ايسنا/ علياصغر حداد ميگويد: در زبان فارسي براي رسمالخط، نحوه نگارش و املاي کلمات، دستور زبان موکدي وجود ندارد؛ مثلا ابوالحسن نجفي خودش ميگويد غلط ننويسيد و خودش غلط مينويسد و اين را در کارهاي خودش رعايت نميکند، يا اگر هم رعايت ميکنند، نظر ايشان است؛ نه زبان فارسي.
علياصغر حداد در حالي که غلطنويسيهاي رايج امروز را تجربه دانست، گفت: در دستور زبان فارسي براي اين موارد دستور تدوينشده و کاملي وجود ندارد که به ما بگويد چه چيز غلط و چه چيز درست است و هر کس به ميل خود رفتار ميکند.
او افزود: در وهله اول بايد يک عده کارشناس جمع شوند و براي زبان فارسي مقرراتي تنظيم کنند و آنها هم مرجعي باشند که اکثريت قبولشان داشته باشند، چون ما در حال حاضر در زبان فارسي، مرجعي براي اين موارد نداريم. امروزه هر ناشر يک رسمالخط دارد و چيزي که در يک انتشارات حتما واجب است در انتشارات کنار آن ممنوع است و اين به سليقه افراد برميگردد.
حداد در پاسخ به اين پرسش که آيا راهي براي اينکه فضاي مجازي بتواند درستنويسي را رواج دهد و به زبان فارسي کمک کند وجود دارد، بيان کرد: فضاي مجازي مرجع خوبي نيست و بايد اديباني که عمر هزار سال اخير زبان را ميشناسند و بر آن مسلط هستند مرجع باشند.
او سپس درباره وضعيت ويراستاري کتابهايي که منتشر ميشوند گفت: اول اينکه فقط بخشي از کتابهاي منتشرشده ويراستار دارند چون ويراستاري خرج دارد و کمتر کسي سراغ آن ميرود. در ميان ويراستاريهايي هم که انجام ميشود بهندرت ويراستاري درست داريم؛ به اين صورت است که کسي کتابي را مينويسد و يک نفر ويراستاري آن را بر عهده ميگيرد و حتما هم سعي ميکند چند غلط در آن پيدا کند، چون اگر اين کار را نکند به او حقوق نميدهند.
اين مترجم، تلويزيون را بهخاطر استفاده از کلمات به نحو غلط، بيش از ويراستار و نويسنده براي زبان آسيبزننده دانست و در پايان گفت: دولت، حکومت و اديبان، آن هم اديبان واقعي نه اديبان انتصابي، آنهايي که در عرصه عمل نشان دادهاند که چه تواناييهايي دارند، بنشينند و قوانيني را تدوين کنند؛ هرچند که قدمهايي هم برداشته شده اما هنوز هم تدوين کامل انجام نشده است.
بازار