تجربه رانندگی بلندمدت با رنو تندر ۹۰ پلاس اتوماتیک
عصر خودرو/ سال ۲۰۰۴ يعني زماني که ۵ سال از خريد سهام شرکت خودروسازي رومانيايي داچيا توسط رنو ميگذشت؛ داچيا لوگان بهعنوان يک خودرو اقتصادي براي بازار کشورهاي درحالتوسعه معرفي شد. لوگان که در کشورهاي مختلف با يکي از برندهاي داچيا، رنو و يا نيسان و با نامهاي مختلف به فروش ميرسيد؛ خيلي زود موفق شد خود را بهعنوان يک محصول اقتصادي و کم دردسر مطرح کرده و آمار فروش بسيار خوبي را ثبت کند. لوگان از سال 1386 و با نام رنو تندر90 به بازار کشور ما نيز راه يافت و تاکنون نسخههاي متعددي از آن روي خط مونتاژ ايرانخودرو و پارسخودرو رفته است. در اين ميان، آخرين نسخهاي از خودرو مذکور که پا به بازار کشور ما گذاشت؛لوگان فيسليفت است که سال 2008 معرفي شد اما پس از وقفهاي طولاني، در سال 1396 و با نام رنو تندر90 پلاس روي خط توليد ايرانخودرو رفت. هرچند تندر پلاس به علت بازگشت تحريمها، وداعي ناگهاني و اجباري با بازار کشورمان داشت اما کماکان نمونههاي صفرکيلومتر و کارکرده آن، طرفداران زيادي در بازار دارد. به همين بهانه و در نوشتار پيشرو، تصميم گرفتيم تا تجربه مالکيت حدود 20 ماهه و پيمايش بيش از 25 هزار کيلومتري رنو تندر90 پلاس اتوماتيک را با شما به اشتراک بگذاريم. با ما همراه باشيد... طراحي با توجه به طراحي بسيار ساده تندر90 و سابقه حضور طولاني اين خودرو در بازار کشور، شايد صحبت در مورد طراحي ظاهري آن کاري بيهوده باشد اما بنا بهرسم هميشگي، بهطور اجمالي به تفاوتهاي ظاهري تندر پلاس با نمونههاي معمولي خواهيم پرداخت. طراحان رنو در تندر پلاس سعي داشتهاند تا با استفاده از يکسري المانهاي ارزانقيمت، کمي از سادگي طرح خودرو بکاهند و در اين راستا از مواردي همچون همرنگ کردن سپرها، آينههاي جانبي و دستگيره درها با بدنه و يکسري تزئينات کرومي بهره گرفتهاند. در داخل کابين نيز اوضاع به همين منوال بوده و مواردي همچون تزئينات نقرهايرنگ قسمت مياني داشبورد، دور خروجيهاي سيستم تهويه و قسمت داخلي درها، در کنار زمينه سفيدرنگ صفحه نشان دهندهها، جلوه بصري کمي بهتر را به طرح بخشيده است. در يککلام ميتوان طراحي تندر90 پلاس را يک گام روبهجلو نسبت به نمونه قديمي تندر90 محسوب کرد اما بههيچعنوان نميتوان آن را با القابي همچون « زيبا » يا « بهروز » خطاب کرد. تجربه رانندگي زماني که براي اولين بار پشت فرمان رنو تندر90 پلاس اتوماتيک قرار ميگيريد؛ عملکرد بسيار خوب گيربکس، توجه شما را به خود جلب خواهد کرد. اين گيربکس 4 سرعته اتوماتيک که با کد AL4 DP2 شناخته ميشود؛ نسبت به نمونههاي AL4 DP0 مورداستفاده در رنو مگانهاي اتوماتيک مونتاژي پارسخودرو، پيشرفت چشمگيري داشته و دندهها را بسيار نرم و هوشمندانه تعويض ميکند. البته در مسيرهايي با شيب تندرو به بالا، گيربکس کمي دچار واماندگي شده و در معکوس کشيدن تعلل ميکند اما با رفتن به حالت تيپ ترونيک، اين مشکل نيز برطرف شده و خودرو کاملاً بهفرمان راننده عمل ميکند. شتابگيري خودرو معمولي و در حد رقبا بوده و در مورد هندلينگ آن نيز ميتوان گفت که اگرچه بالا بودن مرکز ثقل تندر90 نسبت به بسياري از خودروها، گاهي حسي از ناپايداري ( بهخصوص در قسمت عقب ) را به راننده منتقل ميکند اما درمجموع اگر توقع خود را در سطح معقول نگهداشته و سعي نکنيد که پيچها را با سرعتي خيلي بيشتر از حد معمول پشت سر بگذاريد؛ پايداري خودرو رضايت شمارا جلب خواهد کرد. نرمي سواري نيز در رديف جلو قابلقبول بوده اما تعليق قسمت عقب، چندان ضربات را به خود جذب نکرده و اگر با سرعت اندکي بيشتر از حد معمول از روي سرعتگيرها رد شويد؛ امکان پرش سرنشينان عقب و برخورد سر آنها با سقف وجود دارد! کابين تندر90 پلاس نيز نسبتاً بزرگ بوده و براي همه سرنشينان فضاي کافي وجود دارد اما صندليها چندان راحت نبوده و در مسافرتهاي طولاني باعث خستگي خواهند شد. نکته برجسته ديگري که در تندر پلاس نسبت به ساير خودروهاي اين رده قيمتي وجود دارد؛ کابين کم سروصداي خودرو است که شاهد نفوذ حداقلي صداي پيشرانه و ساير صداهاي محيط پيراموني به آن هستيم. زير ذرهبين رنو تندر90 پلاس در مدتي که روي خط توليد ايرانخودرو قرار داشت؛ همواره در ردهبندي کيفي خودروهاي داخلي، 4 ستاره کيفي را از آن خود ميکرد و بهترين کيفيت در بين خودروهاي همرده خود داشت اما برخلاف اين موضوع، يکسري ايرادات مونتاژي از روز اول در خودرو موردبررسي به چشم ميخورد. زماني که خودرو تقريباً صفرکيلومتر بود و مدت زيادي از خريداري آن نميگذشت؛ گاهي پيشرانه آن روشن نميشد! درنهايت و با تماسهاي مکرر و مراجعه به نمايندگي، متوجه شديم که جعبهفيوز داخل کابين کاملاً محکم در جاي خود نصب نشده و همين نکته باعث قطعي برق خودرو و درنهايت روشن نشدن پيشرانه ميشود که با مراجعه به نمايندگي و سفت کردن پيچهاي جعبهفيوز، اين مشکل برطرف شد. موارد ديگري که در خودرو ما وجود داشت اين بود که يکبار يکي از پيچهاي سپر عقب و بار ديگر فنر در باک خودرو، خودبهخود شل شدند! جالب اينجاست که تمامي اين موارد در حالي رخ داد که خودرو با وسواس بسيار زياد نگهداري شده و کوچکترين بيمبالاتي در رسيدگي به آن صورت نگرفته بود. البته از انصاف نگذريم، تنها موارد عيب خودرو شامل همين سه مورد بود که پس از رفع عيوب مذکور، تاکنون مشکل ديگري پيش نيامده و تنها هزينههاي نگهداري خودرو، مربوط به سرويسهاي دورهاي ميشود و درواقع تندر90 ، ذات هميشگي خود يعني کم استهلاک بودن را به نمايش گذاشته است که اين کيفيت ساخت بالا در کنار عملکرد خوب پيشرانه و گيربکس، تندر90 پلاس را به يک خودرو محبوب در نزد مالک خود بدل ميکند. مصرف سوخت خودرو نيز مناسب بوده و ما در طي اين مدت به استناد کامپيوتر سفري خودرو، مصرف 8.1 ليتر در هر صد کيلومتر در مسيرهاي خارج از شهر را به ثبت رسانديم که هرچند اين عدد با رقم اعلامي کارخانه ( 6.6 ليتر در هر صد کيلومتر خارج از شهر ) فاصله داشته اما نسبت به خودروهاي همرده، کاملاً رضايتبخش است. اما به نقاط ضعف خودرو ميرسيم. اولين مورد، امکانات رفاهي بسيار ناچيز است که شايد يک دهه پيش امکانات قابلقبولي محسوب ميشدند اما در حال حاضر و با هجوم چينيهاي پر آپشن به بازار کشور، کاملاً ابتدايي به نظر ميرسند. نقطهضعف ديگر تندر90 در ارگونومي بسيار ضعيف کابين خلاصه ميشود. درواقع طراحان رنو با هدف صرفهجويي حداکثري درمجموع سيمکشي خودرو، تمامي دکمهها را در بدترين جاي ممکن نصبکردهاند. بهعنوانمثال، محل نصب کليد تنظيم ارتفاع چراغهاي جلو درجايي نزديک به ساق پاي راننده واقعاً مضحک به نظر ميرسد! البته در تندر90 پلاس، نصب کليدهاي کنترل سيستم صوتي پشت غربيلک فرمان، ارگونومي را اندکي نسبت به نمونههاي قديميتر تندر90 بهبود داده است. نکته منفي ديگر تندر پلاس را بايستي در بازار قطعات يدکي جستجو کرد. با نگاهي به بازار قطعات يدکي تندر90 ، متوجه خواهيد شد که قيمت قطعات بدنه تندر پلاس با اختلاف زياد، گرانتر از نمونه معمولي تندر 90 است. بهعنوانمثال يک عدد چراغ جلو تندر پلاس، حدود 5 برابر همين قطعه در تندر90 معمولي قيمت دارد! پس دقت کنيد که تا حد امکان با تندر پلاس خود، بهجايي برخورد نکنيد! سخن پاياني درمجموع تندر90 پلاس اتوماتيک، خودرويي باکيفيت ساخت بالا، عملکرد فني قابلتوجه، فضاي جادار کابين و صندوق بار، عايقبندي مناسب کابين و استهلاک پايين است اما چهرهاي قديمي داشته و ازنظر سطح امکانات رفاهي، راحتي کابين و ارگونومي، نمره پاييني کسب ميکند. تجربه ثابت کرده که در طولانيمدت، نقاط قوت اين خودرو، تقريباً نقاط ضعف را پوشش داده و مالک روزبهروز به خودرو خود بيشتر علاقهمند خواهد شد. ازاينرو اگر به دنبال يک سدان خانوادگي مجهز به گيربکس اتوماتيک هستيد که براي ترددهاي روزمره شهري و مسافرتهاي خانوادگي از آن استفاده کنيد؛ شايد روي کاغذ گزينههاي کاملتري از تندر90 پلاس را پيش رو داشته باشيد؛ اما قطعاً از خريد اين پسرک بيآلايش رنو پشيمان نخواهيد شد.