اولین رانندگی با کیا نیرو هیبریدی: دشمن شماره یک تویوتا پریوس!

پدال/ کيا نيرو هيبريدي ۲۰۱۷ يک مدل فوق العاده براي اين برند کره‌اي محسوب مي‌شود. اين اولين خودروي کمپاني مي‌باشد که از اول به عنوان يک مدل هيبريدي طراحي شده است. و همان گونه که مدير طراحي محصولات کيا توضيح مي‌دهد، اين خودرو به کمپاني در مسير ارتقا مصرف سوخت محصولات آن‌ها به ميزان ۲۵ درصد کمک شاياني خواهد کرد. زير بدنه زيبا و جذاب اين خودرو تکنولوژي‌هاي جذابي به کار گرفته شده است. بسياري از موارد مکانيکي اين خودرو از جمله موتور ۱.۶ ليتري ۴ سيلندر خطي تزريق سوخت مستقيم و موتور الکتريکي آن که نيروي چرخ‌هاي جلو را تأمين مي‌کند مشابه مدل هيونداي Ioniq مي‌باشد که به زودي قرار است وارد بازار شود. موتورهاي اين خودرو در مجموع ۱۳۹ اسب بخار نيرو و ۱۹۵ پوند فوت گشتاور توليد مي‌کنند. کيا همچنين به منظور افزايش هرچه بيشتر موتور اين خودرو، وزن آن را کاهش داده و موارد آيروديناميکي آن را بهبود بخشيده است. نيرو مجهز به مواردي مانند پرده‌هاي هوايي، اسپويلر عقب و شاترهاي هواي فعال مي‌باشد که ضريب درگي معادل ۰.۲۹ را براي آن به ارمغان مي‌آورند. کاپوت، درب عقب، کاليپرهاي ترمز و برخي از قطعات سيستم تعليق همگي از آلومينيوم ساخته شده‌اند. علاوه بر اين، هنگامي که سيستم نويگيشن براي اين خودرو سفارش داده شود، نيرو نکاتي در مورد رانندگي بهينه به راننده گوشزد مي‌کند و از اطلاعات توپوگرافي به منظور بهره برداري بهينه از موتور الکتريکي استفاده مي‌کند. استفاده از چنين تکنولوژي‌هايي مصرف سوختي مشابه با پريوس و معادل ۴.۵ ليتر به ازاي هر صد کيلومتر در شهر، ۴.۸ در بزرگ راه و ۴.۷ ليتر به صورت ترکيبي ارائه مي‌نمايد. اين اعداد فقط براي مدل پايه FE ذکر شده‌اند. در مدل‌هاي نسبتاً مجهزتر LX و EX، ميزان مصرف سوخت به ۴.۶ در شهر، ۵.۱ در بزرگ راه و ۴.۸ ليتر ميانگين مي‌رسد. اگر مدل تورينگ که تصوير آن را اينجا مي‌بينيد خريداري نماييد، چون حتماً قدرت و تجهيزات بيشتر براي شما از اهميتي بالاتر برخوردار مي‌باشد، با مصرف سوخت بالاتر آن بايد کنار بياييد. اين خودرو مصرف سوختي معادل ۵.۱ ليتر در شهر، ۵.۸ در بزرگ راه و ۵.۴ به صورت ترکيبي دارد. کيا مي‌گويد دليل اين امر افزايش وزن خودرو به دليل تجهيزات و آپشن هاي زياد نصب شده روي آن، باربند متفاوت که تغييراتي در آيروديناميک ان ايجاد مي‌کند و رينگ‌هاي بزرگ و پهن‌تر ۱۸ اينچي آن مي‌باشد که در نهايت منجر به افزايش مصرف سوخت مي‌شود. تمام تلاش‌هايي که کيا براي تبديل نيرو به يک رقيب قوي براي پريوس انجام داده به نظر مي‌رسد با تلاش‌هاي بي شمار ديگر براي طراحي ظاهري نرمال و زيبا براي آن همراه شده است. بنابراين از نظر ما، نيرو ظاهري بهتري در مقابل تويوتا پريوس عجيب و غريب دارد. با نگاهي کوتاه به نيرو، احتمالاً خواهيد گفت که اين يک کراس‌اوور ديگر از کيا مي‌باشد. پنجره عقب خودرو به نظر يک نسخه کوچک شده از سورنتو است. اين به نوبه خود چيز بدي نيست، زيرا به اعتقاد خيلي‌ها سورنتو يک کراس‌اوور بزرگ بسيار زيبا و خوش تيپ مي‌باشد. چراغ‌هاي جلوي عبوس و برآمدگي‌هاي کاپوت نيرو طراحي نسبتاً تيزي دارند. نيرو يک ظاهر خاصي دارد که با نگاهي اوليه به آن به هيچ وجه نمي‌توان حدس زد که اين يک خودروي هيبريدي مي‌باشد. به همين دليل است که به آن دشمن پريوس مي گوييم. همين موضوع در مورد کابين خودرو نيز صدق مي‌کند. پلاستيک‌هاي سفيد شفاف، صفحه نمايش‌هاي بزرگ و دسته دنده نسبتاً قديمي آن را فراموش کنيد. ما اينجا کابيني داريم که مشابه آن را در ديگر محصولات کيا کم‌تر ديده‌ايم. ارتفاع آن کم بوده و پهن است، مواد اوليه به کار رفته در آن نيز کيفيت بالايي دارند. شايد مقداري پلاستيک ارزان در آن به کار رفته باشد، ولي آن‌ها حداقل ظاهري خوب به خودرو داده و در مناطقي از داشبورد هستند که خيلي به آن جا دست نمي‌زنيد. صفحه کيلومتر خودرو با آن نمايشگر ميزان مصرف سوخت خود ظاهري آينده نگرانه دارد. به عنوان يک کراس‌اوور، نيرو ارتفاع صندلي بالايي دارد، موضوعي که با در نظر گرفتن داشبورد کم ارتفاع، ديد جلوي خوبي را براي راننده فراهم مي‌آورد. شکل بدنه اين خودرو همچنين به اين معني است که نيرو فضاي بار بسيار زيادي براي شما به ارمغان آورده است. در حالت معمولي، اين فضا ۱۹.۴ فوت مکعب مي‌باشد که با خواباندن صندلي‌هاي عقب اين ميزان به ۵۴.۵ فوت مکعب افزايش مي‌يابد. نيروي عليرغم بسياري از مدل‌هاي هيبريدي ديگر، از يک گيربکس هفت دنده دو کلاچه به جاي جعبه دنده CVT استفاده کرده است. يک پک باتري ۱.۵۶ کيلووات ساعتي در زير صندلي‌هاي عقب پنهان شده و به فضاي بار خودرو کاري ندارد، مزيتي که به لطف طراحي پلت فرم اين خودرو به منظور ساخت يک مدل هيبريدي به دست آمده است. هدف کيا از طراحي نيرو ارائه يک خودرو با جديدترين تکنولوژي‌ها در يک پکيج صاف و ساده و دلپذير بوده است. کيفيت سواري اين خودرو قطعاً اين ايده را تأييد خواهد کرد. عملکرد جعبه دنده خيلي خوب بوده و بسيار شبيه به چيزي مي‌باشد که در خودروهاي معمولي مي‌بينيم. نيرو خودرويي خيلي سريع نيست، ولي به طور کلي در دو حالت دستي و اتومات عملکرد نرم و خوبي از خود نشان مي‌دهد. با در نظر گرفتن اين که گيربکس آن دنده‌هاي واقعي و يک حالت تعويض دنده دستي دارد، يک نمايشگر دور موتور براي تصميم گيري در مورد بهترين زمان تعويض دنده مي‌توانست براي آن ارائه شود. موتور اين خودرو نيز به اندازه کافي سرحال است. اين موتور شايد شتابي فوق العاده براي خودرو ايجاد نکند، ولي به لطف گشتاور لحظه‌اي موتور الکتريکي به اندازه کافي قوي مي‌باشد که با شتابي ثابت سرعت خودرو را افزايش دهد. در حالت اسپرت، پدال گاز پاسخ گويي بيشتري دارد و گيربکس دنده‌ها را به مدت بيشتري نگه مي‌دارد. متاسفانه، طراحي موتور به گونه‌اي بوده که در حالت اسپرت سر و صداي زيادي از داخل آن شنيده مي‌شود. به خاطر همين موضوع، شايد شما ترجيح دهيد که شيفتر را هميشه روي حالت Drive قرار دهيد. يکي ديگر از دلايل عدم استفاده از حالت اسپرت اين است که اين حالت روي فرمان خودرو نيز تأثير مي‌گذارد. نيرو به واقع فرماني کاملاً دلپذير در حالت پيش فرض Drive دارد. وزن فرمان خوب بوده و با افزايش سرعت به طور طبيعي سفت‌تر مي‌شود. همانند بسياري از سيستم‌هاي مدرن فرمان، در بسياري از مواقع بازخوردي از فرمان ديده نمي‌شود، ولي گاهي اوقات برخي تکان‌ها را در ستون فرمان احساس خواهيد کرد. اين موضوع هنگامي که حالت اسپرت فعال مي‌شود تغيير مي‌کند. فرمان به طور قابل توجهي سفت‌تر شده و متاسفانه حس و حالي مصنوعي به راننده مي‌دهد. نيرو بدون شک در پيچ‌ها حرف‌هاي زيادي براي گفتن دارد، ولي با اين حال من جاي شما باشم با اين خودرو زياد به جاده‌هاي پر پيچ و خم نمي‌زنم. بادي رول قابل توجهي در پيچ‌ها احساس مي‌شود. سواري اين خودرو به طور کلي خوب است، و صداي بسيار اندکي نيز داخل کابين شنيده مي‌شود. در حالي که دست اندازهاي جاده تأثير زيادي نمي‌توانند روي هندلينگ خودرو بگذارند، آن‌ها را داخل کابين احساس خواهيد کرد. به دليل داشتن تنظيم سيستم تعليق نسبتاً متفاوت و رينگ‌هاي بزرگ‌تر، اين احتمال وجود دارد که مشکل مذکور فقط در مدل تورينگ وجود داشته باشد، تنها نسخه‌اي که ما توانستيم آن را آزمايش کنيم. مدل‌هاي FE، LX و EX ممکن است به دليل داشتم کاليبراسيون سيستم تعليق متفاوت و رينگ‌هاي ۱۶ اينچي، کيفيت سواري بهتري داشته باشند. کيا کار فوق العاده اي در حذف يکي از اشکالات اصلي و معمول در خودروهاي هيبريدي انجام داده است: پدال ترمز ناپايدار. به دليل اين که خودروهاي هيبريدي هنگام فشردن پدال از سيستم‌هاي ترمز متفاوتي که ترکيبي از نيروي مکانيکي و نيروي احيا کننده مي‌باشد استفاده مي‌کنند، پاسخ پدال ترمز مي‌تواند کمي متفاوت از مدل‌هاي معمولي باشد و امکان تشخيص ميزان فشار مورد نياز روي پدال را دشوار کند. اين مشکل در نيرو به هيچ عنوان ديده نمي‌شود. اگرچه ميزان بازخورد اندک مي‌باشد، ولي مقاومت پدال خوب بوده و هميشه ثابت است. ما دوست داشتيم پدال ترمز سفت‌تر از اين باشد، ولي اکثريت رانندگان بدون شک مشکلي با آن نخواهند داشت. قيمت نيرو همانند خود خودرو بسيار دلچسب است. کيا هنوز قيمت نهايي آن را مشخص نکرده است، ولي به ما گفته شده که قيمت آن از ۲۴ هزار دلار آغاز خواهد شد، عددي که نيرو را کمي پايين‌تر از قيمت پايه ۲۵ هزار دلاري پريوس قرار مي‌دهد. قيمت مدل تورينگ مي‌تواند تا ۳۲ هزار دلار افزايش پيدا کند. اگر نيرو خودرويي است که به دنبال آن هستيد، احتمالاً از ماه ژانويه قادر خواهيد بود آن را خريداري کنيد. هر چند اگر بتوانيد تا اواخر سال ۲۰۱۷ صبر کنيد، کيا يک نسخه پلاگين هيبريدي آن را نيز ارائه خواهد کرد. به طور کلي، نيرو خودرويي بسيار خوب است. بي نظير نيست، ولي در عين حال افتضاح هم نيست، خوب است. ظاهر زيبايي نيز دارد، کيفيت سواري آن اکثريت رانندگان را راضي مي‌کند، هندلينگ مناسبي دارد و مهم‌تر از همه، ظاهر آن اصلاً شبيه خودروهاي هيبريدي نيست. نيرو يک کراس‌اوور ديگر در دنياي پر رقابت کراس‌اوورها مي‌باشد، ولي مصرف سوخت فوق العاده آن قطعاً برتري قابل توجهي براي آن ايجاد خواهد کرد. کراس اورها و مدل‌هاي هيبريدي اسپرت تري در بازار هست که راحت‌تر بوده و طراحي ظاهري بهتري در مقايسه با نيرو دارند. ولي براي بسياري از افراد، نيرو انتخابي فوق العاده خواهد بود، کراس اوري که به اندازه کافي قوي بوده و در عين حال مصرف سوخت کم نظيري دارد. ترکيب اين موارد از نظر ما برگ برنده کيا نيرو هيبريدي است. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد