پژو 2008 یا رنو داستر؛ تست و مقایسه کراساوورهایی با طعمهای کاملاً متفاوت
خودرو بانک/ شايد ماشينهاي امروز ما در ظاهر اشتراکاتي باهم داشته باشند و هر دو جزو کراساوورهاي اروپايي بازار طبقهبندي شوند، اما در واقعيت اين دو محصول با اهدافي کاملاً متفاوت ساخته شدهاند و قرار است به دو سبک زندگي و سليقه متضاد با يکديگر خدماترساني نمايند. اگر در ادامه با خودروبانکهمراه باشيد ضمن آشنايي بيشتر با ويژگيهاي پژو 2008 و رنو داستر، با اين تفاوتها آشنا خواهيد شد و احتمالاً در نهايت ميتوانيد به راحتي نمونه هماهنگ با سليقه و کارايي خود را انتخاب نماييد. البته اگر تورم افسار گسيخته و بازار نابسامان خودرويي اين روزها، اجازه خريد ماشين را به شما بدهد!
معرفي کلي
رنو داستر يک محصول اقتصادي است که بيشتر براي بازار اروپاي شرقي ساخته شده و در بسياري از کشورها با برند داچيا عرضه ميشود. اتومبيلي با قيمت مناسب (البته نه در کشور ما) و خصلتهاي کاملاً اقتصادي که تمامي تمرکزش روي بيشترين خدمترساني با کمترين توقع قرار گرفته و قصد دارد با حداقل هزينه و دردسر، کار صاحبش را راه بيندازد. خوب حالا کاري به اين نکته دردناک نداريم که همين داستر جديداً در کشورمان با برچسب قيمتي وحشتناکي خريد و فروش ميشود که قشر ضعيف يا متوسط (که مثلاً بازار هدف اين ماشين بودهاند) به هيچ عنوان توان خريدش را ندارند اما در هر صورت باز هم از نظر جان سخت بودن و هزينههاي نگهداري در قياس با بسياري از کراساوورهاي موجود در اين رده خصلتهاي اقتصادي بيشتري از خود نشان ميدهد.
در طرف مقابل ميدان هم پژو 2008 ايستاده، خودرويي پسابرجامي که با طراحي متفاوت و ويژگيهاي فني بسيار خوب آمده بود تا کنار ساير محصولات پژو-سيتروئن، جان تازهاي در شاهرگهاي آسفالته کشور جاري کند اما با کارشکني هميشگي غربيها پس از عرضه بسيار محدود از خط توليد ايکاپ ايران خودرو خارج شد تا همه طرفدارانش بجاي لذت بردن از خودرو محبوب خود، در استرس دچار شدن به سرنوشت دارندگان پژو 407 قرار گيرند. به هر حال اين محصول چالاک و خوش ساخت با وجود تمامي بدشانسيها تا اين لحظه محبوبيت خوبي بدست آورده و حالا که دربهاي واردات بسته هستند به عنوان يکي از معدود کراساوورهاي مدل بالا و به روز در کشور ميتواند مورد توجه قرار گيرد.
طراحي ظاهري
در همين ابتداي کار و با ديدن استايل ظاهري ماشينها ميتوان به تفاوت ديدگاه و شخصيتشان پي برد. رنو داستر با اندام زمخت و خشن، گويي لباس کار بر تن کرده و با توجه به قد بلندتر و چهره عبوس و سادهاي که دارد بيش از کراساوورهاي عادي، ظاهر يک شاسي بلند واقعي را به خود گرفته است. البته در اين نسل شاهد يک فيسليفت ظاهري جزئي هم هستيم و چراغها و جلو پنجره ميهمان امروزمان نسبت به مدل قبلي جذابتر شدهاند اما با اين حال فرم بسيار ساده دربها و قسمت انتهايي اتومبيل، ترکيبي از محافظهکاري و ديدگاههاي اقتصادي را فرياد ميزنند و در نتيجه نميشود داستر را اتومبيلي جذاب و خوش قيافه معرفي کرد. هرچند براي افرادي که به ابهت و خشونت اتومبيل بيش از ظرافت و زيبايي اهميت ميدهند ظاهر مردانه داستر جذابيتهاي خاص خودش را دارد ولي معمولاً طرفداران داستر اين ماشين را بدليل ويژگيهاي ديگر و نه زيبايي ظاهري انتخاب ميکنند.
اما در طرف ديگر ميدان با خودرويي نسبتاً ظريف با ظاهري فانتزي روبرو هستيم که بيش از آنکه به يک خودرو شاسي بلند شباهت داشته باشد، شبيه به يک خودروي استيشن جمع و جور به اضافه اندکي اِلمان فانتزي آفرودي است. البته دماغه نسبتاً پخ اتومبيل در تلفيق با ارتفاع کمي بالا آمده شاسي و روف ريلها و فلاپهاي پلاستيکي اطراف ماشين، ظاهر 2008 را مقداري خشنتر نمودهاند اما بيش از اينها ويژگيهاي اسپرت ماشين خودنمايي ميکنند و به نوعي ميشود گفت که بر خلاف داستر ظرافت و جذابيتهاي فانتزي 2008 بر خشونتش ميچربد. يکي از ويژگيهاي ظاهري خاص اين فرزند پژو مربوط به شيشههاي بزرگ کناري ميشود که شايد کمي توازن ظاهري نيم رخ ماشين را بر هم زده باشند اما در عوض به ديد کناري عالي و حس تسلط مناسب راننده منتهي شدهاند.
پس در يک جمعبندي کلي بايد گفت که اگر معيار بررسي زيبايي را بر مبناي تعاريف کلي از قبيل چشم و ابروي کشيده و ظرافت و خطوط سيال و روان قرار دهيم، بدون شک پژو 2008 برنده اين قسمت خواهد شد اما از آنجايي که قرار نيست تفاوت سلايق ناديده گرفته شود بايد اعتراف کرد که برخي افراد همين ظاهر خشن و قلدر داستر را به محصول پژو ترجيح ميدهند.
طراحي داخلي
با ورود به داخل کابين ميزان تفاوتها حتي از قسمت بيروني هم بيشتر ميشود. البته همين ابتداي امر بگويم که طراحي داشبورد هيچ کدام از ميهمانان امروزمان با سليقه شخصي من جور در نميآيد چرا که طراحي داستر از نظر من زيادي ساده و قديمي و است و ديزاين 2008 هم زيادي مدرن و متفاوت ساخته شده! پس مطمئن باشيد که ميتوانم با رعايت اصل بيطرفي در مورد کابين اين دو قضاوت کنم.
تصور ميکنم حتي متعصبترين طرفداران رنو و شايد حتي خود طراحان داستر هم معترف باشند که چيدمان داخلي محصولشان از سادگي و کمبود خلاقيت بسيار زيادي رنج ميبرد و از نظر جذابيت در برابر ظاهر مدرن و شيک 2008 حرفي براي گفتن ندارد. در واقع هر چقدر هم که بخواهم با بهانه خصلتهاي آفرودي "که تازه اين ويژگي شامل داسترهاي تک دف نميشود" از محصول رنو طرفداري کنم باز هم نميتوانم روي طراحي قرون وسطياي اهرم تعويض دنده و کنسول مياني سرپوش بگذارم. غربيلک فرمان، دريچههاي تهويه و تودريها نيز در نهايت بيذوقي و بيسليقگي ساخته شدهاند و گويي هدف طراحان صرفاً کاهش هزينه توليد يا از سر باز کني بوده است! نتيجه کلي به اتاقي قديمي منتهي شده که نه فقط نسبت به 2008 بلکه در قياس با اکثر ماشينهاي اين رده نمره ضعيفتري دريافت ميکند. متاسفانه جنس بسيار خشک پلاستيکهاي استفاده شده در کابين هم در افزايش حس اقتصادي بودن اتومبيل تاثير گذاشتهاند. البته اين طراحي ساده و خشک و خشن عليرغم تمامي کمي و کاستيها از طول عمر بسيار بالا بهره ميبرد و ميتوانيد اميدوار باشيد که داستر تا ساليان سال بدون افت کيفي و سر و صداي اضافه به شما خدمترساني خواهد نمود. ضمناً در بحث فضا هم محصول رنو بخصوص در قسمت عقبي کابين دلبازتري نسبت به رقيب ارائه ميکند.
اما در سمت مقابل تيم طراحي پژو 2008 دقيقاً عکس داستر عمل کرده و به نوعي شور خلاقيت را درآورده است! در واقع شکي نيست که کابين محصول پژو بسيار زيباتر و چشمنوازتر از رقيب امروزش طراحي شده و از نظر کيفيت، به روز بودن و جذابيتهاي بصري حس بسيار بهتري به سرنشينان ميدهد، اما با تمامي اين تعاريف ممکن است فرم خاص طراحي داخلي 2008 با سليقه برخي افراد جور در نيايد. مثلاً پشت فرمان 2008 بر خلاف عرف معمول، شما نشانگرهاي پشت آمپر را از بالاي غربيلک مشاهده خواهيد نمود که از طرفي نزديک به نشانگرهاي HUD است و از طرف ديگر عادت به آن به مقداري زمان نياز دارد. غربيلک فرمان هم مقدراي کوچکتر از حالت طبيعي طراحي شده تا ديدن نشانگرها از بالاي آن راحتتر شود. طراحي کنسول مياني هم ميتوانست بهتر از اينها صورت بگيرد اما پژو ادعا کرده که اين فرم جلو آمده و خاص در جهت بهبود ارگونومي و دسترسي سادهتر راننده صورت يافته که خوب در اين صورت ميتوان با ديد ارفاق به آن نگريست. ميخواستم از طراحي سر دنده هم ايراد بگيرم که ناگهان يادآوري فرم وحشتناک سردنده داستر مرا از سختگيري بيشتر روي 2008 پشيمان کرد و تصميم گرفتم هر چه زودتر با بالا بردن دست محصول پژو به عنوان برنده بيچون و چراي اين قسمت، بررسي کابين را به پايان برسانم.
امکانات رفاهي و ايمني
پژو 2008 عرضه شده در کشور از امکاناتي نظير ايربگهاي جلو/جانبي/پردهاي، سيستمهاي ترمز و پايداري شامل ABS، EBA، ESP سامانه کمکي حرکت در سربالائي، کروزکنترل و محدودکننده سرعت، نمايشگر لمسي مرکزي، تهويه مطبوع اتوماتيک دو منطقهاي، چراغها و برف پاک کن اتوماتيک، آينههاي جانبي برقي بهمراه سيستم تاشو، سنسور و دوربين دنده عقب و نشانگر باد لاستيکها و چند گزينه ديگر برخوردار است. البته اين ليست در قياس با بسياري از رقباي 2008 چندان کامل به نظر نميرسد و مشتريان از محصول نسبتاً گران قيمت پژو بدليل نداشتن سانروف، استارتر دکمهاي و روکشهاي چرمي شکايت دارند، ولي پژو امروز روي شانس است و رقيبي درويش مسلک در برابرش قرار گرفته که از نظر سطح امکانات اوضاع اسفناکي دارد. تيپ پايه يا همان PE داستر که به کل در بحث امکانات در تعطيلات به سر ميبرد و نسخه فول يا همان SE نيز با کمبودهايي نظير ايربگهاي جانبي و پردهاي و تهويه اتومات روبرو است. با اين حال جاي اميدواري است که حداقل گزينههايي مثل کروز کنترل، کنترل کشش و پايداري الکترونيکي، TPMS ، نمايشگر لمسي مرکزي بهمراه دوربين دنده عقب و ... داخل نسخه فول اين ماشين يافت ميشوند که البته باز هم براي شکست 2008 کافي نخواهند بود. البته مگر اينکه اهل سفرهاي خارج جادهاي باشيد که در آن صورت گزينههاي آفرودي مدل دو ديفرانسيل داستر برايتان به برتريهاي 2008 ارجحيت خواهند داشت.
راستي در بحث ايمني هم با نگاهي گذرا به نتايج آزمون موسسه تست تصادف اروپا متوجه شديم محصول پژو عليرغم ظاهر ظريفتر، موفقتر عمل کرده و با 5 ستاره ايمني، داستر 3 ستاره را با اختلاف شکست داده است.
پيشرانه و سيستم انتقال قدرت
در اين قسمت هم تفاوتها از زمين تا آسمان هستند! زير کاپوت پژو 2008 يک پيشرانه کوچک اما مدرن 1.6 ليتري مجهز به توربوشارژر خفته است که در نگاه اول از نظر حجم در مقابل موتور 2 ليتري تنفس طبيعي داستر چندان قدر به نظر نميرسد، اما همين موتور کوچک بواسطه سيستم پرخوران توربو و تکنولوژي جديدتر بکار رفته 28 اسب بخار قدرت و 45 نيوتنمتر گشتاور بيش از رقيب به ما هديه ميدهد که اختلاف معنا داري است. تازه تفاوتها به همينجا ختم نميشوند و در بخش گيربکس نيز جعبه دنده 6 سرعته پژو در مقابل نمونه قديمي 4 سرعته داستر چالاکتر و کارآمدتر ميباشد.
با اين اوصاف تعجبي ندارد که 2008 در شتابگيري 2.1 ثانيه از داستر تک ديفرانسيل و 3.1 ثانيه از داستر دو ديفرانسيل سريعتر به سرعت صد کيلومتر بر ساعت دست ميابد و همزمان از مصرف کمتري هم بهره ميبرد.
به زبان خلاصه در هر کشوري به غير از ايران، مقايسه ميان پيشرانه مدرن 2008 با انجين ساده و قديمي داستر به يک شوخي شباهت داشت اما اينجا ايران، سرزمين شگفتيهاست! پس خيلي زود قضاوت نکنيد. موتور قديمي داستر با تمامي کمي و کاستيهايي که دارد قادر است از مزيتهايي خاص در کشورمان بهره برد. اولين مورد حساسيت کمتر به بنزين بيکيفيت است. در واقع بر خلاف 2008 شما براي سواري گرفتن از داستر نيازي به بنزين سوپر و يا مکملهاي سوخت نداريد و ميتوانيد با خيال راحت در هر شهر دور افتادهاي از بنزينهاي عادي و ارزان قيمتتر استفاده نماييد. جداي از اينها داستر بدليل ساختار سادهتر پيشرانه و جعبه دنده و اشتراکات فني با مگانهاي دو ليتري، از هزينه نگهداري پايينتري برخوردار است و در صورت سهلانگاري در مراقبت هم ديرتر از فرزند پژو لب به اعتراض ميگشايد. در واقع اگر براي راضي نگاه داشتن پژو 2008 مجبور باشيد مدام به کافي شاپ برويد، داستر با يک وعده املت و پياز هم کارتان را برايتان انجام خواهد داد!
پس در يک جمعبندي خلاصه بايد گفت که 2008 از نظر قدرت موتور، گشتاور، کم صدا بودن، مصرف سوخت، گيربکس و آلايندگي يک سر و گردن از داستر بالاتر است اما در عوض محصول رنو جان سختتر و کم هزينهتر ميباشد. نکته ديگر در خصوص داستر اين است که نسخه دو ديفرانسيل اين ماشين هم در کشورمان عرضه شده در نتيجه براي افرادي که خيال استفاده در مسيرهاي آفرودي دارند، اين ماشين قابليتهاي حرکتي بسيار بهتري ارائه ميکند حال آنکه 2008 به طور کلي براي خارج از جاده ساخته نشده است.
در جدول زير ميتوانيد با خصوصيات فني ميهمانان امروزمان بيشتر آشنا شويد:
مدل | پژو 2008 | رنو داستر |
پيشرانه | 4 سيلندر 16 سوپاپ توربو | 4 سيلندر 16 سوپاپ تنفس طبيعي |
حجم موتور | 1.6 ليتر | 2 ليتر |
حداکثر قدرت | 163 اسب بخار در دور 6000 | 135 اسب بخار در دور 5500 |
حداکثر گشتاور | 240 نيوتن متر از دور 1400 | 195 نيوتن متر در دور 3750 |
گيربکس | 6 سرعته اتوماتيک | 4 سرعته اتوماتيک |
شتاب رسمي | 8.3 ثانيه | 10.4 ثانيه (دو ديفرانسيل 11.4) |
حداکثر سرعت | 217 کيلومتر بر ساعت | 180 کيلومتر بر ساعت |
مصرف سوخت (ترکيبي) | 6.7 ليتر | 8.2 ليتر (دو ديفرانسيل 8.9 ليتر) |
وزن | 1280 کيلوگرم | 1260 کيلوگرم (دو ديفرانسيل 1359 کيلوگرم) |
تجربه رانندگي
طراحي خاص کابين 2008 يا به قول پژو i-Cockpit، حس عجيب و متفاوتي با تمامي خودروهاي بازار دارد، نشانگرهايي که از بالاي فرمان ديده ميشوند، فرم خاص کنسول مياني و ابعاد کوچک فرمان در ابتدا و براي دقايق کوتاهي با چشم انسان غريبگي ميکنند اما کافي است اندکي به پژو فرصت بدهيد تا به شما ثابت کند که پشت اين طراحي نا متعارف، يک مهندسي و منطق ارگونوميک نهفته بوده که پس از مقداري رانندگي شما را به خود علاقمند ميسازد. البته نميخواهم بگويم هيچ ايرادي داخل کابين پيدا نکردم، راستش را بخواهيد همين الان هم در برخي قسمتها مشکلاتي ديده شد. مثلاً براي ديد بهتر روي نشانگرها مجبوريم فرمان را مقداري پايين تنظيم کنيم که شايد براي همه مناسب نباشد اما در مجموع دقت و ظرافت کار شده روي جزئيات ستودني است و از حس تسلط مناسب در خصوص ديد به اطراف و ادوات خوش دست ماشين راضي بوديم. همچنين در شرايط رانندگي عادي، سکوت مناسبي نيز بر کابين حکم فرماست. اما کارت برنده 2008 نه در اين قسمتها بلکه در بحث شتاب و ويژگيهاي فني نهفته است. جايي که 240 نيوتنمتر گشتاور از دور موتور بسيار پايين در اختيارتان قرار دارد تا به کمک جعبه دنده 6 سرعته اتوماتيک به چرخهاي جلو منتقل شود و ماشين را به جلو پرتاب نمايد. بخصوص که رقيب امروز 2008 خودرو چندان چالاکي نيست و بدليل موتور ضعيفتر و از آن مهمتر گيربکس 4 سرعته بسيار قديمي، توان رقابت با خرگوش تازه نفس پژو را در خود نميبيند.
تازه داستر در نسخه تک ديفرانسيل از سيستم تعليق عقب ساده يکپارچه استفاده نموده که در نهايت به سواري و هندلينگ کاملاً متوسط ختم شده است. اين قضيه در کنار ارتفاع و مرکز ثقل بالاتر داستر، باعث شده که فرمانپذيري ماشين ضعيفتر از 2008 باشد. البته باز هم جاي شکرش باقي است که سيستم کنترل پايداري تا حد توان از بروز خطرات جلوگيري ميکند اما در هر صورت نميتوان از داستر براي عبور از پيچهاي تند با سرعت بالا حساب چنداني باز کرد. اما در نسخه دو ديفرانسيل اوضاع به مراتب بهتر است و در اين مدل امکان تقسيم گشتاور ميان چهار چرخ در کنار تعليق پيشرفتهتر عقب و وزن سنگينتر دست بدست هم دادهاند تا پايداري ماشين به شکل محسوسي بهتر شود هرچند باز هم وضعيت در جادههاي پر پيچ و خم به خوبي 2008 نخواهد بود. ضمن اينکه نسخه دو ديفرانسيل داستر از نظر شتاب و مصرف سوخت از نوع تک دف ضعيفتر ظاهر ميشود.
خوب پس کاملاً مشخص است که رنو داستر نه در نوع تک دف و نه دو ديفرانسيل روي آسفالت هيچ شانسي برابر پژو 2008 نخواهد داشت. حتي با اينکه رنو داستر نسبت به کلاس بدنه، کراساوور نسبتاً نرمي محسوب ميشود اما ساختار نه چندان مناسب صندليهايش اين ويژگي مثبت را نيز تا حدودي خنثي نموده و در سفرها طولاني سرنشينان را مقداري زودتر از حد معمول خسته ميکند.
ولي در خارج از جاده داستان به کل تغيير خواهد کرد و اين بار رنو داستر برگ برنده را در اختيار ميگيرد. نکاتي از قبيل زيربندي سفت و محکم و ارتفاع بيشتر شاسي و زواياي مناسبتر سپرها، داستر را شبيه به يک شاسي بلند واقعي در برابر کراساوور پژو نشان دادهاند، بخصوص که در نوع دو ديفرانسيل امکان انتخاب حالتهاي مختلف رانندگي و حتي حالت لاک، يعني تقسيم برابر نيرو ميان 4 چرخ وجود دارد تا در يک رقابت آفرودي لاک پشت رنو، به راحتي مسابقه را از خرگوش پژو برنده شود.
نتيجهگيري پاياني
در بسياري از بررسيها، ماشينها به قدري شبيه بهم هستند که در نهايت خودم هم براي انتخاب مردد ميشوم. اما امروز کار بسيار سادهاي در پيش داريم چراکه ميهمانانمان از هر جهت با يکديگر متفاوت هستند و در نتيجه با کمي دقت ميتوانيد نمونه مطابق با سليقه و نياز خود را با اطمينان انتخاب نماييد.
اگر به دنبال يک خودرو شيک و امروزي با فضاي کابين مدرن و آپشنهاي روز هستيد و در عين حال شتاب اتومبيل برايتان از اهميت بالايي برخوردار است، اصلاً نياز به لحظهاي درنگ نيست و ميتوانيد حتي با چشمان بسته پژو 2008 را انتخاب نمائيد. تازه محصول پژو کممصرفتر، نرمتر و کم سر و صدا تر است و همزمان از ايمني بالاتري نيز بهره ميبرد.
اما اگر به دنبال يک اتومبيل جان سخت و کم هزينه هستيد و نيم نگاهي هم به مسيرهاي خارج جادهاي داريد، رنو داستر ميتواند همراه مناسبتري برايتان باشد. با سادگي ساخت حساسيتهاي کمتري نسبت به نوع نگهداري از خود نشان ميدهد، با سوخت وطني سازگارتر است و در مسيرهاي خارج جادهاي هم قابليتهاي بيشتري دارد. بخصوص وقتي صحبت از نمونه دو ديفرانسيل داستر به ميان آيد که در اين صورت ديگر پژو 2008 حرفي در خارج از جاده نخواهد داشت.