع و مهرورزي هرگز معناي چاپلوسي و زبوني نميکند بلکه قناعت و مناعت طبع را يادآور ميشود. ششمين روز خرداد ناميده ميشود. خرداد به معناي رسايي، فراواني و خوشي است. اين فرشته نماد پيشرفت و دستيابي به خوشبختي و کمالجويي است. انسان بايد در راه بهرهمندي خود گام نهد و از بهرهرساني به ديگران دريغ نورزد.
هفتمين روز به نام «امرداد» به معني بيمرگي، ناميرا و جاودان است. اين فرشته انسانهايي را که با نام نيک زيستهاند، ياري ميکند تا روح جاودانشان سرافراز و سرزنده به جاودانگي دست يابد. اين هفت «امشاسپند»، الگوي فلسفه هفتسين است که يادگار دوران کهن ايران زمين بهشمار ميرود.
همراهان عزيز، آخرين خبر را بر روي بسترهاي زير دنبال کنيد:
آخرين خبر در تلگرام
https://t.me/akharinkhabar
آخرين خبر در ويسپي
http://wispi.me/channel/akharinkhabar
آخرين خبر در سروش
http://sapp.ir/akharinkhabar
آخرين خبر در گپ
https://gap.im/akharinkhabar
بازار