معرفی شریک استراتژیک ایران خودرو
خودروکار/ پژو شرکت خودروسازي فرانسوي است که در سال ۱۸۱۰ توسط خانواده پژو جهت ساخت آسيابهاي قهوه، در شهر فرانش-کنته، فرانسه تأسيس شد اما ورود رسمي پژو به صنعت خودروسازي با توليد دوچرخه «گراند باي» توسط آرمان پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد و نخستين خودروي پژو که خودرويي سهچرخ بود، در سال ۱۸۸۹ توسط آرمان پژو و با همکاري گوتليب دايملر به توليد رسيد. شرکت پژو جز نخستين کمپاني هاي خودروسازي دنيا است و امروزه از زيرمجموعههاي گروه پياساي محسوب ميشود و همچنان بهعنوان بزرگترين شرکت خودروسازي فرانسه و دومين خودروساز بزرگ اروپا شناخته مي شود. شرکت پژو در سال ۱۸۱۰ توسط اميل پژو، جهت ساخت آسيابهاي قهوه در شهر سوشو، فرانسه تأسيس شد و در سال ۱۸۳۰ به توليد دوچرخه پرداخت و بالاخره از سال ۱۸۴۲ توليد آسيابهاي قهوه، نمک و فلفل را آغاز کرد. ورود رسمي پژو به صنعت وسايل نقليه، با توليد دوچرخه «گراند باي» توسط فرزند اميل، آرمان پژو در سال ۱۸۸۲ آغاز شد که دوچرخهاي از نوع پني-فرتينگ بود. آرمان به زودي به صنعت خودروسازي علاقهمند شد و با مباحثه با افرادي نظير گوتليب دايملر به امکان انجام آن اطمينان پيدا کرد و اولين اتومبيل پژو در سال ۱۸۸۹ تنها با چهار نمونه ساخته شد. موتور بخار استفاده شده در اين اتومبيل، سنگين بود و حجم زيادي را نيز اشغال ميکرد و همچنين مدت زمان زيادي براي گرم شدن، لازم داشت. در سال ۱۸۹۰ استفاده از موتور بخار ممنوع و پيشنهاد شد که در اتومبيلها از موتورهاي سوختي که توسط شرکت پنهارد و تحت ليسانس دايملر ساخته شده بود، استفاده شود. اين خودرو از بسياري نمونههاي پيشين خود پيشرفتهتر بود. سپس اتومبيلهاي بيشتري ساخته شد و در ۱۸۸۲ تعداد ۲۹ خودرو، در سال ۱۸۸۴ تعداد ۴۰ خودرو، در سال ۱۸۹۵ تعداد ۷۲ خودرو، در سال ۱۸۹۸ تعداد ۱۵۶ خودرو و در نهايت در سال ۱۸۹۹ تعداد سه هزار خودرو ساخته شد. پژو نخستين شرکتي بود که تايرهاي لاستيکي را بر روي خودروهاي خود نصب کرد و در سال ۱۸۹۵ تايرهاي بادي را بر روي آنها قرار داد. در سال ۱۸۹۶ پژو نخستين موتور خود را بدون کمک گوتليب دايملر توليد کرد و بعد از آن پيشرفتهاي مختلفي مانند امکانپذيري انتقال قواي محرکه زير خودرو به درون کاپوت حاصل شد و خودرو بهمعناي امروزي آن، شکل گرفت. در سال ۱۸۹۶ اولين موتور درونسوز توسط شرکت پژو ساخته شد و ديگر نيازي به خريد موتور از دايملر نبود. اولين مدل موتور ۶ کيلووات قدرت داشت و بهصورت افقي در عقب قرار ميگرفت و در پژو تيپ ۱۵ نصب شد. پيشرفتهاي بعدي به اين صورت بود که موتور به قسمت جلوي خودرو منتقل شد و رينگها به ماشين اضافه شدند و اتومبيلها به اتومبيلهاي مدرن شباهت پيدا کردند. در سال ۱۸۹۸ آرمان پژو تصميم گرفت براي تشکيل شرکت خود، از پژو جدا شود تا تمرکز بيشتري روي اتومبيل داشته باشد که در سال ۱۹۰۱ توانست با توليد موتوري با حجم ۶۵۲ سيسي، قدرت ۵ اسب بخار، يک سيلندر و ظاهر سنتي، برنده مسابقات بهترين مدل آن سال شود. پس از اينکه در مسابقات پاريس، مقام نوزدهم را بدست آورد، تصميم گرفت از مسابقات کنارهگيري کند بنابراين در سال ۱۹۰۳ پژو اقدام به توليد موتورسيکلت کرد و از آن پس، موتورسيکلتهاي پژو، بهسرعت جاي خود را در بازار باز کردند. در سال ۱۹۰۳ پژو حدود نيمي از خودروهاي بازار فرانسه را توليد ميکرد. در سال ۱۹۰۷ اولين موتور شش سيلندر ساخته شده توسط پژو به نمايش گذاشته شد و همکاري توني هوبر به عنوان سازنده موتور آغاز شدد و از آنجا که تعداد زيادي خودرو با انواع متفاوت در خط توليد بود، پژو تصميم گرفت که خط توليد ديگري را راهاندازي کند. بين سالهاي ۱۹۱۴ تا ۱۹۱۸ با شعلهور شدن جنگ جهاني اول در اروپا، پژو به توليد خودروهاي نظامي گوناگون که از دوچرخه تا تانکهاي بزرگ را شامل ميشد، پرداخت. در سالهاي بعد از جنگ جهاني اول، خودرو به وسيله لازمي براي همه تبديل شد و ديگر يک وسيله تشريفاتي خاص قشر مرفه نبود. با پايان جنگ در اروپا، مسابقات اتومبيلراني بار ديگر از سر گرفته شد و شرکت در مسابقات ادامه يافت و طي قرن بيستم پژو توسعه يافت و در سال ۱۹۲۶ بخش پدال و موتور از هم جدا و واحد دوچرخه پژو از شرکت مادر خود مستقل شد و سيکل پژو را تشکيل داد. در سال ۱۹۲۸ مدل ۱۸۳ توليد شد و سال ۱۹۲۹ سالي بود که نامگذاري امروزي پژو شکل گرفت و مدل جديد سال ۱۹۲۹، پژو ۲۰۱ ارزانترين خودرو در بازار فرانسه و مدلي بود که علامت تجاري پژو را دارا بود. اين خودرو اولين خودروي توليد انبوه پژو بود. در سال ۱۹۳۳ اين شرکت مدل پژو ۴۰۲ را روانه بازار کرد که نخستين مدلي بود که سقف آن قابليت جمع شدن داشت و بعد از آن جنگ جهاني دوم آغاز و پژو مجبور شد براي جنگ کاميون و ون توليد کند؛ اما در سال ۱۹۴۸ دوباره کار خود را با توليد پژو ۲۰۳ آغاز کرد و بعد از آن مدلهاي بسياري با همکاري شرکت طراحي ايتاليايي پنين فارينا مانند پژو ۵۰۴ عرضه کرد. در ۱۹۵۸ فروش محصولات شرکت در ايتاليا آغاز شد و همکاري با شرکتهاي ديگر مانند رنو و ولوو افزايش يافت. در سال ۱۹۷۴ پژو ۳۰ درصد از سهام سيتروئن را خريداري کرد و در ۱۹۷۵ اين شرکت را تصاحب کرد. در اين زمان بسياري از طرفداران سيتروئن اعتراض کردند، که با اين کار ابداعات و پيشرفتهاي افسانهاي شرکت سيتروئن افول ميکند. در نتيجه دو شرکت با يکديگر ادغام شدند و شرکت جديد نيز پژو سيتروئن نامگذاري شد، که برندهاي هر شرکت حفظ شود؛ اما از لحاظ منابع فني و تکنولوژي از تحقيقات يکديگر بهرهمند شوند. در آن زمان سيتروئن دچار مشکلات مالي زيادي بود، ولي در عين حال، مدلهاي زيادي از خودرو را براي توليد نهايي طراحي نموده بود. تمامي اين سرمايهگذاريها باعث شد شرکت پول زيادي را خرج کند و دچار مشکلات مالي شود. در سال ۱۹۸۳ مدل موفق پژو ۲۰۵ ارائه شد و بسياري از هزينههاي شرکت را پوشش داد. در ۱۹۹۰ با مديريت جين مارتين فولز در پژو سيتروئن براي نخستين بار مشارکت اين دو شرکت موفق عمل کرد. فروش اين شرکت در ايالات متحده با مدلهاي پژو ۴۰۵ و پژو ۵۰۵ به ۴٫۲۶۱ دستگاه در سال ۱۹۹۰ ميلادي رسيد و فروش ۲٫۲۴۰ دستگاه، در ژوئيه ۱۹۹۱ شرکت را بعد از ۳۳ سال، به نقطه اوج خود رساند. همچنين پژو در سالهاي ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ تأمين موتورهاي مسابقات فرمول يک را عهدهدار شد. پژو از هدف خود که فروش چهار ميليون خودرو در سال بود، فاصله بسيار زيادي داشت به طوري که در سال ۲۰۰۸ فروش شرکت کمتر از ۲ ميليون دستگاه در سال بود و در اوايل ۲۰۰۹ به دليل بحران مالي ۲۰۱۲–۲۰۰۷، فروش باز هم کاهش پيدا کرد. در اواخر ۲۰۰۹ نيز پژو دچار افول عملياتي و کاهش فروش شد که در پي آن «فيليپ وارين» به جاي «کريستين استريف» مديريت شرکت را به عهده گرفت. پژو اکنون بيش از ۲۰۰ هزار کارمند در سراسر جهان دارد و در سال ۲۰۱۲ فروشي بالغ بر ۵۴ ميليارد دلار را از آن خود کرد و همچنان بزرگترين خودروساز فرانسه است و پس از گروه فولکسواگن در رتبه دوم از بزرگترين خودروسازهاي اروپا جاي دارد. در نامگذاري مدلهاي خودروهاي شرکت پژو، اندازه عدد سمت راست نشانه نسل خودرو است و اندازه عدد سمت چپ دلالت بر بزرگي خودرو دارد. براي نمونه در مدل ۲۰۶، ۶ نسل خودرو و ۲ اندازه خودرو را نشان ميدهد؛ بنابراين، مدل ۵۰۴ از ۲۰۶ بزرگتر و قديميتر است. البته اين مورد استثناهايي دارد براي نمونه مدل ۳۰۹ قبل از مدل ۳۰۶ توليد شدهاست. نخستين نشانواره پژو که در آن از طرح شير استفاده شده بود، براي تيغه ارهها و وسايل استيلي اين شرکت، طراحي شد. در سال ۱۸۵۰ براي اولين بار، لوگوي شير براي شرکت برادران پژو ديده و در سال ۱۸۵۸ لوگو بهطور رسمي ثبت شد. سال ۱۸۸۹ سال مهمي براي کارخانه پژو بود، چراکه اولين اتومبيل با نام پژو را راهي بازار کرد يک اتومبيل ۳چرخه پژو طراحيشده توسط آرمان پژو. در اين زمان شير مربوط به لوگو بر روي ساير محصولات کارخانهٔ پژو نشان داده ميشد، اما بين سالهاي ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۵ لوگوي شير بر روي ماشينهاي توليدي مشاهده نميشد و براي مارکگذاري اين ماشينها از عنوان پژو اتومبيل بر روي رادياتور خودروها استفاده مي شد. لوگوي اصلي اين شرکت، با طرح شير، در سال ۱۹۳۳ بهعنوان لوگوي جهاني پژو طراحي و اين لوگو، نخستين بار، بر روي مدل پژو ۲۰۳ ظاهر شد. شيري که بر روي ۲ پاي عقب خود بلند شدهبود و يادآور نشان نظاميِ «فرانش کنته» زادگاه اصلي پژو بود.