شکست سنگین کارگردان فیلم رفقای خوب در گیشه
ايسنا/ يک فيلمساز در ارزيابياش از شرايط اکران فيلمها در ايام ماه مبارک رمضان بيان کرد: من طعم شکست را تجربه کردم و متوجه شدم انگار هيچ نظارتي در سينماي ما وجود ندارد نکته اينجاست که روند اين فيلم سوزيها سالهاست آرام آرام شروع شده و الان در يک شيب تند قرار گرفته است. مجيد قاري زاده با بيان اينکه او نيز طعم شکست را در زمان اکران فيلمهايش تجربه کرده است، اظهار کرد: من با اکران آخرين فيلمم يعني "رفقاي خوب" طعم شکست را تجربه کردم و متوجه شدم انگار هيچ نظارتي در سينماي ما وجود ندارد و سالندار رها شده و فقط دنبال بالابردن فروش خود است. نکته حائز اهميت اين است که چنين اتفاقي سالهاست آرام آرام شروع شده و الان در يک شيب تند قرار گرفته است. او ادامه داد: سالها پيش به مسئول وقت سازمان سينمايي گفتم تعداد زيادي فيلم توليد ميکنيم و در جشنواره به نمايش ميگذاريم اما آيا همه اين فيلمها رنگ پرده ميبينند و اکران عمومي ميشوند؟ من طعم زمين خوردن و شکست را ميدانم به همين دليل حال فيلمسازاني که اثرشان الان روي پرده است را به خوبي ميدانم. کارگردان فيلم "پسران آجري" و "زن امروز" تاکيد کرد: بيعدالتي از جايي آغاز ميشود که تهيهکننده، پخش کننده و سالندار يک نفر باشند. بيقانونيهاي بسياري در اين مسير رخ ميدهد و اين اختلاف به وجود آمده به نفع عدهاي است و براي همين دوست ندارند برطرف شود. مسئولين سازمان سينمايي براي حل اين مشکل بايد از بدنه سينما پرس و جو کنند نه اينکه فقط به بازخوردهايي که شوراها و مشاورانشان که گاهي خود علت به وجود آمدن اين شرايط شدهاند بسنده کنند. اين فيلمساز با اشاره به اينکه تا دهه هفتاد جدول اکران سالانه وجود داشته و زمان روي پرده رفتن هر يک از آثار سينمايي تا پايان سال مشخص بوده، عنوان کرد: من چندين فيلمم به همين صورت روي پرده رفت اما اين شيوه به مرور حذف شد با اين حال قرار نبود اتفاقي که الان افتاده است هم رخ بدهد. من در زمان آقاي سيف الله داد در شورا بودم، آن زمان همه اهالي سينما سر جاي خودشان بودند و يک تهيه کننده همزمان سالندار و پخش کننده نبود تا کليه برگهاي برنده در دستش باشد. در واقع هر ساله زماني که جشنواره به پايان ميرسيد جدولي تدوين ميشد که برنامه نمايش فيلمها از عيد تا پايان اسفند را برنامه ريزي ميکرد. اين نويسنده و تهيه کننده افزود: در آن زمان هم ميگفتند عدالت برقرار نميشود اما نسبتا بخش خصوصي راضيتر بود. با اين حال ما نبايد دوباره همان کارها را انجام دهيم بلکه بايد از آن به عنوان يک تجربه استفاده کنيم. در شرايط فعلي به نظر ميآيد آرام آرام تهيهکنندههاي بخش خصوصي از بين رفتهاند من نميگويم دوباره برگردند بلکه بايد براي مهار کردنشان قانوني به وجود بيايد. به طور مثال فيلم هايي که پروانه نمايش ميگيرند بايد نوبت اکرانشان رعايت شود و يا اينکه آماري تدوين شود تا مشخص کند پخش کنندهها چگونه با سالن داريشان به سينماي ايران ضربه ميزنند همانطور که پيش از انقلاب با وجود فيلمهاي وارداتي سينماي ما دچار مشکل شد اکنون به گونهاي ديگر همين اتفاق در حال وقوع است. مجيد قاري زاده در پايان صحبتهاي خود گفت: ما سالهايي را پشت سر گذاشتيم که در ماه رمضان فروشها بالا بوده است و اگر امسال اين اتفاق نميافتد، علتش اين است که وقتي اکرانهاي نوروز طولاني و زياد ميشوند و فيلمهاي زيادي هم زمان روي پرده ميروند تماشاچي جوان رقبتش به سينما را از دست ميدهد. ما ذائقه تماشاچي را عوض کردهايم و به سمتي رفتهايم که هنرمان تنها بردن چند سلبريتي به يک کشور خارجي و فيلمبرداري در آنجاست. شرايط به گونهاي است که انگار سينما بزرگتر ندارد. در نهايت اين تاخت و تازها به ضرر کليت سينما است و شرايط مطلوبي پيش رو نخواهد بود.