پیشرانه دیزلی «بامو» در قلب «فورد و لینکلن»!
پدال/ آمريکاييها حقيقتاً ديدي مثبت به پيشرانههاي ديزلي ندارند و بسياري از آنها پيشرانههاي ديزلي را مترادف با دودهي سياه پراکنده در هوا ميدانند. بخش اعظمي از اين ديد منفي به پيشرانههاي ديزلي آمريکايي دههي 70 ميلادي و مخصوصاً پيشرانهي 8 سيلندر 5.7 ليتري ديزلي ساخت جنرال موتورز مربوط است؛ و به همين دليل است که فورد پيشرانهاي ديزلي را از بامو قرض گرفته است. پيشرانهي 8 سيلندر جنرال موتورز در حقيقت برگرفته از يکي از عموميترين پيشرانههاي 8 سيلندر بلوک کوچک اين شرکت بوده است. اين پيشرانه به منظور پاسخگويي به بحران سوخت دههي 70 ميلادي و براي تبديل شدن به نمونهاي ديزلي تغيير يافته بود. اين پيشرانه بهطور باورنکردنياي غيرقابلاعتماد و ناهنجار بوده و باعث ايجاد ديدي منفي به پيشرانههاي ديزلي در آمريکا شده بود. البته فورد ايدهاي خوب داشت. در قارهي سبز، برندهاي اروپايي در واقع در حال توسعهي پيشرانههاي ديزلي باکيفيتي بودند که در آمريکا نيز فروش خوبي داشتند. مرسدس بنز به ساخت پيشرانههاي ديزلي مستحکم شهرت يافته بود اما علاقهاي به اشتراک آن با آمريکاييها نداشت؛ اما کارمندان مشغول به کار در مونيخ بايد پيشرانهاي ديزلي براي رقابت با اشتوتگارتيها توسعه ميدادند؛ بنابراين بامو پيشرانهاي ديزلي را از روي نسخهي 6 سيلندر خطي M21 خود ساخت. اين پيشرانه جايگزيني بسيار بهتر نسبت به آن چيزي بود که آمريکاييها ميساختند بنابراين فورد درخواست استفاده از آن را ارائه کرد. خوشبختانه بامو با اين کار موافقت نمود و فورد فروش خودروهاي خود با پيشرانهي ديزلي ياد شده را در آمريکا آغاز نمود. در حقيقت فورد با مرسدس بنز رقابت ميکرد و لينکلن کانتيننتال را براي رقابت با ستارهي سه پر آلماني به بازار فرستاد و ادعا نمود که اين خودرو داراي پيشرانهي توربوديزلي 2.4 ليتري با طراحي اروپايي است. چند نکتهي جالب دربارهي اين شگردهاي بازاريابي وجود دارد. اول اينکه فورد در آن از لفظ پيشرانهي بامو استفاده نکرد و تنها به گفتن پيشرانهاي اروپايي بسنده نمود. دوم اينکه اگر امروز يک کمپاني خودروسازي آمريکايي خودروهاي خود را با پيشرانههاي ساخت اروپايي بازاريابي کند احتمالاً بسياري از آمريکاييها روي خوشي به آن محصولات نشان نخواهند داد! با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد