واکنش اتابک نادری به ورود خوانندهها به عرصه بازیگری تئاتر
باشگاه خبرنگاران/ بازيگر تئاتر کشورمان با اشاره به قابل مرزبندي نبودن هنر، نسبت به حضور برخي خوانندگان در صحنه نمايش واکنش نشان داد. موسيقي و بازيگري جزو جذابترين و پرطرفدارترين شاخههاي هنري محسوب ميشوند که توانستهاند جوانان بسياري را به خود جذب کنند؛ اما نکته جالب اينجاست که در بين هنرمندان هم گرايش به بازيگري يا خوانندگي بسيار ديده شده است. بازيگراني که به سمت موسيقي گرايش پيدا کرده و خوانندگاني که جذب بازيگري شدهاند! عدهاي از بازيگران براي سرگرمي، دستي در موسيقي نيز دارند و به خواندن تيتراژ و يا يکي- دو قطعه بسنده ميکنند و يا به واسطه نقشي که در فيلم يا سريال داشتند، خواندهاند. اما برخي بازيگران اين مسئله برايشان جديتر شده و آلبوم موسيقي منتشر ميکنند. در موضوع خوانندههايي که بازيگري کردهاند، هم بالطبع همين گونه بوده است؛ اما بيشتر خوانندهها نتوانستهاند از ژست خود خارج و در عرصه بازيگري موفق ظاهر شوند و اغلب با چند تجربه ناموفق عرصه را ترک کردهاند. موج ورود خوانندهها به عرصه سينما و تئاتر بهانهاي شد تا بار ديگر به سراغ بازيگران برويم تا ببينيم چه نظري درباره اين اتفاق دارند. اتابک نادري بازيگر سينما، تلويزيون و تئاتر در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگي باشگاه خبرنگاران جوان، در خصوص ورود هنرمندان عرصه موسيقي به تئاتر گفت: يک دوره حضور ورزشکاران در عرصه تئاتر بحث برانگيز شد و من در آن زمان نظرم بر اين بود که حضور در صحنه تئاتر مثل راه رفتن روي طناب است و هرکسي جرأت نميکند روي آن راه برود؛ از اين رو کسي که ميآيد حتماً قابليتهايي دارد که اين قابليتها يا پذيرفته ميشود يا نميشود و او ميتواند به عنوان يک هنرمند يا مي تواند خود را به جامعه اثبات کند يا نميتواند. وي افزود: نميتوانيم مانع حضور بازيگران در عرصه موسيقي و خوانندهها در عرصه نمايش شويم؛ چرا که کارهاي موفق از آنها در عرصههاي مختلف وجود داشته و سال گذشته هم چند کار موسيقايي- نمايشي موفق داشتيم. در حال حاضر مسائل مهمتري از جمله بحث توليد و شرايط فعاليت تماشاخانههاي خصوصي براي ايجاد کمپانيهاي تئاتر وجود دارد که ضروري است، تئاتر به سمت ايجاد کمپانيها برود و گروههاي تئاتري بايد توليدهاي برنامه محور خود را پيگيري کنند. اين بازيگر در ادامه گفت: من وقتي مدير تئاتر شهر بودم، در يکي از مصاحبهها گفتم «تئاتر شهر، تئاتر حرفهاي دولتي نيست». ما تئاتر حرفهاي به معناي استقرار و فعاليت جمعي از هنرمندان با هدف توليد آثار در يک تماشاخانه بسيار کم داريم؛ به اين دليل که رفت و آمدها در تمام ابعاد تئاتر ما سايه افکنده است. وي با اشاره به اينکه براي فروش بيشتر يک اثر سراغِ يک خواننده يا ورزشکار ميروند، تصريح کرد: دليل اين مسئله اين است که دوام و قوام مديريت تئاتري در بخش خصوصي هنوز شکل و راه خودش را پيدا نکرده و اشتغال زايي درست انجام نشده و يک رقابت کاذب شکل گرفته که خيلي از همکارانمان از اين بابت نگران ميشوند. نادري در پايان گفت: خارج از اين نگرانيها که من هم آن را درک ميکنم از نظر من براي هنر نميشود، مرزي قائل شد و نميدانم چرا بعضي وقتها مرزبندي انجام ميشود.