به اسکار گرفتن «در جستجوی فریده» خوشبین باشیم؟
خبرآنلاين/ با برگزاري جشنواره ونيز و در پي آن جشنواره فيلم تورنتو چيزي که فصل جوايز سينمايي مينامندش آغاز شده و مدعيان اسکار براي بيشتر ديده شدن دست به کار شدهاند. از اينجا تا شب برگزاري مراسم اسکار، مسير پيش روي آنها که عزمشان براي گرفتن جايزه جزم است، دشوار اما مشخص است. هدف اين است، بايد نظر اعضاي آکادمي را که کم هم نيستند، متوجه اثر خودمان کنيم. به روال معمول مهمانيها، نمايشهاي ويژه و هزار و يک ترفند براي دلبري کردن از اعضاي آکادمي علوم و هنرهاي سينما به راه است. اين کارهاي تبليغاتي کم خرج هم نيست و گاه براي مدعيان اصلي تا ميليونها دلار خرج دارد اما سرمايهگذاران براي رسيدن به معتبرترين جايزه سينمايي جهان با کمال ميل اين هزينهها را پرداخت ميکنند. بيشک توان مالي همه شرکتها و البته فيلمهايي که در اين رقابت آمدهاند يکسان نيست و قرار هم نيست مثلا فيلمي که در چندين رشته اصلي اسکار از بهترين فيلم و بهترين کارگرداني گرفته تا بازيگري و فيلمنامه اميد جايزه دارد با اثري که فقط آرزوي راه يافتن به جمع نامزدهاي يک بخش را در سر ميپروراند به يک اندازه در اين راه سرمايهگذاري کنند. البته به غير از کمپينهاي پر خرج راههاي کمهزينهتري هم براي نشان دادن فيلم و تبليغ آن وجود دارد و شايد بهترين آنها حضور در جشنوارههاي معتبر است. بيشک فيلمي که موفق شود در يکي از جشنوارههاي برتر سينمايي مثل کن و برلين و ونيز بدرخشد و خودي نشان دهد، گام بزرگي در اين راه برداشته و خود به خود کنجکاوي جمع بزرگي از اعضاي آکادمي را برانگيخته است. در اين جشنوارهها ميتوان برنده جايزه هم نشد، اما همينقدر که هنر خود را به روزنامهنگاران و منتقدان درجه يک حاضر در جشنواره نشان دهي و آنها را به تحسين واداري هم تاثير فراواني در معرفي فيلم خواهد داشت. به هر روي سخن اين است. خلق يک اثر درخشان به تنهايي کافي نيست و قرار هم نيست که اعضاي يک آکادمي سينمايي به خودشان زحمت دهند دنبال يافتن گنج در دنياي پر از استعدادهاي درخشان بگردند. آنها از ميان انبوه مدعيان تا جايي که وقت و انرژيشان اجازه ميدهد، آنهايي را که شناخته و قانع شدهاند بهترينها هستند، تماشا ميکنند و از ميان همانها دست به انتخاب ميزنند. سينماي ما هم امسال به رسم هر سال نمايندهاي در اسکار دارد. مستند «در جستجوي فريده» که کارنامهاي در جشنوارههاي جهاني ندارد، در دنياي سينما ناشناخته و نامش به گوش اعضاي آکادمي ناآشنا است. پس مهم است که «در جستجوي فريده» از اين پس چه شيوهاي را براي جلوه کردن به خدمت ميگيرد. معرفي به آکادمي شرط لازم است اما کافي نيست، «در جستجوي فريده» اگر به اندازه کافي ديده شود، وارد رقابت اسکار شده است. و اين تازه يعني ديده شدن، پسنديده شدن خود داستان ديگري است که به قابليتهاي فيلم و ارزشهاي فني و هنرياش، سليقه اعضاي آکادمي، جريانهاي روز اجتماعي، سياسي و هزار عامل ديگر ربط مستقيم دارد. اما اگر ديده نشود، عليرغم معرفي شدن به آکادمي انگار اصلا وارد رقابت اسکار نشده است. مخلص کلام اينکه چراغ خاموش در جاده اسکار پيش رفتن، ره به جايي نميبرد. فرزاد مظفري