ايرنا/ يکي از نزديکان به خانواده استاد اسلامي ندوشن اخبار منتشر شده درباره بيماري فراموشي استاد را نادرست خواند و به نقل از همسر وي وضعيت سلامت او را پايدار و بدون تغيير جديد اعلام کرد.
محمد صادقي روزنامهنگار و از دوستان دکتر اسلامي ندوشن شنبه شب با اشاره به اينکه، در تاريخ ۲۶ بهمن اخباري در مورد وضعيت سلامت استاد منتشر شده را با همسر استاد ندوشن (شيرين بياني) در ميان گذاشته، به نقل از وي گفت که، « وضعيت استاد اسلامي ندوشن از شش ماه گذشته تاکنون فرقي نکرده است».
به گفته وي، او دچار ضعف، ناتواني و از پا افتادگي است که به خاطر کهولت ايجاد شده است.
صادقي اظهار داشت: آنچه غير از اين در فضاهاي رسانهاي منتشر شده است واقعيت ندارد و چيزي جز انتشار اخبار غيراخلاقي و غيرمسئولانه نيست.
چند روزي است که در برخي از فضاهاي خبري، مطالبي درباره وضعيت سلامتي استاد محمد علي اسلامي ندوشن اديب و پژوهشگر ادبيات کشور منتشر ميشود همچون اينکه وي به بيماري فراموشي دچار شده است در حالي که چنين اخباري صحت ندارد.
استاد اسلامي ندوشن در يک نگاه
محمدعلي اسلامي ندوشن، تحصيلات ابتدايي را نخست در مدرسه ناصرخسرو ندوشن، سپس مدرسه خان يزد، پس از آن به دبستان دينياري رفت و دبيرستان را تا سوم متوسطه در دبيرستان ايرانشهر يزد گذراند.
آنگاه براي ادامه تحصيل در سال ۱۳۲۳ به تهران عزيمت کرد و بقيه دوره متوسطه را در دبيرستان البرز به پايان رساند، سپس براي ادامه تحصيل وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران شد و به دريافت ليسانس توفيق يافت.
پس از آن به منظور تکميل تحصيلات به اروپا عزيمت نمود. مدت ۵ سال در فرانسه و انگلستان به اندوختههاي علمي خود افزود و با گذراندن پايان نامه دکتراي خود به نام «کشور هند و کامنولث» به دريافت دکتراي حقوق بينالملل از دانشکده حقوق دانشگاه پاريس نائل آمد.
محمدعلي اسلامي ندوشن در خانوادهاي با بضاعت متوسط به دنيا آمد، پدرش خيلي زود وفات يافت و او ناگزير شد که روي پاي خود بايستد.
وي از حدود ۱۲ سالگي سرودن را آغاز کرد و پس از آمدن به تهران در دوران دبيرستان، حرفهاي تر شعر ميگفت. وي در اين زمان بعضي از قطعه شعرها را در مجله سخن منتشر ميکرد.
فعاليتهاي اسلامي ندوشن در دوران تحصيلات در اروپا، بيشتر آشنايي با زبان فرانسه و شرکت در سخنرانيهاي دانشگاه سوربن بود و به جز چند داستان کوتاه و چند قطعه شعر و پايان نامه دکترايش چيز ديگري ننوشت.
شيرين بياني استاد تاريخ دانشگاه تهران و نويسنده چندين کتاب تاريخي، همسر محمدعلي اسلامي ندوشن است.
محمدعلي اسلامي ندوشن در سال ۱۳۳۴ پس از بازگشت به ايران ، چند سال در شغل قاضي دادگستري خدمت کرد.
وي پس از ترک خدمت در دادگستري، به تدريس حقوق و ادبيات در برخي دانشگاهها و آموزشگاههاي عالي، از جمله: دانشگاه ملي، مدرسه عالي ادبيات، مدرسه عالي بازرگاني و مؤسسه علوم بانکي پرداخت.
در سال ۱۳۴۸ به دعوت پروفسور فضل الله رضا (رئيس وقت دانشگاه تهران) به همکاري با دانشگاه تهران دعوت شد و براساس تأليفاتي که در زمينه ادبيات انتشار داده بود، جزء هيئت علمي دانشکده ادبيات دانشگاه تهران قرار گرفت و تدريس نقد ادبي و سخن سنجي، ادبيات تطبيقي، فردوسي و شاهنامه، شاهکارهاي ادبيات جهان در دانشکده ادبيات و تدريس تاريخ تمدن و فرهنگ ايران را در دانشکده حقوق برعهده گرفت و تا سال ۱۳۵۹ که به انتخاب خود از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه داشت.
محمدعلي اسلامي ندوشن، در شمار شاعران انديشمند و نويسندگان توانا و برجستهاي است که از سال ۱۳۲۷اشعارش در مجله سخن و برخي از مجلات ديگر انتشار يافت و مورد توجه قرارگرفت.
وي در کنار فعاليتهاي علمي و تحقيقي خود، از زبان شعر کمتر استفاده کرده است، اما آنچه از او چاپ و در دسترس قرار گرفته است، بسيار خوب و نمودار استعداد و ذوق سرشار و قريحت تابناک او در شعر ميباشد.
وي بيشتر اوقات خود را صرف در تحقيق آثار علمي و ادبي ايران و ترجمه آثار نويسندگان جهان کرده و آثارش در مجلات پيام نو، سخن، يغما، راهنماي کتاب و نگين چاپ شده است.
محمدعلي اسلامي ندوشن ، برخي از آثار خود را با امضاي مستعار «م. ديده ور» چاپ و منتشر ساخته است. کتاب «ابر زمانه و ابر زلف» در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب برگزيده سال از سوي انجمن کتاب انتخاب شد.
استاد ندوشن در مدت ۵۰ سال بيش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاريخ ايران و ادبيات فارسي به رشتهٔ تحرير درآورده است.
تأسيس فرهنگسراي فردوسي و انتشار فصلنامهٔ هستي از اقدامات او در زمينهٔ اعتلاي فرهنگ و ادب فارسي ميباشد.
برخي از کتابهاي استاد محمدعلي اسلامي ندوشن:
ماجراي پايانناپذير حافظ
چهار سخنگوي وجدان ايران
تأمّل در حافظ
زندگي و مرگ پهلوانان در شاهنامه
داستان داستانها
سرو سايه فکن
ايران و جهان از نگاه شاهنامه
نامه نامور
ايران را از ياد نبريم
به دنبالسايه هماي
ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم
سخنها را بشنويم
ايران و تنهائيش
ايران چه حرفي براي گفتن دارد؟
مرزهاي ناپيدا
شور زندگي (وان گوگ)
روزها (سرگذشت - در سه جلد)
پنجرههاي بسته
بازار