یک کتاب خوب/ «قصر» رمانی درباره نقطه های تاریک ذهن تان
آخرين خبر/ رمان قصر نقطۀ پايانيِ روح و ذهن است، جايي در وجود است که ديگر فراسويي ندارد… در کار کافکا، خواننده با منظرۀ تکان دهندۀ روحي بس حسّاس رو به رو مي شود که در برابر چشم انداز نفريدگيِ جاودان نه مي تواند عاقل باشد، نه لاابالي و استهزاگر، نه تسليم، و نه عاصي… جهاني که اين روح ادراکش مي کند هر آينه به جهان خودِ خواننده مي ماند؛ قصري که قصر است و صرفاً چيزي را نمادين مي گرداند که همۀ قصرها نمادينش مي گردانند: يعني قدرت و اقتدار؛ تلفن خانه اي که بيشتر از برقرار کردنِ ارتباط، آشفتگي پديد مي آورد؛ ديوانخانه اي که غرق در سيلاب ظاهرنمايي و پرونده بازي است؛ سلسله مراتب ناشناخته اي از صاحب منصبان که يافتنِ مسئولِ رسيدگي به پروندۀ خاصي را محال مي گرداند؛ ديدارها و گفت و گوها و مصاحبه هاي بي شمار که هميشه از موضوع پرت اند. به واقع، جهاني است آشنا و رنجناک، ولي عقلِ آفريننده اي که آن را فراآورده نيک مي داند که اين جهان براي هميشه نفرين شده است انتشارات نيلوفر فرانتس کافکا قصر