آخرين خبر/ هوشنگ گلمکاني منتقد سينما با انتشا راين عکس نوشت:
«شناي پروانه» که با وجود عنوان لطيفش خشونت دوران ما را بازتاب ميدهد، پديده جشنواره امسال بود؛ هم با تحسين منتقدان روبهرو شد و هم جايزه فيلم برگزيده تماشاگران را گرفت. اولين فيلم بلند داستاني محمد کارت، مانند مستندهاي تحسينشدهاش جدا از ارزشهاي سينمايي آنها ميتواند مظهر و مثال و تابلوي «سينماي اجتماعي» تلقي شود و تصور ميکنم همين عنوان باعث شده اين دو نام – رسول صدرعاملي و محمد کارت – براي چنين فيلمي در کنار هم قرار بگيرند و حاصل کارشان اين قدر چشمگير باشد. به گمانم حضور صدرعاملي به عنوان تهيهکننده «شناي پروانه» يکي از پايههاي اين موفقيت است؛ فيلمسازي که برخلاف برخي از همتاهايش باکي از قرار گرفتن زير عنوان «سينماي اجتماعي» ندارد و حتي بدش نميآيد که از پرچمداران اين نوع سينما باشد. انگار اين يک گرايش ذاتي و تاريخي در اوست؛ از گزارشهاي اجتماعياش در مطبوعات دهه 1350 و ملودرامهاي اجتماعي آغاز کارنامه سينمايياش تا درامهاي نوجوانانهاي که تا همين حالا ادامه يافته است. البته صدرعاملي فيلمي به خشونت «شناي پروانه» تا کنون در کارنامهاش نداشته؛ اما بشر پيچيده است و اين فيلم شايد به جنبهاي ديگر از روحيه او پاسخ داده که اين همه با پايمردي به آن تعصب نشان ميدهد. صدرعاملي بجز فيلمهايي که کارگرداني کرده، تهيهکننده فيلمهايي هم بوده اما به ياد ندارم نسبت به هيچ يک از آنها به اندازع «شناي پروانه» علاقه و حساسيت نشان بدهد. بشر پيچيده است و حتماً او دليل محکمي براي اين توجه و علاقهاش دارد.
بازار