چهره ها/ نگرانی حسن فتحی از حالت«آلکسی تایمی»

●من با فکر رنج و سختي مادرم از خواب بيدار مي‌شوم، اما حتي يک بار نشده که دستش را بگيرم با او به سينما بروم، باهم تخمه بشکنيم، فيلم ببينيم و کمي به او آرامش بدهم. 

●روانشناسان به اين حالت آلکسي تايمي يعني فقر کلمات در بيان احساسات مي ‌گويند. 

●در فرهنگ ما اين مريضي يک رسم مرسوم است! احساساتت را پنهان کن و نشان نده ... از يک طرف در خلوت خود، دل مان براي اين و آن تنگ مي‌شود، از طرف ديگر وقتي به هم مي‌رسيم انگار که لال ماني مي‌گيريم! انگار نيرويي نامرئي، فراتر از ما وجود دارد که دهان مان را بسته تا مبادا چيزي در مورد دلتنگي‌مان بگوييم! ●تکليف مان را با خودمان روشن نمي‌کنيم. يکديگر را دوست مي‌داريم اما آن قدر شهامت نداريم که دوست داشتن‌مان را ابراز کنيم! 

●ما آدم‌هاي فقيري هستيم! البته فقيري که در کلماتش احساسات را پنهان مي‌کند. آن قدر در بيان احساسات مان آلکسي تايميک (فقير در بيان احساسات و ابراز علاقه) هستيم که صبر مي‌کنيم تا وقتي عزيزي از دست رفت، آن‌ وقت تا آخر عمر برايش شعر بگوييم. 

● از يک جا به بعد، بايد اين سکوت خطرناک را شکست و راه افتاد. و چه خوب است، آن از يک جا به بعد، همين حالا باشد.» ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد