‌دست خالی داستان از جایزه «جلال آل احمد»

خراسان/ قصه دوازدهمين دوره جايزه ادبي جلال هم به سر رسيد اما در بخش رمان و داستان کوتاه، جايزه به هيچ‌کس نرسيد. در اين دوره، در بخش داستان کوتاه، مجموعه داستان «افتاده بوديم در گردنه حيران»، اثر حسين لعل‌بذري و در بخش رمان و داستان بلند «خيابان يکطرفه»، اثر محمدرضا مرزوقي و کتاب «وضعيت بي‌عاري» حامد جلالي، به عنوان آثار شايسته تقدير معرفي شدند. اين اتفاق حاشيه جديدي براي جايزه جلال ساخت و باعث شد به سراغ دکتر احسان رضايي يکي از داوران بخش رمان و داستان بلند برويم و از او درباره چرايي اين اتفاق بپرسيم. او برخلاف حرف‌هاي گفته و شنيده شده، دليل ديگري براي اين اتفاق دارد که در ادامه آن را مي‌خوانيد. احسان رضايي معتقد است به عقيده داوران، آثار نامزدهاي نهايي بخش رمان و داستان بلند، اختلاف چشمگيري با يکديگر نداشتند و به همين دليل، اين بخش برگزيده نداشت. او گفت:«دبيرخانه جايزه جلال فهرست کاملي داشت و هر کتابي هم که ناشر نفرستاده بود تهيه کرد. وجود شش کتاب از شش نشر با گرايش‌هاي مختلف، در ميان نامزدهاي اين بخش نشان مي‌دهد که جايزه متعلق به گرايش خاصي نيست. ما به اين دليل براي اين بخش برگزيده انتخاب نکرديم که آثار، فاصله معناداري با يکديگر نداشتند که بگوييم برگزيده اين است يا آن. جالب اين که اين دو رمان به علاوه رمان قباد آذر آيين که از جايزه انصراف داد، در جنوب کشور اتفاق مي‌افتد و اين رويکرد اقليمي‌نويسي هم برايمان جالب بود.» درباره رمان «وضعيت بي‌عاري» که حول عشق دو فرد از دو دين متفاوت است، حرف و حديث‌هاي بسياري وجود داشت. انتخاب اين اثر به عنوان اثر شايسته تقدير، نمک اين حاشيه‌ها را بيشتر کرد.» احسان رضايي درباره چگونگي انتخاب اين اثر و روند نقدنويسي ادبي در کشور گفت:«طبق آيين نامه جايزه جلال علاوه بر سه داور هر بخش، دبير جايزه و يک نفر از هيئت علمي هم در داوري نهايي شرکت دارند. در نتيجه، اين اثر را پنج نفر خوانده‌اند. اين کتاب يک برش تاريخي از وقايع ايران است و در خوزستان اتفاق مي افتد که ويژگي‌هاي فني قابل دفاعي دارد. ما با جريان نقدي مواجه هستيم که خيلي‌ها کتاب را نمي‌خوانند و نقد مي‌کنند. نقد لازم است و حتما نقد به داورهاي اين جايزه و جوايز ديگر هم وارد است. اين که موجي راه مي‌افتد، همه آن را تکرار مي‌کنند و هيچ کس نمي‌گويد نقدش دقيقا به کجا و کدام قسمت اثر است؟ اين تصور را ايجاد مي‌کند که انگار دارند از روي دست هم نگاه مي‌کنند. اصلا هدف جوايز همين است که به يک اثر توجه و بد و خوبش گفته شود و در نهايت به رشد جريان داستان‌نويسي کشور بينجامد.» ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد