مهر/ جايزه جورج اورول که به انتخاب بهترين آثار سياسي سال ميپردازد، با انتشار فهرست نهايي خود فيناليستهاي سال ۲۰۲۰ را شناخت.
جايزه جورج اورول فيناليستهاي سال ۲۰۲۰ را در دو بخش آثار غيرداستاني و داستاني سياسي معرفي کرد.
در بخش کتابهاي سياسي غيرداستاني آثار راه يافته به بخش نهايي عبارتند از:
«تشريح هيتلر: چمبرلين، چرچيل و راهي به سوي جنگ» نوشته تيم بووري؛ اين روزنامهنگار سياسي که بيشتر به نقد کتابهاي تاريخي و سياسي ميپردازد، در کتابش به ارايه جزيياتي از تاريخ پرداخته که هشداردهنده هستند.
«زنان نامرئي: وضع مقدمات دادهها در جهاني طراحي شده براي آقايان» نوشته کارولين کريادو پرز؛ اين نويسنده که نخستين کتابش را سال ۲۰۱۵ منتشر کرده در آثارش از برابري حقوق زن و مرد دفاع ميکند.
«مارگارت تاچر: به تنهايي خودش؛ جلد سوم» نوشته چارلز مور؛ نويسندهاي که از سال ۱۹۷۹ از کادر روزنامه ديلي تلگراف بوده و به عنوان ستوننويس سياسي در دهه ۱۹۸۰ در سالهاي نخستوزيري مارگارت تاچر درباره وي بسيار نوشته بود. وي با انتشار نخستين جلد از زندگي مارگارت تاچر در سال ۲۰۱۳ برنده جايزه اليزابت لانگفورد براي بيوگرافي تاريخي شد و جايزه بهترين کتاب سياسي سال را دريافت کرد.
«کودکاني که من آموزششان دادم و آنچه آنها به من آموختند» نوشته کيت کلانچي. اين نويسنده، آموزگار و روزنامهنگار در اين کتاب از تجربياتش درباره دانش آموزان نوشته است. وي چندين جايزه براي آثار داستاني و شعر خود دريافت کرده که شامل جايزه شعر فوروارد، جايزه داستان کوتاه بيبيسي، نامزدي جايزه کاستا و نامزدي جايزه تد هيوز است.
«دوران بقاي کاپيتاليسم» نوشته شوانا زوبوف؛ وي که استاد دانشگاه است سال ۲۰۰۶ به عنوان يکي ۱۱ متفکر اقتصادي دنيا شناخته شد.
«خيانت وايندراش، افشاي محيط خصمانه» نوشته آمليا جنتلمن؛ وي براي تحقيقاتي که در زمينه وايندراش انجام داده چندين جايزه دريافت کرده است و يک بار نيز به عنوان نويسنده سال جايزه اورول انتخاب شده است. رسوايي وايندراش در سال ۲۰۱۸ در بريتانيا دررابطه با افرادي است که به اشتباه بازداشت، از حقوق قانوني خود محروم و تهديد به اخراج شدند.
«زيرزميني: سفري در زمان» نوشته رابرت مکفارلين؛ در اين کتاب نويسنده نگاهي به محيط زيست دارد و تاريکيهاي اطراف ما را عيان ميکند.
در بخش داستاني نيز فيناليستها عبارتند از:
«اردکها، نيوبريپرت» نوشته لوسي المان
«دختر، زن، ديگر» نوشته برناردين اوارسيتو
«دختر» نوشته اد نا اوبراين
«بهشت، خانه من» نوشته اتيکا لاک
«پسران نيکل» نوشته کالسون وايتهد
«ديوار» نوشته جان لنچستر
در فهرست اوليه اين بخش ۱۳ اثر جاي داشتند و به اين ترتيب «بهار» نوشته الي اسميت، «مسافران» نوشته رجينا پورتر، «سفر به کاله در زماني معمولي» نوشته جيمز ميک، «مردي که همه چيز را ديد» نوشته دبورا لوي، «مدرسه توپکا» نوشته بن لرنر، «فک شکسته» نوشته مينولي سالگادو و «اين بهشت» نوشته روبي کالينگ آثاري بودند که در بخش داستاني از رسيدن به دور نهايي بازماندند.
جايزه اورول در بخش روزنامهنگاري نيز ۷ روزنامهنگار از ۶ نشريه را براي دور نهايي انتخاب کرد و در بخش رسانههاي اجتماعي نيز ۶ فيناليست معرفي شدند.
جايزه جورج اورول از سال ۱۹۹۳ راهاندازي شده تا از نويسندگاني تجليل کند که با آثارشان به آرمانهاي جورج اورول وفادارند.
بازار