چرا فیلم «نفس» نماینده خوبی برای سینمای ایران است؟
خبرآنلاين/ عضو شوراي شهر تهران با اشاره به ويژگيهاي فيلم «نفس»، اين ساخته نرگس آبيار را اثري مناسب براي نمايندگي ايران در عرصههاي جهاني دانست. احمد مسجد جامعي معتقد است نگاه به مقوله صلح نه تنها در فيلم «نفس» بلکه در فيلم «شيار 143» از ساخته هاي نرگس آبيار نيز ديده مي شود و يکي از ويژگي هاي «نفس» علاوه بر بيان ديدگاه صلح طلبي، توجه ويژه کارگردان به سبک زندگي خانواده ايراني در مقطع خاصي از تاريخ معاصر اين سرزمين است. احمد مسجد جامعي عضو شوراي اسلامي شهر تهران با بيان اين مطلب در گفتگو با خبرآنلاين گفت: فرهنگ ايراني پر از تنوع است، نه تنها تنوع انساني و فرهنگي که حتي تنوع ارزشها. تنوعي که گاه گمان ميکنيم نميتوانيم تمام بخشهاي آن را زير يک نگاه واحد جمع کنيم. يکي از ارزشهاي دور و دير اين فرهنگ ارزش دفاع شرافتمندانه از خود بوده است و ديگري که آن نيز به همين دور و ديري بوده است، ارزش تنوع انساني، قومي و فرهنگي. او ادامه داد: بسياري از مردم گمان ميکنند پذيرفتن يکي از اين دو ارزش ملازم نفي آن ديگري است؛ اگر دفاع را گرامي ميدارند، از تنوع فرهنگي نميگويند و اگر تنوع فرهنگي را به رسميت ميشناسند، درباره دفاع لب ميبندند و سکوت ميکنند. فيلم «نفس» ساخته نرگس آبيار توانسته بي هيچ ضرب و زور و تصنع اين دو ارزش را در يک قاب زيبا کنار هم بنشاند، و اگر از تمام خوبيهاي فيلم تنها همين يکي را در نظر بگيريم نيز شايد کافي باشد که اين فيلم را لايق نمايندگي فرهنگي ايران در عرصه جهاني کند. عضو کميسيون فرهنگي و اجتماعي شوراي اسلامي شهر تهران درباره حضور پر تعداد فيلم سينمايي «نفس» در عرصه بينالملل گفت: فيلم سينمايي «نفس» جنبههاي متفاوتي از روايت زندگي ايراني را در سنين مختلف در زندگي شهرنشيني و روستايي به تصوير مي کشد. او ادامه داد: مخاطب در فيلم سينمايي «نفس» با حجم بزرگي از اطلاعات زندگي مردم در سال هاي پيروزي انقلاب و جنگ مواجه مي شود. اطلاعاتي که در قالب يک فيلم سينمايي داستان آدم هاي در جنگ را بيان کرده است. فيلم «نفس» علاوه بر بيان ديدگاه صلح طلبي، توجه ويژه کارگردان به سبک زندگي خانواده ايراني را در مقطع خاصي از تاريخ معاصر اين سرزمين نشان مي دهد و همين زاويه نگاه از ويژگيهاي اين فيلم سينمايي است. مسجد جامعي در ادامه صحبتهاي خود با اشاره به اين مطلب که مفهوم صلحطلبي در فيلم «نفس» مبيين اخلاقگرايي در خانوادههاي ايراني است، گفت: يکي از دلايل تحسين فيلم «نفس» توجه به اخلاق در خانواده ايراني بوده است و آبيار به مقوله دفاع در جنگ تحميلي به درستي اشاره کرده است و اين اخلاقگرايي مرا ياد دوران جنگ و روحيه صلحطلبي ايراني انداخت چراکه به خوبي به ياد دارم که در مواجهه با اسيران عراقي خيلي اخلاقي عمل ميکرديم. او تاکيد کرد: اخلاقگرايي در جنگ تحميلي نه تنها در نوع برخورد با اسراي عراقي بلکه در برنامهريزي و مختصات جنگي نظاميان نيز وجود داشت. به عنوان مثال بمباران شهرهاي عراق در دستور کار نبود و جنگندههاي ايراني بر فراز شهرهاي عراق ميرفتند، اما بمباران نميکردند و يا از وسايل کشتار جمعي استفاده نميکرديم. بنابراين در جنگ تحميلي جنگ نميکرديم بلکه تمام قد از ميهن خود دفاع ميکرديم. عضور شوراي اسلامي شهر تهران يادآور شد: دفاع از ميهن را در فيلم «نفس» هم به خوبي شاهد بوديم و مخاطب در فيلم مشاهده ميکند که با وجود به شهادت رسيدن بهار و جانباز شدن غفور، پدر همچنان داوطلبانه به جنگ ميرود. نوع روايت آبيار به گونهاي نيست که تمايل به جنگ کردن و يا تجاوز به کشور را نشان دهد. وزير اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامي در ادامه تاکيد کرد: فيلم «نفس» آشفتگي که پديده شوم جنگ در زندگي جمعي و خانوادگي مردم ايجاد ميکند را به تصوير ميکشد. ضمن اينکه يکي از دلايل موفقيت اين فيلم روايت حسي خانم آبيار است که به نظر ميرسد به نوعي روايت مولف اثر از کودکي خود است به خصوص اينکه فيلم از نگاه يک دختر بچه روايت ميشود. اين مدير فعال در عرصه فرهنگ و هنر درباره ساختار روايي فيلم «نفس» گفت: اغلب کارگردان ها در روايت داستان هاي خود به نوعي گزينشي عمل مي کنند اما در فيلم «نفس» به هيچ عنوان نگاه گزينشي وجود ندارد و فيلم همه ماجرا را با جزئيات کامل بيان مي کند. او در پايان گفت: علاوه بر مفهوم صلحطلبي يکي ديگر از دلايلي که اين فيلم توانست جايزه سيمرغ زرين نگاه ملي را از سي و چهارمين جشنواره ملي فيلم فجر از آن خود کند اين بود که مجموعه حال و احوال يک خانواده ايراني و در نگاه کلي علايق ملي را بازتاب ميداد و حس زمان و مکان در فيلم قابل درک بود و به هيچ عنوان اثري بيزمان و مکان مشاهده نميکرديم. مسجدجامعي در پايان صحبتهاي خود در پاسخ به اين سئوال که آيا اين فيلم ميتواند سينماي ايران را در عرصه بينالملل نمايندگي کند، گفت: قطعا ميتواند. اساسا يکي از دلايل انتخاب فيلم «نفس» براي حضور در رقابتهاي بينالمللي، روايت درست از فهم زندگي ايراني در اين اثر سينمايي است. بنابراين انواع زندگي با فرهنگهاي متفاوت را در اين فيلم سينمايي ميتوانستيم ببينيم. به اين معنا که بخشي از زندگي مهاجران هندي، هموطنان يزدي، لهجه قمي و .. را شاهد بوديم و همين همزيستي مبين روحيه طلحطلبي ايران و ايراني است. در نتيجه نرگس آبيار فيلمي ساخته که نمونههاي آن در زندگي اجتماعي افراد جاري است. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد