احیای دوباره «امین حیایی» ستاره محبوب سینما

خراسان/ ستاره محبوب سینما در 4 سال اخیر، تغییر مهمی در مسیر حرفه‌ای خود داشته و جایگاه هنری‌اش ارتقا یافته است

امین حیایی این روزها در دهه پنجم زندگی خود، دوران موفقی را در عرصه بازیگری و سینما سپری می‌کند. او پس از سال‌ها فعالیت در زمینه بازیگری، در سال‌های اخیر تغییر مسیر داده و انتخاب‌های متفاوتی نسبت به قبل داشته است. حیایی اکنون همزمان با سریال پرمخاطب «آقازاده» و مسابقه پربیننده «عصر جدید»، در نمایش خانگی و تلویزیون دیده می‌شود و با هر دوی آن‌ها توجه مخاطبان را به سوی خود جلب کرده است. به بهانه نقش متفاوت این بازیگر در سریال «آقازاده» و فیلم سینمایی «قاتل و وحشی»، نگاهی به تغییر مسیر او در زندگی حرفه‌ای این ستاره سینما داشته‌ایم.

ستاره کمدی‌های گیشه‌ای در دهه 80
امین حیایی در دهه 80، یکی از ستاره‌های پرطرفدار سینما بود. او با ایفای نقش در فیلم‌های کمدی نزد مخاطبان محبوب شد. فروش خوب فیلم‌های او و استقبال مردم از حضور این بازیگر در آثار کمدی، باعث شد بیشتر دست به انتخاب آثار کمدی بزند. اگرچه این فیلم‌ها از لحاظ تجاری موفق بودند، اما بیشتر آن‌ها در دسته کمدی‌های گیشه‌ای قرار می‌گرفتند که حضور این بازیگر بیشتر به آن‌ها محدود شده بود و جایگاه هنری این ستاره را ارتقا نمی‌دادند. نقش‌آفرینی او در آثار گیشه‌پسند تا همین پنج سال قبل ادامه داشت، با این تفاوت که او در دهه 90، مانند دهه 80 ستاره نبود و دوران اوج خود را سپری کرده بود.

یک تغییر مسیر اساسی
امین حیایی از سال 95 با انتخاب‌های متفاوتی که داشت، موفق شد دوباره در جایگاه یک ستاره قرار بگیرد و جایگاهش را از بازیگر آثار تجاری پرفروش تغییر دهد. او سال 95 در دو فیلم غیرکمدی مهم سال یعنی «شعله‌ور» به کارگردانی حمید نعمت‌ا... و «دارکوب» ساخته بهروز شعیبی بازی کرد و با این فیلم‌ها در سی‌وششمین جشنواره فجر، حضور موفقی داشت. بازی او در این آثار مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار گرفت. بازی در فیلم «شعله‌ور»، دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد را برای این بازیگر به همراه داشت. امین حیایی یک سال بعد هم با فیلم «درخونگاه» دست پر به جشنواره فجر آمد. او برای بازی در این فیلم نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد شد، اما حضور رقبای سخت در جشنواره باعث شد این جایزه به او نرسد. البته بازی در فیلم‌های مهم و جدی که به جشنواره راه می یافتند و دیده می‌شدند، باعث نشده این بازیگر به طور کلی ایفای نقش در آثار کمدی را کنار بگذارد، اما حضور امین حیایی مانند قبل، تنها به این فیلم‌ها محدود نمی‌شود.

فرصت بازی در نقش‌های متفاوت
سه فیلم «شعله‌ور»، «دارکوب»، «درخونگاه» و سریال «آقازاده» هرکدام فرصت بازی در نقش‌های متفاوتی را برای امین حیایی فراهم کرده‌اند. حیایی در فیلم «شعله‌ور» در نقش یک پدر در آستانه 50 سالگی و نزدیک به سن واقعی خودش ظاهر شد که به دلیل نداشتن اعتماد به نفس و به دست نیاوردن جایگاه یا موقعیت خاصی در زندگی، در ارتباط با پسر جوانش درگیر چالش‌ها و مشکلاتی بود و نمی‌دانست چطور باید آن‌ها را حل کند. او در این فیلم باید احساس درونی حسادت را به مخاطب منتقل می‌کرد. این بازیگر در فیلم «دارکوب» برخلاف «شعله‌ور» نقش یک پدر خانواده‌دوست را بازی می‌کرد که اتفاقا زندگی مرفه و خوبی داشت، اما او در گذشته مرتکب اشتباه بزرگی در حق همسر اولش شده بود و با پیدا شدن سر و کله او درگیر اتفاقات غیرمترقبه‌ای می‌شد. نقش امین حیایی در فیلم «درخونگاه» نیز بسیار متفاوت با دو فیلم قبلی بود. شخصیت «رضا میثاق» در این فیلم، شبیه قهرمان‌های آثار مسعود کیمیایی بود. او یک جوان لوطی، بامعرفت و رنج‌کشیده بود که سال‌ها از کشور و خانواده خود دور مانده بود تا پیشرفت کند و سرمایه‌ای به دست آورد. اما بازگشت وی به کشور، مسائلی را برایش رقم زد و او را با چالش بزرگی مواجه کرد. اکنون شخصیت «بهرامی» در سریال «آقازاده» چهارمین نقش متفاوتی است که در سال‌های اخیر با بازی امین حیایی دیده‌ایم. «بهرامی» یکی از مهره‌های آقازاده‌ای به نام «نیما بحری» است که شخصیت فرمانبردار و مطیعی دارد. وجدان و درست یا غلط برای این شخصیت مطیع خیلی معنی ندارد.

بازی در نقش‌ شخصیت‌های میان سال
علاوه بر تنوع، نکته مثبت دیگری که درباره نقش‌های غیرکمدی امین حیایی در سال‌های اخیر دیده می‌شود، تناسب نقش با سن‌وسال واقعی این بازیگر است. او در آخرین سال‌های دهه 40 و اکنون در دهه 50، با بالاتر رفتن سنش بیشتر در نقش‌هایی بازی کرده که خیلی از سن واقعی‌اش جوان‌تر نبوده‌اند. امین حیایی در «شعله‌ور»، «دارکوب»، «درخونگاه» و «آقازاده» نقش شخصیت‌های جاافتاده و میان سال را بازی کرده. هرچند چهره امین حیایی همواره از سن‌وسال حقیقی‌اش جوان‌تر به نظر می‌رسد، اما دیگر وقت اش رسیده که این بازیگر نقش‌هایی را ایفا کند که نزدیک به سن خودش هستند.

به قلم مائده کاشیان