شاعرانه/ از کفم رها، شد قرار دل
بيتوته/ ابوالقاسم عارف قزويني (۱۲۵۹–۱۳۱۲ ه.ش)، شاعر و تصنيفساز اهل ايران بود.عارف صرف و نحو عربي و فارسي را در قزوين فراگرفت. موسيقي را نزد ميرزاصادق خرازي فراگرفت. عارف در سال ۱۳۰۷ جهت معالجه نزد دکتر بديع به همدان رفت و براي هميشه در آنجا ماند. سرانجام عارف در روز دوشنبه دوم بهمن ۱۳۱۲ خورشيدي در حالي که ۵۴ سال داشت، مرگ زودرس به سراغش آمد و در آرامگاه بوعلي سينا بهخاک سپرده شد. عارف بنا به آنچه در ديوانش نوشته اين تصنيف را پس از جدايي از «دوست وفادارش» استادعليمحمد معمارباشي بين قم و اصفهان ساخته است (سال ۱۳۲۹ ه.ق). از کفم رها، شد قرار دل نيست دست من، اختيار دل هيز و هرزه گرد، ضد اهل درد گشته زين در آن در مدارد دل بي شرف تر از دل مجو که نيست غير ننگ و عار، کار و بار دل خجلتم کُشد، پيش چشم از آنک بود بهر من در فشار دل بس که هر کجا رفت و برنگشت ديده شد سفيد، ز انتظار دل عمر شد حرام، باختم تمام آبرو و نام، در قمار دل بعد ازين ضرر، ابلهم مگر خم کنم کمر زير بار دل هر دو ناکسيم، گر دگر رسيم دل به کار من، من به کار دل داغدار چون لاله اش کنم تا به کي توان بود خار دل همچو رستم از تير غم کُنم کور چشم اسفنديار دل خون دل بريخت از دو چشم من خوشدلم از اين، انتحار دل افتخار مرد در درستي است وز شکستگي است اعتبار دل عارف اين قدر لاف تا به کي شير عاجز است از شکار دل مقتدرترين خسروان شدند محو در کف اقتدار دل