ادبیات داستانی نوجوان اولین بار از کجا شروع شد؟
ايبنا/بسياري از کارشناسان ادبي اعتقاد دارند که اين نوع از ادبيات داستاني بعد از ظهور مجموعه داستانهاي گرگوميش (Twilight ) و بازيهاي گرسنگي در سالهاي بعد از 2000 ميلادي شکل گرفت.
به نقل از بوکريوت، ادبيات داستاني نوجوانان (YA) دستهاي از ادبيات داستاني است که براي خوانندگان عمدتا ميان سنين ۱۲ تا ۱۸ سال در نظر گرفته ميشود که گفته ميشود در آخرين سالهاي قرن گذشته ميلادي به اوج خود رسيد. در حالي که اين قالب، براي اين قشر از خوانندگان در نظر گرفته شده، اما با همه اين احوال، تقريبا نيمي از خوانندگان اين ژانر را بزرگسالان تشکيل ميدهند. ولي هنوز سوال اينجاست که اين ژانر چگونه و چه زماني خلق شد؟
بسياري از کارشناسان ادبي اعتقاد دارند که اين نوع از ادبيات داستاني بعد از ظهور مجموعه داستانهاي گرگوميش (Twilight ) و بازيهاي گرسنگي در سالهاي بعد از 2000 ميلادي شکل گرفت و بعضي نيز اعتقاد دارند اين ژانر در دهه 60 و 70 ميلادي دوران طلايي خود را با آثاري مثل بيگانهها (Outsiders) تجربه کرد. حتي بسياري از کارشناسان عقبتر رفته و تولد اين ژانر را به بعد از چاپ ناتوردشت سالينجر نسبت ميدهند.
البته نسبت دادن يک ژانر ادبي به چند کتاب مشهور داستاني دور از واقعيت نيست ولي آليسون دورسي فارغالتحصيل دانشگاه MFA و مدرس نويسندگي يک سري مدارکي ارائه ميکند و ميگويد تولد ژانر ادبيات داستاني نوجوانان به فعاليت و کارهاي چند کتابدار ارشد کتابخانه عمومي شهر نيويورک برميگردد.
طبقه ادبيات داستاني نوجوان اولين بار در کتابخانه عمومي شهر نيويورک توسط «آنا کارول مور» و «مابل ويليامز» کارمندان ارشد اين کتابخانه در سالهاي ابتداي قرن بيستم اختراع شد. کارول مور کتابدار بخش کتابهاي کودکان در کتابخانه عمومي شهر نيويورک اولين روز کاري خود را در سال 1906 آغاز کرد ولي بعداً متوجه شد که بعضي از اين داستانهاي جاي داده شده در قفسه کودکان براي آنها مناسب نيست و بايد به سنين بالاتري اختصاص داده شود.
او در طول روزهاي کاري خود متوجه شد که کودکان براي گرفتن کتاب به کتابخانه نميآيند و بعد از تحقيق متوجه شد که اين کتابها براي آنها سرگرم کننده نيست و خارج از سن آنهاست. در سال 1919 به پيشنهاد او مابل ويليامز مسئول بخش کتابهاي کودک کتابخانه عمومي نيويورک بخش جديدي به نام کتابهاي ادبيات نوجوان ايجاد کرد و تا امروز اين طبقه از کتابها به يک ژانر ادبي تبديل شده است.
مارگارت اسکوجين ديگر کتابدار کتابخانه عمومي شهر نيويورک به اين روند کمک کرد و در سال 1941 واژه ادبيات نوجوان را به دنيا معرفي کرد. اولين بار او در مقالهاي براي مجله تخصصي کتابخانه آمريکا (Library Journal) اين واژه را مطرح کرد و بعد از آن در سراسر دنيا از اين واژه براي کتابهاي مناسب سنين نوجوانان استفاده ميشد. اسکوجين در يادداشتهاي مختلف خود واژه کتابهايي براي پسرها و دخترهاي بزرگتر را استفاده ميکرد که اين اصطلاح بعداً توسط خودش به واژه کتابهايي براي نوجوانان اصلاح شد.