واکنش کارگردان فیلم «خجالت نکش» به دستمزدها در سینما
تسنيم/ مساله دستمزدهاي سينمايي يکي از موضوعات مهم سينماي ايران است که درباره آن گمانههاي مختلفي جود دارد. يکي از زيرشاخههاي اين حوزه فيلمنامه است که با بالا رفتن هزينه و فروش فيلمها نرخ آن نيز افزايش پيدا کرده است. بعد از خبر مصوب نرخ دستمزد فيلمنامهنويسان در شوراي مرکزي کانون فيلمنامه نويسان، «رضا مقصوي» رئيس سابق اين شوار در گفتگو با تسنيم درباره نرخ دستمزد نويسندگان و همينطور مشکلات و موانع موجود در سازوکار قانوني اين حوزه گفتگو کرد. نويسنده «ليلي بامن است» در ابتدا اظهار داشت: فيلم نيز مانند ديگر مقولات فرهنگي حکم يک کالا را دارد و همانطور که براي هر کالاي فرهنگي يک هزينهاي وجود دارد فيلم نيز داراي هزينههاي خاص خود مانند بازيگري، طراحي صحنه و لباس، کارگرداني و نويسندگي است. نکته مهم اما وجود تناسب براي پرداخت هزينههاي يک فيلم سينمايي است که در سينماي ما چندان رعايت نميشود. مثلا در يک فيلم سينمايي که طبق نرخ مصوب نويسنده 80 ميليون بايد دريافت کند يکي از بازيگران شايد 400 ميليون دريافت کند که اگر رقم ديگر بازيگران را هم در نظر بگيريم اين مبلغ براي نويسنده چندان بالا نيست. وي در بخش ديگري بيان کرد: در تمام دنيا بين 5 تا 10 درصد هزينه فيلم متعلق به فيلمنامه نويس و هزينه فيلمنامه است؛ اگر پس يک فيلم 3 ميليارد هزينه داشته باشد دستمزد 80 ميليون توماني دستمزد بسيار بالايي نيست. مضاف بر اينکه بايد دستمزد نويسنده البته بر اساس سوابق و مدت کار و حرفهاي بودن و... درجه بندي شود. کارگردان فيلم «خجالت نکش» درباره دستمزد مصوب اين شورا براي تلويزوين گفت: الزامي وجود ندارد که يک نويسنده حتما با دستمزدي که اين شورا تعيين کرده است براي تلويزيون يا سينما و شبکه نمايش خانگي کار کند. همه چيز در اين حوزه وابسته به توافق فيمابين تهيه کننده و نويسنده است. وي درباره بالا بودن دستمزد نويسنده در شبکه نمايش خانگي مبني بر هر قسمت 30 ميليون تومان گفت که اين مبلغ بيشتر مبني بر هزينههاي انجام شده و بيرون آمده از شبکه نمايش خانگي است. اين هزينهها به خاطر آنکه در شبکه نمايش خانگي بالا بوده است منجر به آن شده تا در اين حوزه نيز بالا باشد بعلاوه آنکه ميزان زمان هر قسمت در شبکه نمايش خانگي بيشتر از تلويزون است و در کل البته هزينههاي شبکه نمايش خانگي بالاتر تعريف ميشود. اين نويسنده و کارگردان سينما در ادامه درباره ايجاد زمينههاي لازم و مناسب براي شفافيت و روشن شدن کار نويسندگان گفت که تا امور صنفي اين حوزه دقيق نباشد و اصولا فعاليتهاي صنفي قدرمند نباشد مشکلات متعددي پيش ميآيد. بايد درجه بندي نويسندهها و سينماگران اين حوزه انجام شود . البته باز اين موضوع به نوع فعاليت فيلمنامهنويسان نيز ارتباط دارد. اقدام فعالي شوراي صنفي تهيه کنندگان قدم اول و مهم براي روشن شدن برنامهريزيهاي اين حوزه است که بايد انجام ميشد. وي درباره کارهاي انجام شده در دوران رياست خود گفت: مهمترين کاري که شوراي صنفي فيلمنامهنويسان در زمان من انجام داد ثبت اين شورا در وزارت کار بود. اين شورا تا قبل از آن اصلا ثبت نشده بود. مهمترين مانع براي ايجاد شفايت و برنامه ريزي اين حوزه تاسيس اساسنامه در نظام سينمايي براي فيلمنامهنويسان است. در حال حاضر همه چيز دست تهيه کننده است و به توافق او و نويسنده برميگردد. مقصودي در پايان درباره وجود منافع برخي در عدم اين اساسنامه و نظام سينمايي گفت: در هر حال در نبود سازماندهي براي همه يک منافع و سودي وجود دارد ولي قاطبه سينماگران ايراني معتقدند که اگر اين نظاممندي و سازماندهي سينمايي براي اين حوزه وجود داشته باشد نه تنها منافع و سود آنان به خطر نميافتد بلکه سود و منافع مشخص حاصل کار و دسترنج آنان روشن و مشخص و معقول ميشود.