تیر خلاص وزارت ارشاد به شبکه نمایش خانگی
باشگاه خبرنگاران/ شبکه نمايش خانگي که مي تواند به فرصت مغتنمي براي توليد آثار فاخر تبديل شود اما در حال حاضر دچار آفت هاي بي شماري شده است. سريالهاي شبکه نمايش خانگي همزمان با آن که در روزهاي اخير افزايش قيمت چندين برابري داشته است در توليدات جديد عرضه شده به اين بازار هم تمام تلاش خود را کرده تا ساختارهاي رايج سينما و تلويزيون را زير پا بگذارد و به هر قيمتي به سمت جذب مخاطب برود. سينما و تلويزيون به سبب آن که نظارتهاي همگاني بيشتري را احساس ميکنند و در کانون توجه قرار دارند کمتر مورد تهديدات جدي فرهنگي قرار ميگيرند اما شبکه نمايش خانگي و سريالهاي توليد شده در اين ژانر بدون هيچ نظارتِ فراگيري در حال شکستن تمام ساختارهاي موجود در جامعه است و در اين اقدام پيش قراول شده است. با روند در پيش گرفته شده در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به نظر ميرسد شبکه نمايش خانگي به افسارگسيختگي خود ادامه داده و شاهد سريالهايي هستيم که ديگر حتي محدوديتهاي سني هم نميتواند دردي از آنها دوا کند و شکل محتوايي آنها به سمتي رفته است که مباني مراودات عرفي جامعه را هدف قرار داده است و براي درصد اندکي از مخاطبان که شامل قشر خاصي مي شوند به توليد مي رسد. اولين تهديد جدي و مورد غفلت در اين فيلم ها آن است که سازندگان تصميم دارند تا تمام مردم از اقشار مختلف شهري و غير شهري که فراواني بيشتري نسبت به نوع زندگي در چند نقطه از شهرهاي پر جمعيت و کلان را دارند، وادار به الگوگيري از اين نوع سبک زندگي کنند و معيار را براي آنها به اشتباه اين سبک از زندگي مادي و پوچ گرايانه تعريف کنند و همه با هم به سمت انحطاط حرکت کنيم. موضوع ابتذال در فيلمها که کم و بيش شاهد آن هستيم در توليدات اخير شبکه نمايش خانگي و نمونه آن سريالي که به تازگي عرضه شده با قبحزدايي از برخي مسائل اعتقادي و عرفي به سمت عادي جلوه دادن آنها رفته است و گويي افکار آلوده و جهت داري در پس پرده قرار دارد. در شرايط حال سينما و تلويزيون که مسائل مالي حرف اول را ميزند و تهيهکنندگان آثار سينمايي و تلويزيوني از کمبود بودجههاي فيلمهاي خود رنج ميبرند، شبکه نمايش خانگي مورد هجوم کارگردانان و تهيهکنندگاني شده است که مشخص نيست به چه انگيزهاي اين ميزان رغبت از خود نشان ميدهند تا در اين فضا کار کنند و شايد آوازه خود را در اختيار سودجويان اين حوزه قرار دهند. انتفاع مالي در اثر درگير بودن مخاطبان زياد در اين شبکه و پولهاي نامشخص در ساخت اين توليدات را اگر در نگاه اول در نظر نگيريم، شايد فضاي آزادي که در اختيار سازندگان اينگونه آثار قرار ميگيرد دليل قابل پذيرشي براي ورود آنها به اين حوزه دانست.عدم توليد محتوا، سرمايههاي نامشخص، عدم نظارت دستگاههاي مسئول و آدمهاي مجهولالحال، پازلي را تشکيل دادهاند که به جان اقشار کم سن و سال جامعه و در معرض آسيب افتاده است و بدون توقف در حال پيش روي هستند. به نوعي شبکه نمايش خانگي را که ميتوان حتي حساستر از سينما تلقي کرد، در حال حاضر شرايط فوق العاده نامطلوبي را پشت سر ميگذارد و تبديل به ژانري شده است که انگار در گوشهاي دنج، مشغول جابجا کردن تمام ارزشهاي اخلاقي و عرفي جامعه است. ضعف ساختاري و فني اين سريالها نشان ميدهد که اصل و مبناي ساخت آنها نه تنها بر اساس يک فيلمنامه و قصه خوب نبوده بلکه تنها فقط اهداف خاص مالي پشت ظاهر خوش آب و رنگ اين فيلمها پنهان شده است؛ مباحث مالي و دستمزدهاي رايج شده در اين سريالها منجر شده تا داد اهالي سينما و تلويزيون هم به نشانه اعتراض درآيد و از غير طبيعي بودن دستمزدها در اين حوزه ابراز گلايه کنند و آن را مستجب آسيب جدي به سينما و تلويزيون و نجومي شدن دستمزدها بدانند. سوال اساسي اينجاست که با توجه به محدوديتهاي سني اعمال شده در برخي از اين فيلمها آيا ضمانت اجرايي، آن هم در بازاري که در عمومي شکل ممکن عرضه مي شود را داراست؟ آيا مسئولان نظارتي که اين فيلمنامهها را براي ساخت با امضا و مجوز خود روانه خانه هاي مردم مي کنند، حاضر هستند همراه خانواده خود به تماشاي آنها بنشينند و در کنار فرزندان خود ذهن خود را در اختيار محتواي پوچ اين فيلمها قرار دهند؟ البته برخي از مديران اين حوزه اعتقاد دارند که در حال حاضر فضاي مجازي و گسترش آن باعث شده تا اين موضوعات به وفور در اختيار مردم قرار بگيرد و ما نبايد از بيان کردن آنها واهمه داشته باشيم زيرا مردم خودشان در اين فضاها زندگي مي کنند! شايد اگر ضعف ساختاري در نظارت بر رسانههاي نوين را بتوان با مسائلي خلق الساعه توجيه کرد اما شبکه نمايش خانگي ساخته امروز و ديروز نيست که عدم نظارت بر آن را به ضعف قوانين در اين زمينه ارجاع داد. مديران و دستاندرکاران نظارتي در اين بخش شايد هنوز به گسترده بودن ارتباط اين شبکه با اقشار مختلف از سنين نوجوان تا ميان سوال اشراف کافي ندارند و تهديدات و تاثير گذاري آن در جامعه را ناديده مي گيرند. شبکه نمايش خانگي رسانه اي فراگير است و به همين علت لزوم نظارت دقيق تري را مي طلبد. ابراهيم داروغه زاده معاون نظارت و ارزشيابي سازمان سينمايي در گفتگو با خبرنگار حوزه سينما گروه فرهنگي باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره چگونگي روند اهدا مجوز به يکي از سريال هاي اخير نمايش خانگي اظهار داشت: از مدير دفتر نمايش خانگي «پارسايي» جويا شويد که چگونه مجوز دادند اما بنا به روال، شوراي پروانه نمايش خانگي فيلم ها را بازبيني مي کند و طبق قانون همه چيز پيش رفته است. در همين ارتباط حسين پارسايي مدير کل دفتر نمايش خانگي سازمان سينمايي در گفتگو با خبرنگار حوزه سينما گروه فرهنگي باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره فيلم هاي اخير اين شبکه که محتوا و فرم غيراخلاقي و نامناسبي دارند، گفت:در دفتر نمايش خانگي دو شوراي 9 نفره در پروانه ساخت و نمايش وجود دارد که با حکم رئيس سازمان سينمايي در اين پست حضور پيدا مي کنند. وي اظهار کرد: سريال هايي که اخيرا وارد شبکه نمايش خانگي شده است علي الخصوص يک سريال خاص که قسمت اولش به تازگي عرضه شده، به دنبال آسيب شناسي اجتماعي و نشان دادن حقيقت هاي جامعه است. پارسايي ادامه داد: شخصيت هاي اين سريال فرجام ناخوشي خواهند داشت و اگر قسمت هاي بعدي از اين سريال را ببينيد حتما رويکرد فيلم مشخص خواهد شد. وي درباره اينکه روابط حاکم در اين فيلم مخصوص به قشر اندکي از جامعه است و نبايد در رسانه اي به اين گستردگي در جامعه نمايش داده شود، بيان کرد: گزارش هايي که ما از سطح کشور دريافت مي کنيم هم تفاوتي با شهرهايي مثل تهران و کلان شهر ها ندارد و بايد آگاهي هاي لازم در زمينه ناهنجاري هاي اجتماعي را براي مردم بدون ترس مطرح کرد تا بتوان در اين زمينه پيشگيري انجام داد. مدير کل دفتر نمايش خانگي گفت: اجازه دهيد چند قسمت از اين سريال توزيع شود آن وقت سوءتفاهم هاي به وجود آمده برطرف خواهد شد.