نحوه کار بوستر ترمز
اسب بخار/ «بوستر» (Booster) يا تقويت کننده ترمز از سري اجزاي مهمي است که در خودرو استفاده مي شود و نقش کليدي در تأمين امنيت سرنشينان دارد. اين قطعه مانند سيستم هيدروليک فرمان يک قطعه کمکي است اما بسيار مهم تر، به اندازه اي که بدون شک از اين قطعه در تمام خودروها استفاده مي شود. اين قطعه نيروي وارده از طرف پدال ترمز به روغن ترمز را چند برابر مي کند و موجب مي شود نيازي به نيروي زياد براي ترمز کردن نداشته باشيم. براي پي بردن به اهميت بوستر ترمز بايد بدانيم که اگر اين قطعه حذف شود، براي ترمزگيري نياز داريم نيرويي حدود ۲ تا ۴ برابر نيرويي که قبل از حذف بوستر وارد مي کرديم، به پدال وارد کنيم. در حين رانندگي در سطح شهر و با توجه به ترافيک شهري، نياز به ترمزگيري هاي پي در پي بيش تر مي شود. حال با تصور اين که بوستر ترمز حذف شده است و براي ترمزگيري نياز به اعمال نيرويي بيش تر از نيروي قبل داريم، متوجه مي شويم که اين عمل بسيار خسته کننده و عذاب آور است و پس از مدتي کاملاً متوجه لزوم کاربرد اين قطعه در همه خودروها مي شويم. اين قطعه براساس اختلاف فشار بين ديافراگم موجود در پوسته بوستر کار مي کند. در بوستر با استفاده از ايجاد اختلاف فشار در دو طرف ديافراگم، ديافراگم به سمتي از بوستر، که فشار کم تري دارد، حرکت مي کند و همين قانون ساده موجب شده است اين قطعه بسيار ارزشمند ساخته شود. براي به وجود آوردن اختلاف فشار در دو طرف ديافراگم از دو شير استفاده مي شود. يکي از اين شيرها در طرف پدال ترمز قرار دارد که هوا را وارد محفظه پشت ديافراگم مي کند (Atmospheric Valve). شير ديگر که يکطرفه است در محفظه جلوي ديافراگم قرار دارد و در آن محفظه خلأ ايجاد مي کند (Vacuum Valve). شير وکيوم به منيفولد هوا وصل است و از مکش موتور براي دريافت هواي ورودي استفاده مي کند و با استفاده از اين مکش در محفظه مربوط به خودش خلأ ايجاد مي کند. (پس از مرحله تخليه سيلندر و در ابتداي مرحله مکش، درون سيلندر فشار به شدت افت مي کند و اين افت فشار باعث مي شود هوا به درون سيلندر مکيده شود. اين مکش علت ايجاد خلأ در محفظه بوستر است.) شير هوا يا اتمسفريک هنگامي که پدال ترمز فشرده مي شود باز مي شود و اجازه مي دهد هوا به داخل محفظه پشت ديافراگم راه پيدا کند و ديافراگم را به سمت مخزن روغن ترمز، که فشار کم تري دارد، هل مي دهد. با برداشتن فشار از روي پدال ترمز فنري که در پشت پدال قرار دارد آن را به موقعيت اوليه خود باز مي گرداند و شير هوا را نيز مي بندد. در قسمت جلوي ديافراگم نيز فنر بزرگ تري قرار دارد که پس از برداشته شدن فشار از روي پدال، ديافراگم را به موقعيت اوليه خود برمي گرداند. در اين هنگام شير وکيوم باز مي ماند و هواي باقي مانده در محفظه سمت چپ را تخليه مي کند تا اين محفظه همچنان فشار کم تري را داشته باشد. در اين قطعه از دو شفت استفاده مي شود يکي از شفت ها به پدال ترمز متصل است و ديافراگم را به سمت جلو هل مي دهد. شفت دوم از يک طرف به ديافراگم و از طرف ديگر به پيستون هاي درون مخزن روغن وصل است. شفت دوم فشاري ۲ تا ۴ برابر فشار شفت اول به پيستون هاي مخزن روغن وارد مي کند و با اعمال اين فشار پيستون ها جا به جا مي شوند و روغن ترمز در لوله هاي انتقال جريان مي يابد و به چرخ ها مي رسد. در نهايت با استفاده از مکانيزمي ساده اما کاربردي، که در متن توضيح داده شد، مشکل سفتي ترمز حل مي شود. براي درک سفتي ترمز بدون بوستر وقتي خودرو خاموش است چند بار ترمز کنيد، پس از چند ترمز، پدال به شدت سفت مي شود و ترمزگيري بسيار مشکل. علت اين که پس از خاموش شدن موتور مي توانيم حدود دو يا سه بار پدال ترمز را به راحتي فشار دهيم اين است که در محفظه سمت چپ بوستر خلأ برقرار است تا در صورت خاموش شدن ناگهاني موتور، در موقعيت هاي حساس که نياز به ترمزگيري داريم، بتوانيم به راحتي خودرو را به سرعت دلخواه برسانيم و از بروز خطر جلوگيري کنيم.